สวัสดีค่ะ เรื่องของเรื่องเลยเรากับแฟนของเรามีลูกกันไม่ได้จดทะเบียนสมรส แต่พอเมื่อเราคิดว่ามันมาถึงทางตัน ในทางตันนั้นเราเคยคิดขุดมันให้มันพอไปต่อได้ก็คือฝืนนั้นล่ะ แต่พอเราเลือกที่จะหยุดฝืนแล้ว ยิ่งฝืนเรารู้สึกยิ่งเหนื่อย เหนื่อยมาก ถามว่าเรายังรักแฟนไหมก็รัหนะคะ แต่มันน้อยลงมากๆๆ เพราะปัญหาที่เราเจอจากเขาก็คำพูดนั่นละ คำพูดที่เขาบอกกับเราว่าเขาไม่ได้คิดอะไร เขาพูดเขาก็จบปล่อยผ่าน แต่คนฟังฟังแล้วมันรู้สึกต่อให้พยายามลบแต่มันเจ็บจี๊ดทุกครั้งเลยค่ะ แล้วก็เรื่องการทำงาน ตอนนี้เราก็เป็นคนทำงานเลี้ยงลูกอยู่คนเดียว แฟนมาอยู่บ้านเรา เขาทำงานกับครอบครัวมาก่อนหน้านี้ที่กทม. (ไม่ได้เงินเดือน) พอเจอพิษโควิดเลยปิดบริษัท เราเคยถามเขาว่าเมื่อไหร่ทำงาน เขาบอกเขาทำมาเยอะแล้ว ความหมายของเขาคือสงสัยอยากพักบ้างละมั้งในตอนนั้นที่เราคิด จนเข้าปีที่ 2 ก็ยังไม่คิดจะทำ จนเราคิดมากว่าลูกก็ใกล้เข้าเรียนแล้วปีหน้า ลูกอายุจะ 3 ขวบแล้วค่ะ คือปัญหาเราคุยกันทุกครั้งที่ทะเลาะกัน แต่ทุกครั้งที่เราคุยเขาก็ไม่สนใจเท่าที่ควร เขาเข้าหาเกมส์ ถามว่าค่าใช้จ่ายเขาก็มีมาช่วยบ้างเพราะเราขอ เราไม่ไหวจริงๆทำงานคนเดียว เงินเดือนหมื่นกว่าบาทและหนี้สินแต่ละเดือนอีก ล่าสุดเราก็มานั่งคุยจริงจังมาจะเอายังไงกันดีความสัมพันธ์เรา ตัวเขาบอกว่ายังรักเราเหมือนเดิม แต่ตัวเรามันน้อยลงกว่าเขา ใจเราอยากหยุดแล้วต่างคนต่างทำหน้าที่พ่อกับแม่เอา แต่ทางครอบครัวเรา โดยเฉพาะยายเราเขาก็ยื้อไม่อยากให้เลิกกัน เข้าใจว่าเขาห่วงหลาน เข้าใจว่ากลัวว่าเกิดยายเป็นอะไร ก็ยังมีผู้ชายอยู่ในบ้าน คือบ้านเราไม่มีผู้ชายเลย ถ้าไม่มีแฟนเรา ก็จะมีแค่ยาย ลูกชาย และเรา เราเลยอึดอัดพูดไม่ออก ลังเล สับสนไปหมด แล้วเมื่อเช้ายายก็หาวิธีพูดให้เรารู้สึกกดดันไปอีกคือ เลี้ยงลูกคนเดียวมันไม่ไหวหรอก ลูกผู้ชายโตขึ้นมาไม่รู้มันจะแสบแค่ไหน กลัวมันไม่ติดเพื่อนแล้วเพื่อนพาไปไม่ดี สารพัดที่จะพูดกดดันเรา เราเลยสงสัยว่าคนเราไม่สามารถเลี้ยงลูกให้ดีได้ตัวคนเดียวหรอ? และยายก็บอกว่าคนเราอ่ะถ้าแยกกันอยู่แล้ว มันก็ทำหน้าที่พ่อแม่ได้ไม่เต็มที่หรอก เกิดเขามีใหม่เขาก็ไม่มาส่งเสียลูกเราเลย จะทำยังไง คือค่าใช้จ่ายกับลูกหลักๆคือเรานะทุกวันนี้ เลยมาขอคำปรึกษาผู้มีประสบการณ์ที่เคยผ่านจุดๆนี้มาหน่อยค่ะ เราเครียดมากเลย อยากจะให้โอกาสแฟนเพื่อลูกเพื่อคนในครอบครัวเราแต่ใจเรามันก็ถดถอยเราก็ไม่รู้ว่าถ้าเรายื้อไว้ไม่รู้ว่าถ้าเขาทำดีความรู้สึกมันจะเพิ่มขึ้นมาไหม แต่ก็กลัวว่าเขาจะทำตัวเหมือนเดิมเพราะเราก็ให้โอกาสเขาหลายครั้งทนกับเขาก็ไม่รู้กี่ครั้ง หรือควรจบกันด้วยดีแล้วแยกย้ายทำหน้าที่พ่อแม่ดี