ตอนนั้นเราเลิกกับเเฟนใหม่ๆ กำลังเสียใจมากๆเพื่อนก็พาไปเที่ยวไปเจอคน คนนึ่งเขาก็เป็นคนต่างจังหวัด เรสกับเพื่อนก็เล่นกันว่สใครเเพ้ให้ไปขอเฟสเขา เราเเพ้เราเลยต้องเดินไปขอเฟสเขา เเล้วก็เเอดไปเเต่เราไม่ได่ติดต่ออะไรนะคะเเต่พอดึกๆ เขาทักมาคุยกับเรา เราก็บอกเขาไปว่าพึ่งโดนทิ้งมาไม่พร้อมคุยกับใคร เขาก็ปลอบเราคือเเบบก็เฉยๆ เขาทักมาทุกวัน ปลอบเรรทุกวัน ก็เริ่มโทกัน มีทะเลาะกันบ้าง เขาก็ง้อเราตลอด ถ้าเราผิดเราก็จะขอโทษเขานะคะคุยกันมาได้7เดือน คือเราก็มีความสุขนะคะเพราะเราเเถบไม่มีความลับตาอกันเลย เราเล่าทุกอย่างใฟ้เขาฟัง เวลาได้คุบฃยเเล้วเรารู้สึกสบายใจ เเละปลอดภัยมากๆ จนเขาบอกว่าคบกันมั้ย เราสตั้นไป จิงๆเขาดีมาก เเต่เรายังไม่พร้อมเเต่เขาก็รับได้นะ เขาก็ยังเรียนอยู่เราเลยไม่อยากให้เสียการเรียนกับเขาด้วย แต่ครั้งนี้เราทะเลาะกันหนักจิงๆ เพราะว่าเราต้องอ่านหนังสือสอบไม่มีเวลา เลยๆม่ค่อยได้คุยกัน คือตอนนั้น1วันของเรา คือติวหนักมาก อ่านหนังสือ กินขเาง บ้างครั้งหลับที่โต้ะ ไม่ค่อยได้จับโทรสัพเลย ด้วยความกดดันอันนี้ เเล้วเขาก็ตื้อจนเราโมโหมาก เพราะช่วงสอบมันกดดันจิงๆ เราเลยขอเวลา1อาทิตย์ เขาก็โทรตาม รั่วๆ โททั้งเบอร์ เฟส ไลน์ ไอจี ทักมาหมด (เราปิดเครื่องไป1อาทิตเพื่ออ่ายหนังสือสอบ ) พอเปิดมาเขาก็ไปเเล้ว จิงๆตอนนั้นก็เฉยๆนะคะ เเต่ผ่านมาจะ2เดือนเเล้วที่เราไม่ได่ติดต่อกัน จนตอนนี้เราทั้งคิดถึง ทั้งอยากคุย เเต่เเอดไปก็ไม่รับ บล้อคเราทุกอย่าง รึนี่เป็นบทเรียนจิงๆ เราก็พยายามติดต่อเขานะเเต่ไม่ได้ผล ควรพอมั้ย 😭