ผมอยากระบายความในใจผมคับ คือ ผมคุยกับผู้หญิงคนหนึ่ง คุยกันมา2อาทิตคับ คุยแชท คุยโทสับทุกคื่น กอนนอนจะบอกฝันดีทุกคื่น ผมกับเขา ทำงานทีเเดียวกัน ตอนทำงาน เขาจะมาหาหาบ่อยๆ ตอนเลิกงาน ก้จะไปนั่งคุยกันสองต่อสอง แตสุดท้าย วันนั่น เขาคุยทสกับผม ยุๆเขาก็วางสาย เขาหายไป10นาที กลับมาผมก้ถามว่าไปไหนมาทำไมไม่บอกสักคำ เขาพยายามโกหก  เลยทะเลาะกัน วันถัดไป ไปทำงาน ผมไม่มองหน้าเขา ไม่คุยกับเขา แร่วตอนพักเที่ยง เขาก้มาหา มาขอโทษ มายอมรับผิด ว่าตัวเองคุยกับผู้ชายอีกคน ผมยอมรับเลย ตอนนั่นผมโครตเกียดเขาเรย แต่สุดท้าย เขามาทำให้ใจอ่อน เขาบอกจะไม่ทำอีก แล้วเลิกงาน เราก็ไปรับขับรถเล่นกัน แตบังเอิญผู้ชายคนนั้นโทรมาหาเขาพอดี ผมก็เลยบอกว่ารับสายเถอะ ผมให้เขาคุยกันตอหน้าผม เขาพยายามรักษาทั้งสองคน เขายืนกอดผม แล้วคุยทสกับอีกคน เขาถามผมว่าโอเคไหม ผมบอกไปว่าถ้าเธอยิ้มได้ เราก็มีความสุข ผมโครตเสียใจมากทีเขาทำแบบนั่น แตผมทำอะไรไม่ได้เพราะผมรักเขา ตอนอยู่กับผม เขาทำให้ผมรู้สึกว่าตัวเองสำคัญ แต่สุดท้ายไม่เลย ผมคิดไปเอง เขามายอมรับว่าเขาแอบชอบผู้ชายอีกคน แต่ผู้ชายคนนั้นดูเหมือนไม่ค่อยจะชอบเขาสักเท่าไร ผมทำเพื่อเขาทุกอย่าง แต่เขาไม่เคยหันมาชอบผม อีกคนไม่ทำอะไรเลยเขากลับชอบ  ผมท้อผมเสียใจผมเจ็บ ตอนยุกับผม เขากอดผม จับมือผม แตเขาไม่เคยแคร่ผม เขาแค่อีกคน วันนี้ผมก้เลยทักไปบอกเขา ว่าขออย่างนึงได้ไหม เขาถามว่าจะขออะไร ผมก้เลยบอกไป ชวยบล็อกเฟสบล้อกไลน์เราหน่อยเราไม่อยากรับรู้อีกแล้ว คือความรุสึกผมโครตแย่เลยคับ ถ้าผมเห็นยังรับรู้เรื่องของเขา ผมคงเจ็บไปมากกว่านี้ แล้วคงเจ็บอีกนาน ผมก็เลยตัดสินใจ ตัดใจ ยอมถอยออกมา ขอบคุนที่อ่านเรื่องราวของผม ปล.วัง