[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ขอคุยข่ม คห. 2 นิดนึง
เขาแว้นไปดูลิเก ...


_ของเรานั่ง  “สามล้อถีบ”  ไปกันสามคนกับเพื่อน ไปดูลิเกในงานวัดค่ะ (ขอย้อนไปไกลกว่า 15 ปีนะคะ)
คิดถึงสามล้อถีบเนอะ  

สามสี่ปีที่แล้ว ไปสมุทรปราการยังเจออยู่บ้าง  ก็หาเรื่องอุดหนุน นั่งรอบเมืองเล่นซะงั้น
ตอนนี้ยังมีอยู่ไหมไม่รู้

_ที่หายไปอีกอย่าง คือหนังกลางแปลง หายไปปีไหนไม่ทราบ
ทราบแต่ว่า ตอนนี้ลุ้นตัวโก่ง ว่าธุรกิจโรงภาพยนตร์ จะรอดไปได้อีกสักกี่น้ำ

_สมัยนั้นแม้มีรถ เราก็เหมือนเป็นง่อยค่ะ  กางแผนที่ทางหลวงดู ก็ยังหลงตลอดศก
มาถึงยุคนี้ รักและขาดไม่ได้จริงๆ กูเกิลแมพจงเจริญ  

_ชีวิตในช่วงนั้น ภาพรวมก็ดีค่ะ (ดีตรงสาวกว่าตอนนี้ 15 ปีนี่แหละ)
แต่หากให้เทียบกันว่าตอนไหนมีความสุขกว่า เราชอบตอนนี้ค่ะ
ตอนนั้น ยังเลือดร้อนเกินไป แถมยังอยู่ในช่วงบ่มเพาะสติปัญญา สั่งสมประสบการณ์
มองย้อนกลับไปแล้ว ไม่ค่อยชอบตอนที่ตัวเอง อ่อนต่อโลกสักเท่าไหร่ค่ะ ดูโง่ๆยังไงชอบกล


_ยุคนั้น ศัลยกรรมยังไม่บูมค่ะ คนหน้ายังไงมา ก็อย่างนั้น
คนที่เสริมจมูกยังเห็นเป็นแท่งดูแปลกตา ตอนนี้แทบดูไม่ออกว่าเสริม ดูธรรมชาติมาก

กรีดอายไลเนอร์ต้องใช้ความสามารถ มือต้องนิ่ง ลงน้ำหนักสม่ำเสมอ เดี๋ยวเส้นไม่เท่ากัน
ยุคนี้ มีแบบปากกาเมจิกเขียนง่ายกว่าเยอะ

_ในวงการนักอ่าน ตอนนั้น ปฏิเสธ อีบุ๊คเสียงแข็งค่ะ อ่านหนังสือเป็นเล่มนี่แหละ คลาสสิค
จะไปไหนมาไหน ต้องพกหนังสือไปด้วย บางเล่มก็ใหญ่และหนัก

จะให้อ่านบนไอแพดน่ะหรือ ไม่ไหวอ่ะ เสียสายตา ไหนจะแบตหมดไวอีก

มาถึงตอนนี้ไอแพดเครื่องเดียว หนังสือเป็นพันเล่มอยู่ในนี้แหละ
อยากอ่านอะไร ระหว่างรอ ...  เลือกมาสิ (แถมมีแอพ แนะนำหนังสือเพียบ บันทึกสถิติการอ่านของเราได้อีก)

แบตหมดน่ะหรือ ปรับตัวได้ ด้วยพาวเวอร์แบงค์ขนาดใหญ่

สายตา ที่สั้นลง คงไม่ใช่เพราะดูหน้าจอนานใช่ไหม ...
ไม่เป็นไรขยายอักษรให้ใหญ่ขึ้นมาหน่อย ก็ยังพออ่านไหว ไม่ต้องใส่แว่น



ว๊ายยยยย ...


จขกท. นี่ก็กระไร
มาชวนคุยเรื่องความหลัง เคยได้ยินไหม ที่เขาบอกว่า คนแก่ๆน่ะ ชอบคุยเรื่องอดีต

พอๆๆ ...
วัยรุ่น(อย่างเรา) ชอบคุยเรื่องอนาคตมากกว่า  เข้าใจตรงกันนะ