เมื่อก่อนดูจะไม่ค่อยกดข้าม แต่พอผ่านไปหลายเรื่องเข้า เริ่มไม่ไหวกับซีนเดิมๆ 

ฉากที่มักจะข้ามคือ

1.พระเอกนางเอกสะดุดล้มด้วยอุบัติเหตุอะไรซักอย่าง พระเอกรับนางเอกไว้ได้ด้วยท่าทางราวกับถูกจัดวาง สองคนจ้องกันทำตาลุกโพลง กล้องโฟกัสที่หน้าพระเอก สลับไปที่หน้านางเอก วนไปวนมา  เพลงขึ้น เปลี่ยนมุมเป็นภาพระยะไกล หมุนให้เห็นหลายๆมุม แล้วแช่กล้อง 

2.พระเอกหรือพระรองแอบมองหรือแอบเดินตามนางเอกอยู่ใกล้ๆ  ถ้าเริ่มได้ยินเสียง คิ โค คุน แท หรือ ซารังเฮ อะไรซักอย่างบรรเลงขึ้นมา  เตรียมขยับนิ้วเลย หมอนี่จะแอบดูจนจบเพลงแน่ มันจะเดินตามหรือมองตามไปเรื่อยๆอย่างต่ำก็3-4นาทีที่ไม่มีเนื้อหาอะไรเลย 

คือเรารู้ตั้งแต่วินาทีแรกที่นายแอบมองแล้วแหละ ว่าจะสื่อว่านายน่ะห่วงใยนางเอก ไม่จำเป็นต้องขยายความนานขนาดนั้น เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็ถึงตานางเอกตามมาแอบมองนายละ แล้วเพลงเดิมก็ขึ้นมาอีก วันถัดมาก็นายก็ไปแอบมองเธออีกรอบ สลับไปสลับมาจนกว่าพวกนายจะได้เจอกัน พอเจอกันก็ถึงเวลาจ้องตา แช่กล้อง จบตอน

3.พระเอกหรือนางเอกทำหน้าเหม่อลอย จ้องมองสิ่งของบางอย่าง อดีตระหว่างเขาและเธอก็พรั่งพรูออกมา พร้อมด้วยเพลงประกอบอันแสนโรแมนติก(ที่ฟังมาเป็นรอบที่ยี่สิบ) 

กลายเป็นว่าระยะเวลาที่ใช้ไปกับซีรีย์พวกนี้1เรื่องจะประมาณนี้(สมมุติว่าตอนละ1ชม.)

ช่วงต้นซีรี่ย์ ตอนนึง1ชม.ก็ดูเต็ม1ชม

epกลางๆเหลือตอนละ40นาที

2ตอนสุดท้ายอาจเหลือตอนละไม่ถึง20นาที
 
ต้นEPคู่พระเอกนางเอกจะสนุกสุด  เพราะมันยังไม่มีอดีตอะไรกันมากนัก เนื้อหาดำเนินไปอย่างรวดเร็ว อาจมีสะดุดบ้างไรบ้าง โอเค ครั้งสองครั้งเราจะซาบซึ้งไปกับเธอ มันแทบจะเป็นsignatureซีนของหนังรักโรแมนติกไปละ

แต่บางเรื่องเมิงจะสะดุดกันทุกตอนเลยหรือไง  แรกๆก็ขัดใจ หลังๆปล่อยเธอสะดุดให้สบายใจ เธอสะดุด เราข้าม  เธอสะดุด เราข้าม เราจะข้ามแบบไม่มีสะดุดให้เธอดู

พอepกลางๆ ซีนแอบมองเริ่มมา ซีนอดีตพอมี  ท้ายเรื่องเริ่มย้ายไปติดตามบทคู่รองแทน ประมาณคู่ของเพื่อนนางเอก น้องพระเอกอะไรแบบนี้ เพราะมันไม่ค่อยมีอะไรเวิ่นเว้อ มีมุ้งมิ้งบ้างนิดหน่อย ยังพอดูสนุกอยู่

ส่วนคู่พระเอกกับนางเอก ไม่ไหวจะเคลียร์ เพราะซีนอดีต ซีนพรรณนา และซีนจ้องตา มันมาถี่มาก รู้ตัวอีกที ทำไม1ชม.ผ่านไปเร็วจังเบย ข้ามจนจะจบเรื่องแล้ว(แต่มันก็ดูรู้เรื่องนะ) 

ถ้าถามว่าดูทำไม คือต้นเรื่องมันก็สนุกดี เลยอยากรู้บทสรุป

เป็นกันบ้างไหมครับ