บอกก่อนนะว่าเราเป็นIntrovert เซ็นซิทีฟ ไม่กล้าแสดงออกไม่ค่อยมั่นใจในตัวเอง เข้าสังคมไม่เก่ง
โปรดเข้าใจด้วยนะคะ
ตั้งแต่รร.ปิด เริ่มเรียนออนไลน์ เราแทบไม่ได้คุยกับกลุ่มเพื่อนกลุ่มนี้ แชทกลุ่มเด้งบางทีเราก็ปัดทิ้งเพราะส่วนมากเวลาทักมาเราไม่ว่างอ่าน พอว่างเราก็ลืมว่ามีแชทกลุ่มเด้ง เป็นแบบนี้บ่อยจนมาถึงปัจจุบัน
กลุ่มเพื่อนกลุ่มนี้มีทั้งกลุ่มของเด็กใหม่และกลุ่มที่เราอยู่ด้วยกันมาตั้งแต่ป.3-4 (ตอนนี้เราเพิ่งอยู่ม.2) ซึ่งทั้ง2กลุ่มมาสนิทกันช่วงเรียนออนไลน์หรือก่อนหน้านี้ ซึ่งเราไม่เคยได้ร่วมบทสนทนาเลย จนมาถึงตอนที่มีงานกลุ่มประมาณ10-11คน ให้จับกลุ่มกันเอง ตอนนั้นเราก็เริ่มเครียดเพราะไม่รู้ว่าเขาจะยังเอาเราเข้ากลุ่มมั้ย เราแอบเห็นมีคนบอกว่ากลุ่มเราครบคนพอดี เราก็ไม่กล้าถาม ไม่กล้าทักไป ไม่กล้าแทรกเข้าไปในแชทจากคนที่ไม่เคยอ่านไม่เคยตอบอยู่ก็ทักไปถามเรื่องงานกลุ่มมันก็แปลกๆ ยังไงๆอยู่เหมือนคบแค่เรื่องงานไรงี้ค่ะ
เราจึงรอทั้งวัน รอให้เขาส่งไลน์ชื่อให้ครูแล้วจะดูว่ามีชื่อเรามั้ย ถ้าไม่มีเราก็ทำอะไรไม่ได้ตอนนั้นเรารู้สึกเศร้า เครียด ท้อ นอนร้องไห้อยู่หลายครั้ง ในหัวมันคิดในแง่บวกไม่ได้เลย เราเลยตัดสินใจทักไปถามเพื่อนว่าเธอมาช่วยเราหารสินค้าชิ้นนี้มั้ยเป็นการทักไปแบบนอกเรื่องก่อนเพราะเราไม่กล้าถามเรื่องงานกลุ่ม เราก็คุยกันไปได้ไม่กี่เรื่องแล้วเค้าก็โพล่งบอกมาว่า "เออ งานกลุ่มอ่ะ แกอยู่กลุ่มเรานะ" ตอนนั้นคือดีใจมากความรู้สึกหดหู่เมื่อกี้คือหายไปเกือบหมด เราก็โอเคร เข้าไปซุ่มดูว่าเค้าคุยไรกันบ้าง จนถึงคอนนี้เค้าคุยแค่เรื่องให้โหวตงานที่จะมำแต่เรายังไม่ได้ไปโหวตนะอาจจะรอให้มีคนโหวตกันเยอะๆก่อน ;-;
วันต่อมา (คือตอนนี้ที่เรากำลังเขียนกระทู้)
สมองที่ชอบคิดในแง่ลบของดราก็เริ่มคิดว่า ต่อจากนี้จะทำยังไงต้องทักไปแบบไหน ควรเข้าไปแทรกตอนไหนดี เราไม่รู้ว่าจะทำไรต่อจริงๆ เราอยากมีส่วนร่วมในการทำงาน แต่ก็ยังไม่กล้าเสนอตัวหรืออะไรไปเพราะในกลุ่มยังไม่ได้คุยเรื่องแบ่งหน้าที่กัน(หรืออาจจะแบ่งกัสแล้วเดี๋ยวค่อยย้อนแชท)
เราควรทำยังไงดีคะ
อ่อแล้วมีอีกเรื่องค่ะระหว่างช่วงปิดเทอมจนถึงตอนนี้เรามีเพื่อนคนนึงที่คุยมาด้วยเสมอ เค้าชอบวาดรูปเหมือนเรามีอะไรหลายๆอย่างที่พอเข้ากันได้เราก็คุยมาตลอดแต่เวลาที่เกิดเรื่องทะเละอะไรกันเค้าจะชอบโทษตัวเอง ซึ่งเราไม่อยากให้เค้าคิดแบบนั้น เราพยายามยื้อ ไม่อยากเสียเพื่อนไปมากกว่านี้เพราะคนนี้เรารู้สึกมันยังไม่สายไป แต่กลุ่มเพื่อนนั้นของเรา เราไม่รู้จะทำยังไงแล้วค่ะ ใครก็ได้ช่วยเราหน่อยนะคะ
