ต้องบอกก่อนเลยว่า เราไม่ค่อยชอบเพื่อนของแฟนเรา แต่ไม่ถึงขึ้นเกลียด หรือไม่อยากเจอ เพราะพวกเราก็เรียนอยู่ที่เดียวกัน แถม..เรายังอยู่หอพักเดียวกันอีกด้วยย // ปล.เรากับแฟนเราชอบเกรงใจคนอื่น และปฏิเสธคนไม่ค่อยเป็น //

เข้าเรื่องเลยนะคะ (เราขอตั้งชื่อเพื่อนของแฟนว่า เอ นะ ชื่อใครขอโทษด้วยนะคะ เป็นแค่นามสมมุติ) เอ เป็นผู้หญิงที่มีแฟนอยู่แล้ว แต่ชอบมาขอความช่วยเหลือจากแฟนเราตลอดเลย เช่น โทรสั่งให้ซื้อของให้(บางครั้งก็เป็นของใช้ส่วนตัว) บางครั้งถ้าแฟนเอหลับก็จะทักมาหาแฟนเราให้ไปทำกับข้าวให้กินหน่อย?? ชอบชวนแฟนเราไปดื่ม(พอว่างก็จะทักมา ว่าหิวเบียร์จัง) พอเรากับแฟนเราจะไปเที่ยวก็ชอบขอติดรถตามไปเที่ยวด้วย ส่วนแฟนเอ ก็ชอบยืมรถมอเตอร์ไซค์ไปใช้ แต่ไม่ค่อยคืน ต้องไปขอคืนก่อนถึงจะได้ ชอบใช้จนน้ำมันเกือบหมด
แล้วแฟนเราก็ต้องเติมตลอด พอเติมก็ยืมไปอีก  และเพื่อนของแฟนก็ชอบวิจารณ์รูปร่างเราด้วยค่ะ เพราะเราค่อนข้างอ้วน(ซึ่งเรากำลังลดน้ำหนักอยู่ด้วย รู้สึก...ฮึกเหิมเลยค่ะ55) 
 
วนลูปแบบนี้มาเกือบ 1 เดือน!! (เราไม่ค่อยกล้าคุย เพราะเกรงใจ กลัวจะทำให้แฟนผิดใจกับเพื่อนๆเขา) แต่แล้ววันนึงเราก็ตัดสินใจคุยกับแฟน ว่าเรื่องของ เอ  เทอคิดอะไรกับเขารึป่าว ทำไมเห็นชอบทำให้ทุกอย่างเลย ทำจนคนอื่นทักว่าเทอเป็นแฟนของเอละ เวลาไปเที่ยวด้วย เราอยากจะใช้เวลาอยู่ด้วยกันแค่ 2 คนมากกว่า นี้ไปทีไรเพื่อนติดไปด้วยตลอดเลย แฟนเราบอก"ไม่เคยคิดอะไรเกินเลย เขาเป็นแค่เพื่อน แต่ถ้าเรื่องนี้ทำให้เรากังวลจะไม่ทำให้อีกแล้ว"  และเราก็บอกให้เขาไปคุยกับเพื่อนเรื่องรถด้วย ว่ายืมได้แต่ช่วยออกค่าน้ำมันด้วยได้ไหม แล้วพอใช้เสร็จให้เอามาคืนด้วย 
 
แบบนี้เราทำเกินไปไหม หรือควรทำแล้ว ทั้งเรื่องเอ และเรื่องยืมรถ