สวัสดีครับ
วันนี้ผมก็อยากจะมาพูดคุย และแชร์ประสบการณ์แปลกๆ ลึกลับๆของตัวเอง

เดจาวู Dejavu 既視感
คืออะไร ถ้าให้นิยามโดยทั่วไป ก็จะกล่าวถึงปรากฏการณ์ หรือ ความรู้สึก ที่เรารู้สึกหรือเคยสัมผัสมาก่อนแล้ว
ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องราวที่เกิดขึ้นในความฝัน มาปรากฏต่อหน้าอีกครั้ง ซึ่งโดยส่วนมากเจ้าตัวจะรู้ตัวว่า 
เฮ้ย!!! นี่มันเคยเกิดขึ้นมาแล้วนี่หว่า หรือ คุ้นๆว่าเคยทำแบบนี้ พูดประโยคนี้ไปแล้ว  นั่นแหละครับ ปรากฏการณ์ เดจาวู

สำหรับตัวผมเอง เป็นคนที่พบกับ "เดจาวู" บ่อยมาก และส่วนใหญ่จะเป็นภาพที่มาจากความฝัน (ทำไมไม่ฝันว่าถูกหวยมั่งฟระ 55)
จะขอเล่าเหตุการณ์ ที่จำได้ฝั่งใจสักสองเรื่องละกันนะครับ

①เมืองแห่งความลับ
มีอยู่ครั้งนึงน่าจะสมัยที่ผมเข้าเรียนมหาลัยปี1ปี2 ผมเคยฝันประมาณว่า ไปที่เมืองแปลกแห่งหนึ่งน่าจะเป็นญี่ปุ่นหรือจีน
แต่บรรยากาศโดยรอบไม่เหมือนกับที่เคยเห็นในภาพยนต์ เหมือนผมอยู่กับคนกลุ่มนึงไปกินข้าว เมา และพูดคุยกันอย่างสนิทสนม
มีแสงสี แปลกเหมือนห้องทดลอง และเราก็เดินบนถนนซอยแคบๆแปลกๆนั้น เพื่อไปสถานีรถไฟ 
อันนี้ผมเรียบเรียงใหม่นะครับ ฝันวันนั้นตื่นมาสักพักก็ลืมแล้วครับ แต่พอเจอเหตุการณ์เดจาวู ก็กลับมาจำได้ดีอีกครั้ง

หลังจากนั้นตัวผมก็ได้ไปเรียนต่อที่ประเทศญี่ปุ่น มีเพื่อนหลากหลายกลุ่มหลากหลายประเทศเรียนเสร็จกลับมา เรียนต่อจนเรียนจบ
เข้าทำงาน ย้ายที่ทำงาน และทำงานต่อไปได้ประมาณเข้าปีที่ 2 อยู่ดีๆผมก็ใช้วันลาและเดินทางไปญี่ปุ่นแบบไม่วางแผนครับน่าจะช่วงปี
2017 ในตอนแรกที่ไปตั้งใจว่าจะไปง้อแฟนคนญี่ปุ่นอย่างเดียวเลยแค่เห็นหน้าก็ยังดี แต่กลับกลายเป็นต้องเคว้งคว้างคนเดียว เดินเรื่อยเปื่อย
เพราะเค้าไม่ยอมเจอไม่ว่าจะให้เพื่อนช่วยจัดฉากยังไง กลับก็ไม่ได้ แถมเพื่อนๆที่สนิทก็ดันทำงานกันหมดแล้วด้วย....

