จริงมั้ยที่วันหนึ่งเราจะกลายเป็นคนเฉยชากับความรัก

หากรักที่มีอยู่ขาดความใส่ใจในเรื่องเล็กๆน้อยๆ แล้วเราคิดว่าไม่เป็นไร เดี๋ยวก็ชิน มันจะกลายเป็นหมดรักโดยไม่รู้ตัวมั้ยคะ

ก่อนอื่นขอเท้าความก่อนว่าจขกท.มีแแฟนเป็นคนต่างชาติ ต่างศาสนา อยู่กันคนละประเทศในตอนนี้ เลยอาจจะมีมุมมองและวิธีการปฏิบัติหรือการเอาใจใส่ที่แตกต่างกันพอสมควร ในเรื่องทั่วๆไปก็เป็นปกติสุขดีค่ะ ไม่ได้คุยกันทุกวันเพราะต่างคนต่างมีภารกิจหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบของตนเองในแต่ละวัน

ในโอกาสพิเศษต่างๆ เราพยายามทำให้มันพิเศษกว่าวันอื่น เช่นวันเกิด หรือวันครบรอบที่คบกัน ช่วยบอกเขาตลอดว่าใกล้ถึงวันนี้ๆแล้วนะ อย่าลืมล่ะ แต่พอถึงเวลา เขากลับไม่แม้แต่จะส่งข้อความมาหา จนเราต้องทักไปเองก่อนหมดวันแถมบอกให้รอก่อน อย่าเพิ่งคุยเพราะโหลดเกมอยู่อีก 5555555 สูนแท้พาพันโกรธนะ

อยากถามเพื่อนๆพี่ๆว่ามีวิธีการจัดการกับความรู้สึกตัวเองในเรื่องเล็กๆน้อยๆอย่างไรบ้างคะ กลัวว่าถ้าเรามองข้ามมันเหมือนที่เคยทำบ่อยๆเข้า กลัวว่าวันหนึ่งความรู้สึกจะด้านชา จนกลายเป็นหมดรักน่ะค่ะ หรือมีวิธีดีๆในการบอกกล่าวพูดคุยกับอีกฝ่ายหรือส่งสัญญาณให้ใส่ใจกันบ้างแบบไม่ดูซีเรียสเกินไปมั้ยคะ ไม่อยากเป็นดราม่าควีน 555555

ปล. แก้ไขคำผิดค่ะ
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่