พอหันมาดูการพัฒนาเมืองในบ้านเราแล้วอ่อนใจ คำนึงถึงแต่คนที่ขับรถยนต์หรือขี่จยย เป็นหลักทั้งที่ทางแก้ไขมันมี แต่วิสัยทัศน์ไม่มี คิดอยู่ในกรอบที่ว่าเมืองไทยอันตราย อากาศร้อน ไม่มีใครอยากปั่น ไม่มีคนใช้ หรือทำแล้วจยย ก็ขึ้นไปใช้ สุดท้ายสรุปว่าไม่ต้องมี จะขึ้นสะพานทีต้องแบกจักรยานขึ้นบันไดสูงหลายซับหลายซ้อน 

สงสัยว่าทำไมกรุงเทพถึงไม่สร้างสะพานที่จักรยานไม่ต้องเสี่ยงชีวิตปั่นขึ้นไปร่วมกับมอเตอร์ไซค์และรถยนต์ หลายสะพานไม่มีแม้แต่ไหล่ถนน


นาทีที่ 8:44 จะเห็นว่าสะพานข้ามแม่น้ำของเขาไม่ได้อลังการยกระดับสูงอะไรมาก มีทางโค้งให้จักรยานปั่นขึ้นไปได้เหมือนถนนวงแหวนของบ้านเรา(แต่ทำเพื่อจักรยาน) ต่างจากกทม สะพานข้ามคลองแถวบางบัวทอง คลองแคบ เรือสักลำยังไม่มีเลยแต่สร้างสะพานอลังการมากแต่ขอโทษ ไม่มีทางจกย ไม่มีไหล่ทาง ไม่มีแม้แต่บันไดทางขึ้นสะพาน(บางแห่ง) คือไม่คิดในหัวเลยแล้วชาวบ้านเขาจะข้ามยังไง เดินขึ้นไปบนสะพานเหรอ

ทางจักรยานและทางคนสัญจรสะพานบรูคลิน ไม่ทราบเขาทำยังไงเพราะมันเป็นระนาบเดียวกับถนนที่นักปั่นคนนี้ปั่นมา (เมืองคงสร้างบนไหล่เขาด้วยมั้งเหมือนซานฟรานซิสโก สะพานโกลเด้นเกท) ผมไม่เห็นนักปั่นรายนี้ปั่นขึ้นสะพานสูงๆ แบบบ้านเราเลย 


บ้านเราเจอถนนแบบนี้ก็ต้องยกจักรยานขึ้นสะพานลอยคนข้ามอย่างเดียวจริงๆ
ทำไมบ้านเมืองเขา ปั่นจักรยานขึ้นสะพานกันง่ายๆ