คือ เรากับพ่อแม่อะได้เลี้ยงหมากับแมวกัน หมาก็อยู่นอกบ้าน แมวก็อยู่ในบ้าน ซึ่งแมวจะมาก่อนตัวนึงมันหลงมา อาการคือแบบสาหัสเลือดเต็ม เรากับพ่อก็ช่วยกันรักษา ให้อาหาร แล้วตามด้วยหมาแม่ลูกอ่อนมาคลอดลูกที่ใต้ถุนบ้านเก้าตัว ซึ่งมันไม่ใช่หมาของบ้านเราแต่มันมาคลอดลูก เราก็เลี้ยงนะจนมันวิ่งเล่นได้บ้าง แล้วก็แยกย้ายไปแต่ละทิศ แต่เรารับเลี้ยงเอาไว้สองตัว หลังจากนั้นก็มีแมวแม่ลูกอ่อนมา ซึ่งเป็นเมียแมวตัวที่หลงมานั้นแหละเรากับพ่อแม่ก็ไม่ได้อะไรถ่าจะมาคลอดลูกที่บ้าน พอถึงวันคลอดสี่ตัว ก็ตายยกคลอดคือเราเศร้ามาก แล้วหลังจากนั้นแม่แมวตัวนี้ก็อยู่บ้านเราเป็นตัวที่สอง พอผ่านไปเดือนสองเดือนได้หมาหนึ่งในสองตัวเราก็มาตายจากการโดนรถชนอีก เรื่องราวพวกนี้ก็ผ่านมานานละ เกือบห้าหกเจ็ดเดือนที่ผ่านมา เราก็เลี้ยงมาเรื่อยๆ จนป้าที่อยู่ กทม.ย้ายกลับมาอยู่บ้าน มาทำงานที่บ้านที่ตจว. ที่เราอยู่ แล้วเค้าคือไม่พอใจหมาแมวมาก คือไร้ซึ่งเหตุผล แต่ไม่หนักเท่ากับตอนเค้าเมาเหล้า หาเรื่องไปทั่วทั้งๆที่เรากับพ่อแม่ก็ไม่ทำให้มันไปเดือดร้อนบ้านเค้า มันแค่อยู่แถวรอบนอก ซึ่งพื้นบ้านเป็นดิน หมาแมวมันก็ไปขี้ไปเยี่ยว ไปเที่ยวมันปกติ แต่ไม่เคยไปทำอะไรที่บ้านเค้าเลย ถ้ามีพ่อก็จะจัดการให้หมดไม่ให้เค้าต้องลำบาก แล้วมีครั้งหนึ่งหลังๆมานี้เค้ากินเหล้าทุกวันหลังจากเลิกงาน เค้าเคยเอาหินขว้างหมาบ้าง แมวบ้าง ไม้ไล่ตี จนเมื่อไม่นานเค้ายกเก้าอี้ไม้มาขว้างใส่จานอาหารหมาเรา แล้วก็มีแบบใช้ขาดันถีบแมวเราเวลามันอยากจะไปอ้อนขอกินข้าว (เพราะความที่มันตะกละกัน เล็กๆน้อยๆ อิอิ) แล้วก็ด่ามัน เราก็พยายามเงียบ เรียกมันมาหาเราบ้าง จับมันบ้าง เราเลยไม่รู้ทำไง จนแม่เราอะ ผู้ซึ่งก็ไม่ได้อะไรกับพวกสัตว์แต่แม่เราก็ไม่เคยทำไม่ดีกับอะบอกป้าว่า เออเดี๋ยวจะกั้นรั้วสร้างบ้านไม่ให้ไปยุ่งเกี่ยว จนเราก็รู้สึกแบบป้านี้เกินไปใช้แต่อารมณ์ ไม่ใจเย็นบ้าง ใจเขาใจเรา มีเมตตา เห็นใจหน่อย เรากับพ่อแม่ก็พยายามไม่ให้พวกมันไปก้าวก่าย เออ แล้วขนาดเสียงหมาเห่าก็บอกว่า มันเห่าโหวกเหวกโวยวายตีหนึ่งตีสองจนไม่ได้นอนหลับ ไอ้เราก็งง เพราะก่อนที่เค้าจะพูดก่อนหน้านั้นเค้าบอกว่า พอเค้าปิดบ้านแล้วเค้าจะไม่ได้ยินเสียงอะไรเลย แต่เราก็แบบเข้าใจเค้านิดนึงที่ไม่ชอบมันแต่คือทำไงได้ มันมาอยู่ของมันกันเอง ป้าเคยพูดอีกจะให้เราไล่มันงี้ เอาไปปล่อยงี้ คิดได้ไง