เรื่องมีอยู่ว่าฉันทำงานร่วมกับผู้อื่นค่ะใส่แมสตลอดเวลาในการทำงานร่วม แต่พอตกเย็นมามีข้อความส่งมาว่า เพื่อนร่วมงานติดโควิด ฉันและแฟนซึ่งว่าแผนจะไปเที่ยวพักผ่อน แต่พอทราบแฟนกับบอกว่าส่งที่นอนสูบลมมาให้หน่อยจะใช้โดยไม่มีคำถามว่าห่วงเราสักคำและที่สำคัญเรากลับมาเช็คที่นอนเป่าลมแล้ว และเราเป็นคนสัมผัสด้วยความที่เราห่วงเราแต่บอกว่า เราสัมผัสของบอกให้เราส่งไป เราเลยบอกว่าแล้วคนอื่นที่สัมผัสต่อจากเราก็เสี่ยงเราไม่ยอมหรอก และบอกว่าให้แม่เราพับแม่เราก็เสี่ยงดิ เราไม่หวงหรอกของให้ใช้ได้ แต่รอให้เราเช็คอาการเราดีกว่านี้ไม่มีความเสี่ยงมากกว่านี้แล้วจะส่งไปให้ มาบอกเราน่ารำคาญ อีกน่าเบื่อไม่พอ  บอกเราไม่ต้องเข้าบ้านเหมือนบอกเลิกตัดขาด เราควรพอใช่ไหมกับผู้ชายแบบนี้ แต่แฟนเราก่อนหน้านี้ก็เสี่ยงค่ะ ไม่มีเงินซื้อที่ตรวจ ด้วยความที่เราก็ห่วงเราออกให้ซื้อที่ตรวจให้ไปหาทั้งที่รู้ว่าแฟนเสี่ยงก็ไป แต่ก็ไม่เคยไปทำให้ใครเดือดร้อนทำงานกักตัวที่บ้าน ผู้ชายคนนี้เวลาไม่มีตังจะนึกถึงเราจนบ้างครั้งเราคิดว่าคงอยู่กับเราเพราะเงินหรือเปล่า กับต้องการร่างกายที่ระบาย