เริ่มเรื่องเลยนะคะ เราคุยกับผู้ชายคนนึงมาเกือบจะหกเดือนแล้วค่ะ เขาเป็นผู้ชายที่น่ารัก เอาใจใส่ ดูแลดีมากๆ
ตามใจเราทุกอย่าง โทรคุยกันทุกวัน ไปหากันบ้าง ทำเหมือนแฟนแต่ไม่ใช่แฟน และเขาไม่เคยโกรธอะไรเราเลยสักครั้ง
เขาชัดเจนกับเรามากๆ อยากเป็นแฟนกับเรา เคยขอคบกับเรามาตลอด
แต่เราก็ปฏิเสธไปทุกครั้ง แต่เขาก็บอกว่าเข้าใจ และรอเราได้ค่ะ เราก็คุยกันมาเรื่อยๆ 
บางทีเราก็รู้สึกอึดอัดที่เขาชัดเจนกับเรามากไป เขาตามเรามากเกินไป หรือเป็นเพราะเรารักอิสระมากเกินไปไม่อยากให้ใครมาบังคับ
เราเคยบอกเขาไปว่าควรเลิกคุยกัน แต่เขาก็อ้อนวอนขอโอกาสเรา เราก็กลับมาคุยกัน จนตอนนี้เราก็ทะเลาะกันเรื่องที่เราไม่ตอบแชทเขา
เขางอนเรา เรารู้สึกอึดอัดมากที่ต้องคอยรายงานเขาตลอดว่าไปไหนมาไหน แต่ก้เคยคุยกันแล้วตกลงกันเเล้วเรื่องนี้ว่าให้เข้าใจ
แต่เขาก็ยังเป็น เราเลยบอกกับเขาว่า "เราเลิกคุยกันไหม" อีกครั้ง เขาก็เสียใจ ไม่อยากให้เราไป อยากให้เราอยู่ ทำเหมือนเดิมเหมือนครั้งแรก
แต่ครั้งนี้เรายืนยันว่าเราจะเลิกคุย เขาก็เข้าใจแต่จริงๆเขาเสียใจมากๆ เราเห็นใจเขามาก
เรารู้ว่าถึงคุยกันต่อไป เราก็เป็นแฟนกับเขาไม่ได้ เราไม่อยากให้ความหวังเขา แต่เราก็ไม่อยากเสียเขาไปไหน เพราะเขาดีกับเรามากๆ
เรากลัวว่าถ้าเราปล่อยเขาไปเราจะไม่เจอคนที่ดีแบบนี้ แต่เราก็รู้ตัวเราดีว่าเราเป็นแฟนกับเขาไม่ได้ ให้สถานะแฟนกับเขาไม่ได้
พอจะเลิกคุยกันจริงๆเราก็คิดถึงเขามากๆ อยากคุยด้วย เราไม่เข้าใจตัวเอง หรือเป็นเพราะเราเห็นแก่ตัวมากเกินไป
เราควรทำยังไงดี เราเครียดมากๆ😥