ตามหัวข้อเลยค่ะคือว่าในครอบครัวเราติดเชื้อโควิดและเราก็ติดไปด้วยเราก็รักษาจนหายแล้วกลับมากักตัวที่บ้านตัวจนครบตามกำหนดของหมอคนในครอบครัวก็กักครบใบรับรองกักตัวก็มีแล้วเราอยากจะไปบ้านในสวนเราก็เข้าไปกับครอบครัวไปทำอะไรกินกันทีนี้ญาติพี่น้องบ้านใก้ลๆกันทำท่ารังเกียจอย่างแสดงออกแล้วทำหน้าบูดบึ้งเหมทอนไม่พอใจที่พวกเราเข้ามาคือตอนนั้นเราเสียความรู้สึกมากๆแอบไปนั่งร้องไห้อยากกลับบ้านแต่พ่อแม่ยังไม่พากลับพอกลับมาเค้าทักมาถามพี่สาวเราว่าทำไมไม่กักตัวทำคนอื่นกลัวไปหมดทำไมเห็นแก่ตัวกันจังเป็นแล้วก็เป็นอีกได้เพราะไปทำงานทุกวัน/....แล้วพี่อีกคนก็โพสว่ารังเกียจคนที่ไม่คิดถึงส่วนรวมด้วยความที่เราเครียดอยู่แล้วก็ทำให้เครียดไปอีกมันจะไม่เสียใจเลยถ้าเป็นคนอื่นแต่นี่คือพี่น้องญาติกันตอนนั้นคืออยากไปกอดยายมากแต่ทำได้แค่มองแต่ทุกครั้งที่ออกจากบ้านพวกเราก็เซฟตัวเองกันตลอดแล้วก็ไม่ได้ไปไหนเลยไปแค่บ้านสวนแต่อย่างว่าแหละเรามันเป็นตัวเชื้อโรคและเป็นคนเห็นแต่ตัวไปแล้วล..........มันผิดขนาดนั้นเลยหรอถึงแสดงท่าทางรังเกียจให้พวกเราขนาดนั้นแต่เราก็เข้าใจแหละเป็นใครก็กลัวแต่ทำแบบนั้นคนที่ถูกกระทำมันเสียใจ เสียความรู้สึกรู้มั้ยเราเครียดจะตายอยู่แล้วใครมันจะไปอยากเป็นกันหล่ะมันทำให้พังขนาดนี้ทั้งเรื่องเรียน ลฯ😭
ขอบคุณพื้นทีนี้ที่ให้เราได้ระบายออกมาบ้าง