ขอบอกก่อนเลยนะคะว่าเราเป็นเด็กใหม่แล้วย้ายจากนคสว.ไปอยู่กทม.
คือตอนนี้เรียนออนไลน์ทุกวันเลยค่ะ งานก็เยอะ แถมไม่เข้าใจอีก ตอนนี้เลยมีงานค้างเยอะมาก แล้วใกล้สอบอีก จะทักหาครูก็กลัวจะโดนว่าเพราะครูให้เพื่อนรวบรวมงานให้แล้ว เนื่องจากเป็นเด็กใหม่เลยยังไม่ค่อยมีเพื่อน ทักไปหาเพื่อนบางคนก็ไม่ตอบ แล้วคือเวลาก็ไม่ค่อยมีเพราะต้องเลี้ยงน้อง เนื่องจากเราเป็นเด็กหัวช้า ขนาดเรียนในห้องยังไม่รู้เรื่องเลย เรียนออนไลน์ยิ่งงงไปใหญ่ เพราะตอนแรกไม่คิดจะมาเรียนที่นี่เนื่องจากแม่ให้มาช่วยเลี้ยงน้องเลยต้องมา คือตอนแรกจะเรียนสายอาชีพเพราะจะเรียนคอม เรียนแค่วิชาที่ตัวเองชอบจะได้ไปทำอาชีพได้ตรงที่เรียนและที่ชอบ แต่พอเรียนที่นี่มันเป็นสายสามัญ เลยต้องเรียนทุกวิชา ยอมรับเลยว่าค่อนข้างโง่ อุตส่าห์หนีอังกฤษ วิทย คณิตแล้ว แต่ยังต้องมาเจอ ตอนนี้ท้อมากกับการเรียน ถ้าเป็นเมื่อก่อนก็จะมีเพื่อนเก่าคอยช่วยสอนงานแต่ตอนนี้เพื่อนไม่ได้เรียนเหมือนเราจะให้เพื่อนช่วยมันก็ไม่เข้าใจอีก เคยคิดว่าอยากหยุดเรียนไว้ก่อนแล้วไปต่อที่ใหม่ แต่คนที่บ้านก็ไม่ยอม คืออึดอัดมากรู้สึกมืดทุกด้านเลย บางทีก็เครียดมากไม่สามารถพูดกับคนในบ้านได้ เพราะเคยพูดไปเขาก็บอกมาแค่ว่า ที่ไหนก็เหมือนกัน ย้ายไปที่อื่นก็ต้องมีเพื่อนใหม่อยู่ดี มันเป็นเพราะเราขี้เกลียดเองมากกว่า
คือตอนแรกไม่ได้ขี้เกลียดเลย แต่พอทำงานไม่ทันมันก็ตื้อไปหมด จริงอยู่ที่ย้ายไปที่อื่นก็ต้องมีเพื่อนใหม่ แต่บางทีเราอาจไม่เหมาะกับที่นี่ เพราะเมื่อก่อนตอนเราอยู่บ้านนอกเราเคยอยู่แบบสังคมเพื่อนไม่เข้าใจก็ถามเพื่อน ทำไม่ได้ก็เพื่อนสอน แต่พอมาอยู่ในเมืองยอมรับเลยว่าตามเขาไม่ทัน เขาอยู่กันแบบการแข่งขัน ใครเก่งก็เพื่อนเยอะ ใครไม่รู้เรื่องก็ไม่มีเพื่อน เขาแข่งกันเรียนเพื่อไม่ให้ตัวเองด้อยกว่าคนอื่น แต่เราไม่ได้บอกว่าไม่ดีนะ มันก็ดีตรงที่ทำให้ตัวเองพัฒนามากขึ้น แต่คงไม่เหมาะกับเรา เพราะแค่ตัวเองยังไม่รอดเลยจะไปแข่งกับใครเขาได้ ตอนนี้คืออยากขอ0ครูแล้วมาแก้ทีเดียวมาก เพราะรู้อยู่แล้วว่าต้องติด0แน่ๆเหนื่อยมากเลย อยากย้ายรร.ไปเรียนที่เด็กน้อยๆ ไม่อยากเป็นจุดด้อยของเพื่อน ยอมรับเลยว่าอายนะที่เวลาเพื่อนเรียนกันแล้วตอบที่ครูถามแบบเป๊ะๆ แต่เราตอบไม่ได้ เวลาครูถามว่างานเสร็จหรือยัง แล้วเพื่อนเสร็จกันแล้วแต่เรายัง เราควรทำไงดีคะ ควรแก้งานให้พ้นปีนี้ไปแล้วปีหน้าย้ายรร.หรือพยายามปรับเข้ากับสังคมที่นี่ไปเรื่อยๆจนจบ