สวัสดีค่ะ ดิฉันคบกับสามีมาโดยระยะนึง ไม่ถึงกับนานมาก ชีวิตเรา 2 คนเริ่มจากไม่มีอะไรจนปัจจุบันเรามีบ้านเรามีรถ เราสร้างมาด้วยกัน ( ชื่อสามีทุกอย่าง) เราช่วยเขาแบ่งเบาภาระ กลับมาทำงานบ้าน ทำกับข้าว ช่วยออกค่ารถ ค่าบ้าน ค่าจิปาถะต่างๆ แต่ก่อนก่อนจะมาซื้อบ้าน เขาให้ค่ากับข้าวเรามาโดยตลอด แต่ตั้งแต่ซื้อบ้านมาเราต้องออกค่าใช้จ่ายเองหมดอาจจะมีบางอย่างที่เขาซัพพอตมา เราก็ไม่คิดใจอะไรนัก ชีวิตของเรากำลังจะก้าวหน้าไป เขาขยันมีความอดทนและมุ่งมั่นในสิ่งที่จะทำ
ภายใต้ความประสบคงามสำเร็จของเขา เขาอาจจะโดยไม่มีเราก็ได้ คนมากมายเข้าหาเขาและเขาเหมือนพร้อมจะเปิดรับสิ่งใหม่ๆ เช่น คนใหม่ๆ ความสัมพันธ์ของเราเริ่มเจือจาง จากที่เคยสนใจกลับนิ่งเฉย
เราเลยคิดว่าวันนึงเขาอาจจะต้องการสิ่งที่เหมาะสมกับเขาจริงๆก็ได้ ลืมบอกนะคะเรามีลูกติดมาคนนึงและสามีเราดีทุกอย่าง ยกเว้น เรื่องเจ้าชู้ แต่มันก็หายมาแล้วแหละ แต่มันก็ฉุดคิดอีกครั้งไม่ได้ว่าเขาจะมีใหม่จริงๆหรอ เพราะเราผ่านร้อนผ่านหนาว ผ่านความลำบากมาด้วยกันขนาดนี้
เวลาคือสิ่งที่เยียวยาจิตใจ
หรือเราควรเลือกสิ่งที่สบายใจกันแน่.
อยู่สร้างเนื้อสร้างตัวกันมากับสามี วันนึงเลิกกันเวลาเท่านั้นใช่ไหมคะที่รักษาแผลใจ
ภายใต้ความประสบคงามสำเร็จของเขา เขาอาจจะโดยไม่มีเราก็ได้ คนมากมายเข้าหาเขาและเขาเหมือนพร้อมจะเปิดรับสิ่งใหม่ๆ เช่น คนใหม่ๆ ความสัมพันธ์ของเราเริ่มเจือจาง จากที่เคยสนใจกลับนิ่งเฉย
เราเลยคิดว่าวันนึงเขาอาจจะต้องการสิ่งที่เหมาะสมกับเขาจริงๆก็ได้ ลืมบอกนะคะเรามีลูกติดมาคนนึงและสามีเราดีทุกอย่าง ยกเว้น เรื่องเจ้าชู้ แต่มันก็หายมาแล้วแหละ แต่มันก็ฉุดคิดอีกครั้งไม่ได้ว่าเขาจะมีใหม่จริงๆหรอ เพราะเราผ่านร้อนผ่านหนาว ผ่านความลำบากมาด้วยกันขนาดนี้
เวลาคือสิ่งที่เยียวยาจิตใจ
หรือเราควรเลือกสิ่งที่สบายใจกันแน่.