เราเป็นติ่งค่ะ ช่วง 3-4 ปีก่อนเล่นทวิต แล้วมีช่วงที่แฟนคลับตีกันหนักมาก ศิลปินก็เจ็บปวดแฟนคลับก็เจ็บปวด ด้อมแตก หลายคนคีพเดี่ยว เรารักทุกคนในวง สภาพจิตใจตอนนั้นคือไม่ดีเลย เราเลยเลือกที่จะเลิกเล่นทวิตไป คอยติดตามและซับพอร์ตพวกเค้าอยู่ห่างๆ วันนี้ตัดสินใจกลับมาเล่นทวิตอีกครั้ง พอมาเจออะไรเดิมๆ เจอความเกลียดชังที่แฟนคลับมีต่อศิลปินทั้งที่พวกเขาไม่ได้ทำอะไรผิดเลย วันนี้ถึงได้รู้ว่าทวิตคงไม่ใช่เซฟโซนของเรา สำหรับติ่งอย่างเราศิลปินคือดวงใจค่ะ พวกเขาเจ็บ เราก็เจ็บ พอเห็นว่ามีคนจ้องที่จะทำลายเค้าอยู่มากแค่ไหน เราก็ยิ่งรู้สึกอยากตายมากแค่นั้น ... หลายคนบอกให้สนใจคนที่รักเค้า คนรักมีเยอะกว่าแอนตี้หลายร้อยเท่า เรารู้ดี แต่ถ้าเราทำได้เราจะมาอยากตายอยู่แบบนี้ทำไม... เมื่อไหร่จะมีมาตรการจัดการกับพวกโรคจิตวิปริตสักที พวกที่เอาแต่พิมพ์เรื่อง
ๆกับคนอื่น อยากจะพิมพ์อะไรก็ได้เพราะไม่มีใครรู้
ถ้ารู้สึกอยากตายคือเราเป็นซึมเศร้าไหม..