จากที่ได้ฟังมาว่าสมาธิเป็นอัญญสมานาเจตสิกหรือเจตสิกกลางๆ
แล้วถ้าหากไปฝืนทำสมาธิตอนที่อารมณ์เสีย จิตใจว้าวุ่น หรือมีความวิตกกังวลเรื่องทางโลกต่างๆ
สมาธิจะเข้าไปผสมกับเจตสิกอื่นที่เป็นอกุศลเจตสิก โลภะ โทสะ โมหะ แล้วปรุงแต่งจนกลายเป็นมิจฉาสมาธิได้ใช่ไหมครับ
ถ้าฝืนทำต่อไปเรื่อยๆน่าจะเป็นผลเสียใช่ไหมครับ ทั้งต่อร่างกายและจิตใจ  เพราะจะกลายเป็นทำเรื่องร้ายๆได้แบบรุนแรง

จากที่ฟังพระเกจิท่านเล่าประวิตตอนสมัยบวชและเริ่มฝึกกรรมฐานใหม่ๆ  ว่าหลังทำสมาธิแล้วถ้าเกิดกิเลสต้องระวังมากๆ
เพราะกิเลสจะมีกำลังมาก  เช่นถ้าเกิดโทสะ ก็จะกลายเป็นโทสะที่มีฤทธิ์จากมิจฉาสมาธิ 
เช่นโมโหทีแม้จะมีแค่มือเปล่าก็ทำให้กุฏิพังได้เพราะอำนาจจิตจากสมาธิ   มันเป็นแบบนี้กันทุกคนใช่ไหมครับ