ต้องบอกก่อนนะคะว่าเจ้าของกระทู้เป็นคนที่ค่อนข้างโลกส่วนตัวสูง (ไม่ติดเพื่อนเลย) เป็นแนว Introvert คือปกติชีวิตประจำวันเราแทบจะไม่มีเพื่อนสนิทที่จะสามารถพูดคุย ไปเที่ยว หรือไปหากัน ส่วนที่บ้านก็พูดคุยได้แค่บางเรื่อง บางเรื่องเราก็ไม่อยากคุย
กลับจากเรียนก็อยู่ในห้องคนเดียว ชีวิตก็มีแค่ห้องนอน ห้องเรียน
วนลูปแบบนี้ตลอดชีวิตมาได้ 4 ปีแล้ว
แต่ไม่ได้มีปัญหากับสังคมเพื่อนนะ
พอมาเจอช่วงโควิดยิ่งหนักเข้าไปอีก ชีวิตก็มีแต่งาน
ในสังคมโซเชียลก็มีปฏิสัมพันธ์จากเพื่อนน้อยลงกว่าแต่ก่อนมาก
ความรู้สึกตอนนี้มันย้อนแย้ง เราตอบไม่ได้เหมือนกัน
- เหมือนจะเหงานะ แต่ก็ไม่ต้องการเจอเพื่อน ๆ เลย ความรู้สึกตอนนี้เหมือนอยากเจอคนใหม่ ๆ ถึงขนาดเปิดบัญชี Facebook ใหม่ ไม่มีเพื่อนจากบัญชีเก่า เราก็ลงภาพบ้าง แค่อยากลงแต่ไม่มีใครเห็นหรอก เพราะไม่มีเพื่อน 555
อยากทำอะไรคนเดียว ไปอยู่ข้างนอก ไปนั่งเหงา ๆ คนเดียวท่ามกลางคนแปลกหน้า (แต่สถานการณ์ช่วงนี้ต้องระวัง)
- บางทีก็ไม่อยากพูดกับใคร อยากอยู่คนเดียวแล้วพูดกับสัตว์เลี้ยงก็คงจะดี น่าจะเยียวยาเราได้ (แต่ไม่มีสัตว์เลี้ยง เพราะไม่พร้อมในเรื่องสถานที่ เวลา)

แต่เราก็รู้ตัวเองว่าไม่ได้ติดเพื่อนเลย ไม่มีก็ไม่เป็นไร (หรือเพราะเรายังไม่เคยมีเพื่อนที่สนิทจริง  ๆ หรือเปล่า) เราสนิทกับคนอื่นยาก
ส่วนพื้นที่ที่เรารู้สึกว่ามันใช่ เราสามารถพูดคุยได้ เราได้แสดงความเป็นตัวเอง เราคิดว่าความสัมพันธ์แบบคู่รักหรือแฟนค่ะ จากประสบการณ์ส่วนตัว แต่ตอนนี้ไม่มีแล้ว และกลัวเจ็บจากความรักอีกช่วงที่อกหักเราทรมานมาก เราไม่ปรึกใครเลย ทั้งเพื่อน ครอบครัว เพราะเราเลือกที่จะเก็บไว้คนเดียว เราเป็นคนชอบเก็บปัญหาไว้กับตัวเอง แต่ตอนนี้ก็ผ่านมันมาได้แล้ว

ใครที่กำลังเผชิญกับความรู้สึกแบบนี้เหมือนกันสามารถแชร์กันได้นะคะ และอยากขอแนวทางในการเยียวยาความรู้สึกแบบนี้ค่ะขอบคุณค่ะ