เราจะทำไงดีคะ คือเรามีคนที่ชอบอยู่คนนึง แต่ด้วยเหตุผลอะไรหลายๆอย่างที่เรากลัวเราเลยบอกเค้าให้แยกย้ายกันไป เหตุผลหลายๆอย่างของเราก็คือ 

หนึ่ง เรารู้จักกับเค้ามา 5-6 ปี เค้าเป็นแฟนเก่าเราที่รู้จักกันมาเยอะมาก มีช่วงเลิกกันไปแต่ก็ยังทักมาบ้างแต่ก็ไม่ได้รู้สึกแล้วก็กลับมารู้สึกต่อเนื่องมาถึงปัจจุบัน สิ่งที่เรากลัวคือ ถ้าหมดโควิดไปแล้ว ต่างคนต่างเจอสังคมใหม่ๆ ทั้งเค้าและเรา (เพราะว่าอยู่คนละที่) ก็จะเลิกกันไป อันนี้ยังไม่น่ากลัวเพราะเจอใหม่ทั้งคู่ แต่เราก็กลัวใจตัวเอง ถ้าเป็นเราที่เจอสังคมใหม่ๆอยู่คนเดียว สถานการ์ณคงแย่น่าดู 

ล่าสุดคือเราก็บอกให้แยกย้ายกันไป แต่เหมือนว่าเราก็ไม่มูฟ เค้าก็ไม่มูฟ เค้าอะปล่อยเราไปแล้วจริงๆแหละ เพราะทุกครั้งที่เราจบบทสนทนา ก็จะเป็นเค้าที่จะพยายามเข้ามาหาเราเสมอ มันลูปอย่างนี้มานานแล้ว 

'มาลองคบกันให้เสียใจที่สุดกันสักครั้งดูมั้ย' คำนี้ติดอยู่ในหัวเรามา 3-4 วันแล้วค่ะ แต่ก็ยังกลัวอยู่ไม่กล้าส่งไป เพราะเราทั้งคู่มักจะวนกลับมาคุยกันเสมอเลย เราก็ไม่เข้าใจว่าทำไมตัดไม่ขาดสักที เลยลองมาคิดว่า เออเราไม่เคยคบกันแบบจริงจังเลย (ช่วงสองสามปีแรกยังไม่ค่อยโต เลยทะเลาะกันบ่อย) เลยคิดว่าถ้าเราทั้งคู่เสียใจสุดแล้วจริงๆ วันนั้นเราคงจะต่อกันไม่ติด คงขาดกันอย่างสมบูรณ์จริงๆ แต่อีกใจก็คิดว่าเราก็แยกย้ายกันตอนนี้ล่ะ ตัดไฟตั้งแต่ต้นลมไปเลย คือมันสับสนมากๆ 



ขอบคุณที่รับฟังปัญหาของเราและอ่านจนจบนะคะ หากอยากให้คำแนะนำ หรือมีประสบการ์ณของตัวเองแนวๆนี้ก็คุยกันได้ เราจะขอบคุณมากๆเลย