สำหรับเราเรื่องนี้เกิดขึ้นตอนเจอจุดอิ่มตัวชีวิตคู่
เคยคบกับแฟนคนแรกนานๆมา10ปี
วันนึงจู่ๆก็คิดว่าเราจะลงเอยกับคนนี้หรอ ยังไม่เคยได้มีโอกาสรู้จักคนอื่นเลย คิดว่าชีวิตยังได้เจอคนดีๆอีกมาก

เวลาผ่านมาสักพักทำให้คิดได้ว่า คนนั้นมันก็เป็นคนดีนี่หว่า ยังทักไปขอโทษที่บอกเลิก และขอบคุณในคุณงามความดีในอดีตที่เติบโตด้วยกันมา

พอไปเริ่มต้นใหม่ก็เจอคนดีๆอีก คิดว่าจะไม่พลาดแบบคราวก่อนละ ที่เสียคนดีๆไปเพราะความคิดชั่ววูบ
คบได้หลายปีจนรู้สึกใช่มากๆ เลยเริ่มคุยเรื่องแต่งงานกัน ปรากฎเค้าบอกเราว่า "ชีวิตเค้าพึ่งคบจริงจังกับเราคนแรก ยังไม่มีโอกาสได้เจอหรือเรียนรู้ใครเลย" ความคิดตอนนั้นคือขำออกมาเลยว่ากรรมตามสนองหรือเปล่า พยายามโน้มน้าวให้ฟังว่าเราเคยเสียคนดีๆคนนึงเพราะมีความคิดแบบนี้แหละ สิ่งที่ควรทำคือรักษาคนดีๆไว้สิ สุดท้ายก็เลิกกันนะด้วยองค์ประกอบอื่นๆ

ช่วงนี้ก็มีคนรู้จักเลิกกับแฟนด้วยเหตุผล คนนึงอยากได้ใช้ชีวิตของตัวเองก่อน

เห็นหลายคู่เลยที่คบกันมา 5ปี++แต่เลิกกัน พอมีคนใหม่ครึ่งปีแต่งงาน

แล้วคนอื่นๆ เคยเจอเหตุการณ์ประมาณนี้กันไหม