และก็มีคนทักแชทใน FB มา ปรากฏว่ามันคือเพื่อนญี่ปุ่นที่สนิทมากๆ (อดีตหัวหน้าชมรมดนตรี) ขอเรียกว่า ทัคคุง มันเห็นผมโพสรูปลงเฟส
และมันดีใจมากเพราะมันอยากเล่นดนตรีกับผมและอาสาชวนผมไปหาเพื่อนเก่าๆ และพาไปเที่ยว ผมเลยเช็คเอาท์โรงแรมและพุ่งตรงไปหาทัคคุงพอดี
ที่ที่ทัคคุงพาผมไปคือ มหาลัยที่ผมเคยเรียน และไม่น่าเชื่อว่าเพื่อนบางคนยังเรียนซ้ำชั้น และน้องๆบางคนยังเรียนอยู่ ผมเริ่มรู้สึกอบอุ่นมาก
หลังจากนั้นจากทัคคุง ก็ได้เพื่อนเพิ่มมาอีกคน ชื่อ เอจจัง(ลูกครึ่งเปรู-ญี่ปุ่น) ทัคคุงและเอจจังเป็นคนหน้าตาดีทั้งคู่ แต่นิสัยคนละขั้วอยู่กับพวกนี้ก็สนุกดี
ในวันนั้นพวกผมตัดสินใจ ไปนอนค้างบ้านเอจจังกันเลยขนสัมภาระไป ผมกับทัคเหมือนกาฝาก555 ตอนนั้น ไอคอสกำลังมาแรงดูดกันใหญ่เลย
และเอจจังก็พาสาวเข้ามาแนะนำ น่ารักมาก สรุปคือแฟนมันเอง แฟนมันเพิ่งได้เจอคนไทยครั้งแรกเลยชวนผมคุยไม่หยุดเลย หลังจากนั้นเราตัดสินใจไปกินข้าวกัน แต่เอจจังกับทัคคุงบอกว่าไปสถานีรถไฟแปป ปรากฏว่า ได้สมาชิกใหม่ใครก็ไม่รู้เพิ่งกลับมาจากอเมริกา ชื่อไมจัง
จากการรวมตัวสมาชิก แปลกๆในครั้งนี้พวกผมก็ได้ออก ไปกินข้าวเย็นกัน
จากซ้าย เอจจัง ไมจัง ผม ทัคคุง ส่วนแฟนเอจจังขอตัวกลับก่อนไปเรียนเปียโน

พอเราเมาและท้องอิ่มได้ซักพัก เอจจังก็บอกว่าจะไปไปชิวๆ ดูดบารากุ ตัวผมก็ ได้เล้ยยังไงก็ได้พวก เพียงเวลาแปปเดียวผมสนิทกับไมจัง เฉยเลย
ไมจังเองก็มีแผนเป็นชาวต่างชาติเหมือนกันเลยหัวอกเดียวกัน

หลังจากเล่ามาซะยาว ขอเข้าประเด็นเลยนะครับ 555
หลังจากเราขับรถกันมาอย่างยาวนาน ปรากฏว่าช่วงนั้นบารากุที่ญี่ปุ่นฮิตมากร้านเต็มไปหมดเราเริ่มเปื่อยๆกัน เอจจังเลยอาสาพาไปร้านที่ ที่จะเปิดเพียง
สัปดาห์ละ 4 วันเท่านั้น และคนเข้าร้านได้เพียงแค่ 4-5 คน เป็นร้านเหล้าแบบแปลกๆ เส้นทางที่เอจจังพาไปมันมืด เงียบ แปลก แต่ก็มีไฟสีเหลืองสีแดงอ่อนๆ สาดส่องออกมาพอให้เห็นบ้าง พอถึงร้านผมก็ตกใจที่มีร้านในที่แบบนี้ด้วยเหรอ?!! เจ้าของร้านใส่ชุดวิทยาศาสตร์ออกมาทำการทดลองอะไรไม่รู้หน้าร้าน ผมคิดว่าน่าจะเป็นน้ำแข็งแห้งที่แช่ไอติม ควันท่วมซอยเลย ลึกลับสุดๆ พอเข้าไปในร้าน นี่มันห้องทดลองชัดๆผม ลองสั่งเหล้ารสความอกหักระดับ 5 + เล่นก๊าซฮีเลียม ทำเสียงแบบวิพมั้งกันสนุกสุดๆ 

ภาพประกอบ ** ร้านลึกลับและเหล้ารสชาติความอกหักระดับ 5

หลังจากออกมาจากร้านเป็นเวลาเกือบเที่ยงคืน พวกผมเดินกันไปส่งไมจังที่สถานีรถไฟ ก่อนที่รถไฟขบวนสุดท้ายจะจากไปเสียก่อน

และแล้ว!!! เหตุการณ์ ภาพทั้งหมด ที่เกิดขึ้น ณ ตอนนั้น มันคือภาพๆเดียวกับที่ผมเคยฝันเมื่อหลายปีที่แล้ว(ประมาณ4-5ปี)
ผมจึงเล่าให้ทัคคุง และเอจจังฟัง ว่าเหมือนเดจาวูเลย เอจจังก็บอกว่ามันเชื่อนะ ส่วนทัคคุงเปิดกูเกิ้ล เดจาวูคืออะไรพอรู้และมันก็บอก สุโก่ยจยาไน?!! 55

เหตุการณ์นี้คือเหตุการณ์ที่รุนแรงที่สุด ที่ผมเคยเจอและเป็น เดจาวูที่มีความสุขที่สุดครับ
ชอบมากเรื่องลึกลับแบบนี้

เดี๋ยวมาต่อครับ