สวัสดีค่ะ ตามหัวข้อเลย คือบ้านเราไม่ได้รวยอะไรมากมาย ไม่ได้มีรถยนต์เหมือนกับคนอื่นเขา ทำให้เราไม่เป็นที่ยอมรับของแม่แฟน ทั้งที่เราเห็นว่าเขาทำงานกลับมาเหนื่อยๆ เราช่วยกวาดบ้าน ทำกับข้าว แต่เขากลับบอกเราว่านี้ทำและเหรอ ไม่พูดไม่คุยกับเราอีกเลย แต่พอน้องชายของแฟน ได้พาผู้หญฺิงเข้าบ้าน เดี่ยวจะงงกัน แฟนเราชื่อเอ น้องชายแฟนชื่อโอ แฟนของน้องชายแฟนชื่อ น้ำ เรากับน้ำจะโดนเปรียบเทียบกันมาตลอด เพราะบ้านของน้ำรวย มีรถยนต์ให้ลูกขับ เรียนในกรุงเทพ ไม่เป็นเรียนมานั่งเฝ้าเจ้าโอ ทุกวัน แต่แม่แฟนกับมองว่าดี เราเลยกลับมาอยู่บ้านเรา ทั้งทีเสื้อผ้าแฟนเราเป็ฯคนซัก บ้านก็ดูแลให้ แม่แฟนยังมีลูกเล็กอีกที่เรียนประถม เราก็ช่วยเสี้ยง แบบนี้เราไม่ดีตรงไหน พอเรากลับมาอยู่ตัวเอง แม่แฟนก็ถามถึงว่าทำไมเราไม่ไปเที่ยวหรือนอนค้สงบ้างเลยแฟนเราก็ไม่ได้ตอบอะไรไปมากกว่า เราเรียนหนักทำเรื่องจบเลยไม่ว่างมา แต่เราก็คิดอยู่ทุกวันนะว่าเรามันไม่ดีตรงไหนที่เขาไม่ชอบ ขนาดจะไปเที่ยวกัน ยังไม่บอกเรากับแฟนเลย แต่เราก็ทำใจไว้แล้วล่ะว่า เขาคงไม่ชอบเราจริงๆ เพราะคบกับเรารึเปล่า ที่ทำให้แม่ของแฟนไม่ค่อยใส่ใจ ขนาดเงินค่าขนมไปมหาลัยยังไม่ให้เลย เรามีร้อยต้องแบ่งกินกันสองคน จนเราบ่นกับแม่ของเรา แม่เราเลยให้ค่าขนมเพิ่มเพื่อที่เราจะได้มีกินข้าวและเสี้ยงข้าวแฟนบ้าง แต่แฟนเราก็ทำงานนะ พอมีพอกินอยู่ล่ะ เราไม่เข้าใจอยู่อย่างนะ แฟนเราทำงานได้แต่แม่แฟนโทมาว่าเรา ว่าเราเอาเงินของลูกชายเขาไป จนเราบอกไปว่า ถ้างั้นแม่คิดว่าหนูเอาไป ทีหลังแม่ก็เก็บไว้เอง และจะให้หนูเลิกกันเอไหมล่ะ เก็บเองทั้งหมดเลยนะแม่ เราเลยเอาทั้งสมุดบัญชีของแฟน และบัตรเอ็มทีเอ็มไปให้แม่เขา แม่เขาไม่พูโอะไรเลย และเราก็บอกเลิกกับแฟน แฟนร้องไห้ หนักมาก คิดว่าเราไม่ร้องไม่เจ็บเหรอที่พูดไปแบบนั้น แต่เขาก็เข้าใจเรานะ เขาามเราว่าจะให้ทำไงถึงจะกลับมาคบกัน เขารักเามาก รักก็รักเขามากเหมือนกัน เราเลยบอกว่ากลับไปคบก็ได้แต่ถ้าเกิดเหตุการณ์แบบนี้อีก ไม่กลับไปแล้วนะ เขาก็เข้าใจ จนเรียนจบ เขาจะเรียนจบก่อน เราจบทีหลัง เราเริ่มริดถึงอนาคต แต่เขากับไม่ทำอะไรเลย จนวันหนึ่งเราทนไม่ไหว นั่งร้องไห้ ขอร้องเขาให้ไปทำงาน เราให้เขาไปทำงานกับรุ่นพี่เราที่ต่างจังหวัด ตั้งแต่นั้นมา แม่แฟนไม่เคยมายุ่งกับเราเลย 

ลืมเล่า
แม่แฟนกับพวกญาติๆๆ เราไม่ถูกกัน มันเป็นไปได้ไมว่า เขาเลยไม่ชอบเราไปด้วย
หรือ เพราะ เราไม่มีเงิน