คณคืย่าแท้ๆ เสีย แต่มีความรู้สึกไม่อยากไปร่วมงาน
ปกติแล้ว เราไม่ชอบงานพบปะ เจอคนเยอะๆอยู่แล้ว ยิ่งคนเยอะยิ่งรู้สึกเหมือนตัวคนเดียวในงานตลอด พูดไม่เก่งไม่ค่อยมีคนพูดด้วย คือรู้สึกอึดอัดในตัวเอง เสียใจที่คุณย่าจากไป แต่ตอนคุณย่ายังไม่เสีย เหล่าญาติๆ ก็มีปัญหาผิดใจกันอยู่แล้ว ก็อึดอัดกันเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว เราก็ไปช่วยบ้าง วัน 2 วันแรก ก็อึดอัด รีบช่วยรีบเสร็จ รีบกลับ(บ้านไม่ไกลมาก) 2 วันสุดท้าย ไม่ไปเลย แม่ก็ว่าเราทำตัวแย่ ย่าแท้ๆทำไมไปช่วยงาน ไม่ใช่ไม่อยากช่วย เราช่วยเต็มที่ในวันที่เราไป แต่เราไม่ชอบความรู้สึก อึดอัดนั้นเลย ก็เลยปัดปัญหาโดยการอ้างว่าไปช่วยแล้ว ใน 2 วันแรก ใจเราคือ อยากช่วยงานแต่ไม่อยากไปเพราะไม่อยากรู้สึกอึดอัดนั่นเอง
มาถึงตรงนี้ เราไม่เคยหาหมอหรืออะไรเลย หรือว่าเราคิดไปเองรึป่าว ว่าเราอาจจะเป็นโรคซึมเศร้า หรือเป็นโรคกลัวการเข้าสังคม อะไรทำนองนั้น หรือเปล่า
คุณย่าแท้ๆเสีย แต่รู้สึกไม่อยากไปร่วมงาน
ปกติแล้ว เราไม่ชอบงานพบปะ เจอคนเยอะๆอยู่แล้ว ยิ่งคนเยอะยิ่งรู้สึกเหมือนตัวคนเดียวในงานตลอด พูดไม่เก่งไม่ค่อยมีคนพูดด้วย คือรู้สึกอึดอัดในตัวเอง เสียใจที่คุณย่าจากไป แต่ตอนคุณย่ายังไม่เสีย เหล่าญาติๆ ก็มีปัญหาผิดใจกันอยู่แล้ว ก็อึดอัดกันเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว เราก็ไปช่วยบ้าง วัน 2 วันแรก ก็อึดอัด รีบช่วยรีบเสร็จ รีบกลับ(บ้านไม่ไกลมาก) 2 วันสุดท้าย ไม่ไปเลย แม่ก็ว่าเราทำตัวแย่ ย่าแท้ๆทำไมไปช่วยงาน ไม่ใช่ไม่อยากช่วย เราช่วยเต็มที่ในวันที่เราไป แต่เราไม่ชอบความรู้สึก อึดอัดนั้นเลย ก็เลยปัดปัญหาโดยการอ้างว่าไปช่วยแล้ว ใน 2 วันแรก ใจเราคือ อยากช่วยงานแต่ไม่อยากไปเพราะไม่อยากรู้สึกอึดอัดนั่นเอง
มาถึงตรงนี้ เราไม่เคยหาหมอหรืออะไรเลย หรือว่าเราคิดไปเองรึป่าว ว่าเราอาจจะเป็นโรคซึมเศร้า หรือเป็นโรคกลัวการเข้าสังคม อะไรทำนองนั้น หรือเปล่า