ก็ทำใจได้มาสักพักแล้วนะ เพราะเราไม่ได้เข้าไปส่องหรือดูรูปที่ถ่ายไว้ด้วยกันเลย จน2-3เดือน ก็คิดว่าตัวเองลืมได้แล้วตัดใจได้แล้วอะ ทีนี้เราตั้งใจจะไปลบรูปที่เก็บไว้แหละ ไปเจอวีดีโอที่เราเคยถ่ายไว้ไอ่เราก็ดื้อไง กดเข้าไปดู😂 มาคิดๆดูทำไมตอนนั้นเราทั้งคู่ดูมีความสุขกันดีนะ หลังจากนั้นเราก็ลบรูปที่เลือกไว้ไม่ลงค่ะ ทำไม่ลงจริงๆ ทีนี้ก็พาตัวเองวนกลับมารู้สึกแบบเดิมค่ะ ทั้งเศร้า ทั้งเสียใจ เรายอมเขาทุกอย่างยอมเข้าใจในทุกๆเรื่อง คอยอยู่ข้างๆคอยซัพพอร์ต พ่อแม่ฝ่ายชายรับรู้นะคะ เราไปๆมาๆบ่อยครั้ง เพราะตัวติดกันตลอดตอนทำงานที่เดียวกัน แต่แม่เขาก็ให้ย้ายงานค่ะ เราก็มองในแง่ดีนะอาจเพราะเรื่องเงินเดือน ภาระที่เขาต้องใช้จ่าย เราทั้งคู่พึ่ง20นะ นางมีรถยนตืที่ต้องผ่อน พอห่างกันช่วงแรกๆนางก็มาหานะคะ แต่ไม่บ่อยเท่าไหร่เราก็พยายามเข้าใจ เขาอาจจะเหนื่อยทำงานก็เหนื่อยแล้วไหนจะต้องขับรถกลับบ้านอีก ห่างกันสักพักเราก็เริ่มจะงี่เง่าแล้วเพราะไม่มีเวลาแทบจะคุยกันเลย เวลาว่างนางก็เอาไปเล่นเกมหมด (นางพึ่งมาติดเกมแบบจริงจังนะคะ) แต่บอกไว้ก่อนนะคะ คือเราทั้งคู่ไม่ได้คบกันนะ แค่คุยกัน เรามันผู้หญิงอะเนอะก็ต้องการความชัดเจนเป็นเรื่องปกติ เขาทำทุกอย่างคล้ายๆแฟนค่ะ เราก็เลยหวังที่จะจริงจัง แต่ตอนนี้ก็เลิกคุยกันไปนานแล้ว เพราะเขาทำเราเสียใจครั้งแล้วครั้งเล่าแต่เราก็ให้อภัยเพราะรักแหละ แต่คือวันนั้นเราร้องไห้หนักมาก จนเขาพูดกับเราว่า พักก่อนมั้ย พอเถอะ ไม่อยากทำให้เสียใจแล้ว ยังไม่อยากมีใคร ยังรักอิสระแบบนี้อยู่ เราไม่อยากคบใครเพราะเรายังเป็นแบบนี้อยู่.. นั่นแหละทุกคน ตามนั้นเลย เราเกลียดความรู้สึกที่ว่าเหมือนจะเลิกรู้สึกไปแล้วแต่ก็วนกลับมารู้สึกอยู่ดี 

ปล. คือทุกอย่างไม่มีสถานะนะคะ แต่นางก็บอกแค่ว่ารู้สึกผูกพัน ถามว่ารักมั้ยก็รักนะนางตอบ แต่นางก็ยังไม่อยากคบใครหรือมีใคร เลยยอมปล่อยเราไป ซึ่งเรารักจริงๆรัก แต่มันไปต่อด้วยกันไม่ได้ ตอนนี้ก็มีแต่เราที่รู้สึกค่ะที่ยังไม่ไปไหน ออกไปจากชีวิตก็นานแล้วแต่ทำไมไม่ออกไปจากไปซะที😢