เราคบกับแฟนมาสักพักแล้วเกือบปีได้มั้ง เราทะเลาะกันบางทีเราขึ้นเสียงใส่กัน เรางี่เง่าใส่กันประชดกัน เกือบเลิกเพราะเขาชอบขอเลิกหลายรอบมาก บางทีเรารู้สึกเหนื่อยท้อในความสัมพันธ์ เขาจริงจังกับเรามากเลยค่ะ กำลังเก็บเงินขอเราหมั้น ถ้าไม่ทะเลาะกันเขาก็ดีพอสมควรเรื่องจริงจังวางแผนอนาคต เขาคิดไว้มากมายอยากมีเราอยากเป็นครอบครัว อยากทำเพื่อเราทำงานหาเงินเพื่อเราเขาไม่เจ้าชู้เขาสัญญาจะไม่มีวันนอกใจเราให้เราคุมโชเชี่ยลทุกอย่างเช็คได้ทุกอย่าง แต่บางทีมันกับมีเรื่องเล็กๆที่ดันทะเลาะกันใหญ่โตบางทีเรื่องเล็กๆน้อยๆในนิสัยเขามันไปสะกิดใจเรา เขาก็ขอโทษและรู้สึกผิดทุกครั้งแต่เราดันไม่โอเคกับเรื่องนั้น แล้วเรารู้สึกเหมือนเขาไม่ค่อยเติมความหวานให้เราแล้ว เริ่มไม่สนใจกันเท่าไหร่ เหมือนเริ่มอิ่มตัวไม่แสดงความรักเหมือนก่อนๆ ตอนนี้เรารู้สึกเฉยๆ แล้วแต่เขา ปกติเราจะขี้หวงขี้หึงขี้นอยเช็คทุกอย่างหึงมากน้อยใจเก่ง ตอนนี้เราไม่ได้รู้สึกขนาดนั้นเราแทบจะปล่อยเค้าแล้วอยากทำอะไรก็ทำจะนิ่งจะเฉยก็ตามใจ แล้วแต่ไม่ค่อยง้อค่อยตามจะนิ่งเงียบอยู่เฉยๆ บางทีทะเลาะกันเราก็ไม่ค่อยชอบนิสัยเขาบางมุมจนบางทีแอบคิดอยากไปจากเขา คิดว่าเราอยู่ได้ เขาจะอยู่จะไปก็ตามใจ แต่ก็แอบเสียใจแอบรู้สึกแย่ ในใจลึกๆมีความรู้สึกดีรู้สึกรักอยู่นะคะ อยากมีอนาคตที่มีเขาอยู่แต่บางทีมันเป็นความรู้สึกเฉยๆ หรือเป็นเพราะเราไม่ให้อภัยเขาเวลาทะเลาะแล้วเก็บมาใส่ใจจนรู้สึกไม่ดี หรืออิ่มตัวคะ หรือว่าเราแค่สับสน เราว่าเราก็ยังไม่ได้หมดรักนะ ทำยังไงดีคะ ตอนนี้ก็เฉยๆกับเขาประมาณ60% เต็ม100เหมือนแบบทำอะไรก็แล้วแต่ ว่างค่อยมาคุยกัน