ไม่เคยตอบ+อ่านแชทกลุ่มเพื่อนแต่ต้องทำงานกลุ่มด้วยกัน
โปรดเข้าใจด้วยนะคะ
ตั้งแต่รร.ปิด เริ่มเรียนออนไลน์ เราแทบไม่ได้คุยกับกลุ่มเพื่อนกลุ่มนี้ แชทกลุ่มเด้งบางทีเราก็ปัดทิ้งเพราะส่วนมากเวลาทักมาเราไม่ว่างอ่าน พอว่างเราก็ลืมว่ามีแชทกลุ่มเด้ง เป็นแบบนี้บ่อยจนมาถึงปัจจุบัน
กลุ่มเพื่อนกลุ่มนี้มีทั้งกลุ่มของเด็กใหม่และกลุ่มที่เราอยู่ด้วยกันมาตั้งแต่ป.3-4 (ตอนนี้เราเพิ่งอยู่ม.2) ซึ่งทั้ง2กลุ่มมาสนิทกันช่วงเรียนออนไลน์หรือก่อนหน้านี้ ซึ่งเราไม่เคยได้ร่วมบทสนทนาเลย จนมาถึงตอนที่มีงานกลุ่มประมาณ10-11คน ให้จับกลุ่มกันเอง ตอนนั้นเราก็เริ่มเครียดเพราะไม่รู้ว่าเขาจะยังเอาเราเข้ากลุ่มมั้ย เราแอบเห็นมีคนบอกว่ากลุ่มเราครบคนพอดี เราก็ไม่กล้าถาม ไม่กล้าทักไป ไม่กล้าแทรกเข้าไปในแชทจากคนที่ไม่เคยอ่านไม่เคยตอบอยู่ก็ทักไปถามเรื่องงานกลุ่มมันก็แปลกๆ ยังไงๆอยู่เหมือนคบแค่เรื่องงานไรงี้ค่ะ
เราจึงรอทั้งวัน รอให้เขาส่งไลน์ชื่อให้ครูแล้วจะดูว่ามีชื่อเรามั้ย ถ้าไม่มีเราก็ทำอะไรไม่ได้ตอนนั้นเรารู้สึกเศร้า เครียด ท้อ นอนร้องไห้อยู่หลายครั้ง ในหัวมันคิดในแง่บวกไม่ได้เลย เราเลยตัดสินใจทักไปถามเพื่อนว่าเธอมาช่วยเราหารสินค้าชิ้นนี้มั้ยเป็นการทักไปแบบนอกเรื่องก่อนเพราะเราไม่กล้าถามเรื่องงานกลุ่ม เราก็คุยกันไปได้ไม่กี่เรื่องแล้วเค้าก็โพล่งบอกมาว่า "เออ งานกลุ่มอ่ะ แกอยู่กลุ่มเรานะ" ตอนนั้นคือดีใจมากความรู้สึกหดหู่เมื่อกี้คือหายไปเกือบหมด เราก็โอเคร เข้าไปซุ่มดูว่าเค้าคุยไรกันบ้าง จนถึงคอนนี้เค้าคุยแค่เรื่องให้โหวตงานที่จะมำแต่เรายังไม่ได้ไปโหวตนะอาจจะรอให้มีคนโหวตกันเยอะๆก่อน ;-;
วันต่อมา (คือตอนนี้ที่เรากำลังเขียนกระทู้)
สมองที่ชอบคิดในแง่ลบของดราก็เริ่มคิดว่า ต่อจากนี้จะทำยังไงต้องทักไปแบบไหน ควรเข้าไปแทรกตอนไหนดี เราไม่รู้ว่าจะทำไรต่อจริงๆ เราอยากมีส่วนร่วมในการทำงาน แต่ก็ยังไม่กล้าเสนอตัวหรืออะไรไปเพราะในกลุ่มยังไม่ได้คุยเรื่องแบ่งหน้าที่กัน(หรืออาจจะแบ่งกัสแล้วเดี๋ยวค่อยย้อนแชท)
เราควรทำยังไงดีคะ
อ่อแล้วมีอีกเรื่องค่ะระหว่างช่วงปิดเทอมจนถึงตอนนี้เรามีเพื่อนคนนึงที่คุยมาด้วยเสมอ เค้าชอบวาดรูปเหมือนเรามีอะไรหลายๆอย่างที่พอเข้ากันได้เราก็คุยมาตลอดแต่เวลาที่เกิดเรื่องทะเละอะไรกันเค้าจะชอบโทษตัวเอง ซึ่งเราไม่อยากให้เค้าคิดแบบนั้น เราพยายามยื้อ ไม่อยากเสียเพื่อนไปมากกว่านี้เพราะคนนี้เรารู้สึกมันยังไม่สายไป แต่กลุ่มเพื่อนนั้นของเรา เราไม่รู้จะทำยังไงแล้วค่ะ ใครก็ได้ช่วยเราหน่อยนะคะ