คือเราสองคนคบได้มากกว่า 3 ปีแล้ว
จนส่วนตัวผมเริ่มมองที่จะชวนครอบครัวหาโอกาสไปสู่ขอเพื่อแต่งงาน แต่พอโควิดมาก็เลยเลื่อนไปเรื่อยๆ เพราะครอบครัวเราสองคนค่อนข้างจะเดินทางไกลพอสมควร
แต่ก่อนที่ทำงานเราใกล้กัน ทำให้ได้เจอกันบ่อยๆ ตอนนี้เธอได้ย้ายกลับบ้าน ซึ่งการเดินทางไปหากันระหว่างเราสองคนจึงยากพอสมควร เพราะต้องเดินทางเกือบแปดชั่วโมง พอมาเจอโควิดซ้ำที่มีมาตรการจำกัดการเดินทางไปต่างจังหวัดเข้ามาอีก ยิ่งยากไปใหญ่
พอเริ่มห่างกันมากขึ้น คบไปคบมา ตอนนี้กลายเป็นว่าผมเริ่มถูกถามบ่อยๆ เช่นเวลาผมมานั่งทำงานเสาร์อาทิตย์ ก็ถามว่ามาทำไม นัดใครมาหรือเปล่า
พอเวลาผมออนเฟสหรือไลน์ทิ้งไว้เฉยๆ ก็มาถามว่าออนไว้คุยกับใคร
คือโดนบ่อยๆเข้า จนผมเองรู้สึกจิตตก ทั้งๆที่เราไม่เคยแอบคุยกับใคร ไม่เที่ยวกลางคืน ไม่ดื่ม ไม่อะไรทั้งสิ้น

ส่วนหนึ่งอาจเป็นเพราะข้อเสียของผมที่เป็นคนขี้เล่น พวกพี่ๆน้องๆในเฟสซึ่งผมจะรับเฉพาะคนที่รู้จักเท่านั้น เวลามีใครโพสอะไรมา ผมก็ไปแซวแหย่เล่นธรรมดา เหมือนเวลาเจอกันต่อหน้า และไม่ใช่ในเชิงชู้สาวแน่นอน
สุดท้ายผมถูกถามตรงๆ ว่าแอบคุยกับใครอยู่หรือเปล่า ทำเอาผมเสียความรู้สึกมาก ที่ผ่านมาผมไม่เคยแอบคุยกับใครทั้งนั้น ไม่ว่าจะในช่องทางไหนๆ
ผมให้เกียรติเธอเสมอ แล้วก็ไม่เคยคิดจะถามเรื่องส่วนตัวเธอจ้องจับผิดแบบนี้กับเธอเลย
ผมคิดแค่ว่าในเมื่อผมเลือกที่จะเชื่อใจเธอแล้ว ผมก็ไม่จำเป็นต้องไปจับผิดให้เธอรำคาญใจ
ผมพยายามจะอธิบายให้เธอฟัง แต่ก็ถูกหาว่าผมแก้ตัว
ตอนนี้ผมก็ไม่รู้จะทำยังไง ผมก็ยังเชื่อมั่นในความดีและความจริงใจของผมอยู่
บางทีก็นึกน้อยใจ ถ้าทำผิดจริงๆยังจะรู้สึกดีเสียกว่าการโดนกล่าวหาโดยไม่ได้ทำผิดอะไรเลยแบบนี้