คือเรื่องมีอยู่ว่า เราคบกับแฟนมา4ปี ปีแรกแฟนมาบ้านเรามาเที่ยวบ้านเราเราก็อยากให้ที่บ้านรักแฟนเราด้วยเราเลยให้แฟนทำงานบ้านแต่ช่วยๆกันทำจะได้เสร็จแฟนก็เชื่อฟังพอยิ่งเวลาผ่านไปทุกปีแฟนก็เหมือนจะโอเคจนมาอยู่บ้านนอนบ้านบ้างบางทีเสาอาทิตย์แบบนี้เธอก็จะทำงานบ้านกวาดบ้านถูบ้านล้างจานและเลี้ยงน้องเราที่เป็นลูกของอาโดยที่เราไม่ต้องบอกและคนที่บ้านก็โอเคกับแฟนเราเวลาไปไหนก็พาไปจนเวลาล่วงเลยมา4ปีเขาได้เข้ามาอยู่ในบ้านเราแรกๆก็ยังไม่มีงานทำก็จะไม่มีเงินให้ที่บ้านเราแต่พอเธอมีงานทำเธอให้ที่บ้านเรา2000แต่เธอซื้อของเข้าบ้านบ้างบางทีอันนี้เธอบอกกับผมนะแต่พอที่บ้านผมพูดว่าแฟนผมไม่ช่วยอะไรเลยเขาไม่ได้บอกต้องซื้อๆคือนํ้าใจอะครับว่าบางทีเราก็ควรเป็นผู้ให้บ้างนึกถึงที่บ้านบ้างเธอก็จะบอกกับผมว่าบ้านผมไม่ค่อยเข้าใจเขาว่าเขาก็ไม่มีเงินแต่บ้านผมไม่ค่อยเข้าใจเขาแต่บ้านผมนึกถึงแฟนผมตลอดเวลาซื้อไรมากินแต่แฟนผมไม่ค่อยนึกถึงที่บ้านผมเท่าไหร่ส่วนมากจะนึกถึงแต่ผมแต่ผมเชื่อว่าเขาเป็นกลางนะแต่เป็นกลางแบบเข้าใจในความคิดของตัวเองแต่พอเวลาผมพูดเขาก็หาว่าผมเอาแต่ที่บ้านตัวเองไม่นึกถึงควารู้สึกเขาเลยก็เขากลับมาจากที่ทำงานหลังๆไม่ทำไรเลยแต่เราเข้าใจว่าทำงานมาเหนื่อยๆแต่บางทีก็ไม่ต้องบอกก็ได้ไหมแฟนเราเป็นคนที่เอาแต่ใจไม่ฟังเหตุผลเท่าไหร่แต่เขารักผมดีนะรักมากด้วยแต่ผมอยากให้เขารักที่บ้านผมพอๆกับที่รักผม ความคิดของแฟนกับที่บ้านไม่ตรงกันผมควรทำอย่างไรแล้วใครถูกใครผิด คือผมเจอปัญหานี้มาสักระยะหนึ่งแล้ว ที่บ้านผมก็ไม่ได้รังเกียจอะไรเขารักแฟนผมเหมือนหลานเขาอีกคนปู่กับย่าผมเขาชอบให้คนแต่พอมาเจอแบบนี้เขาเริ่มไม่โอเคแต่แฟนผมจะพูดอยู่เสมอว่าเขาให้มี่บ้านผมไม่เคยเห็นในความดีของเขาแต่ที่บ้านผมก็บอกให้ตอนไหนไม่เห็นให้เลย เขาก็บอกดูคนให้ดูนานๆลึกๆแต่ผมคิดลึกๆว่าถ้าเขาไม่เข้าใจกับที่บ้านเรสแบบนี้แล้วอนาคตผมละจะเป็นยังไง ผมควรจะทำไงกับเหตุการณ์นี้ดีครับผมไม่รู้จะพึ่งใครแล้ว เห็นใจทั้งสองฝ่ายครับสำหรับผม ผมรักแฟนผมมากไม่อยากเริ่มใหม่แล้วแต่พอเจอปัญหามากๆผมก็ไม่ไหวรับฟังเลยต้องขอความช่วยเหลือจากในนี้ครับช่วยหน่อยครับผมอยากให้แฟนปรับความเข้าใจกันและมีความสุขเหมือนแต่ก่อนครับ