เรื่องมีอยู่ว่าเราคุยกับผู้ชายคนนึง ซึ่งเคยคบกันมาก่อน แต่ว่าคบๆเลิกๆกันมา3-4รอบแล้ว แต่มีระยะห่างนะคะ แบบ2ปีผ่านมาแล้วกลับมาคุยกัน ซึ่งเราจะเจอเหตุการณ์นึงซ้ำๆตลอดทุกครั้งที่กลับไปคุยกัน คือนางจะชอบพูดถึงบุคคลที่3ว่าแบบ พี่สาวคนนี้เป็นไง คนนั้นเป็นไง สวยมั้ย จะไปสอบเข้าอันนี้นะ สอบติดสาวติดไรงี้5555 แต่ก่อนหน้านี้นางบอกว่าอยากคุยกับเราจนได้กลับไปคบกัน จริงจังกับเรา มันเลยทำให้เราเสียความรู้สึกว่าแบบเนี้ยหรอที่บอกอยากคุยกับกูแต่ชอบพูดถึงคนอื่น เราเลยตัดสินใจโทรคุยกันแล้วบอกไปว่าเราน่ะพอแล้วนะ เราไปต่อไม่ไหวที่จะมาทนฟังยูพูดถึงคนอื่นทุกครั้งที่กลับไปคุยกันและมันเป็นทุกครั้ง นางตอบมาว่านางไม่รู้ ไม่คิดว่าจริงจังขนาดนั้น นึกว่าพูดได้เห็นไม่อะไร แต่ที่เราไม่อะไรคือเราคิดว่าไม่มีคนที่ไหนเขาทำกันหรอกที่จะพูดถึงคนอื่น คนโง่ยังรู้เลยว่าเรื่องไหนควรพูดไม่ควรพูด แต่นางก็ยืนยันคำเดิมว่านางน่ะไม่รู้ ว่าเราไม่บอกนางก่อน แต่เราน่ะตัดสินใจจะไม่ไปต่อแล้ว เลยบอกจบกับนางไป เราเบื่อที่จะมาเจอกับเรื่องเดิมๆ เพื่อนนางบอกว่าที่มันทำงั้นเพราะมันอยากให้หึงอยากให้แบบว่า อย่าพูดนะ! หึงนะ! เพื่อนนางบอกผู้ชายก็งี้ทุกคนแหละ เราแบบหรอ?..... นางก็ทักมายืนยันคำเดิมอีกว่านางไม่รู้ๆๆๆๆ อธิบายมายาวเลยแอบออกทะเล
เรา:แล้วกูเคยทำมั้ย? ถ้ากูทำจะชอบมั้ย?
นางเงียบไปพักนึงแล้วตอบมาว่า
นาง: ถ้าไม่รู้ก็ไม่อะไร แต่ถ้ารู้แล้วทำก็ไม่ชอบ
เรา: ก็คือไม่ชอบเหมือนกัน? แต่ทำ?
นาง: ก็ผมไม่รู้

พอเราปฏิเสธอย่างเติมที่ว่าเราพอแล้ว นางก็ไปพิมบ่นกับเพื่อนนาง เราเลยทักไปบอกเพื่อให้นางหยุดบ่นกับเพื่อน ว่า ถือว่าจบกันด้วยดีนะ อธิบายทุกอย่างแล้วว่าทำไมถึงไม่ไปต่อ นางก็พิมพ์มายาวเลย เราเลยตอบ อือๆ อ่าๆไป เพื่อตัดปัญหาคุยนานเดี๋ยวก็วนกับมาเรื่องเดิมๆ แต่หลังๆที่นางพิมพ์มาคือจะโทษเราว่าไม่ฟังเหตุผล เราก็ไม่อะไรแล้ว เราเบื่อแล้วจริงๆททำไมเราจะต้องมาทนฟังเรื่องเดิมๆทุกครั้งที่กลับมาคุยกัน สาวสวยเนอะ อ๋ออืม5555

แล้วคุณคิดว่ายังไง คนเราควรพูดถึงบุคคลที่3ให้คนที่บอกว่าจะมาจริงจังกับเราฟังมั้ย?

ถึงบอกว่าพูดเล่นๆขำๆก็เถอะ แต่เราก็ยังคิดว่าไม่ควรพูดอยู่ดี เรื่องพูดเล่นมีเยอะแยะ