คือ..ขอเกริ่นนำก่อนเลยนะคะว่า การคิดถึงเป็นเรื่องปกติเเต่สำหรับเราคิดว่ามันคิดถึงมากๆคิดถึงทั้งวันทั้งๆที่คุยเเชทกันเเต่ก็คิดถึง
เรามีเเฟนค่ะ ก่อนจะคบกันคือดูใจกันมาปีกว่า หมายถึงคุยอะค่ะ ตอนคุยก็คือมีรหัสเฟซค่ะเเฟนก็คุยกับเราคนเดียวเราก็คุยกับเเฟนคนเดียวเป็นรักทางไกลค่ะก่อนจะคุยกันเคยเจอกันเมื่อปี61ตอนนั้นก็รู้สึกถูกชะตาค่ะ ก็คิดในใจเล่นๆว่าอยากคุยอยากทำความรู้จักด้วยจัง เจอกัน2วันเเล้วก็ไม่เจอกันอีกเลยเเล้วมา
ปลายปี เมื่อ ธ.ค. 62 ไปเข้าค่ายพอวันกลับก็ได้เจอกันอีกก่อนจะกลับบ้านได้นั่งเข้าเเถว ข้างๆเเฟน หันไปเห็นก็จำได้ว่าเป็นคนที่เราเคยเจอ ก็อยากจะขอเฟซค่ะเเต่ยังไม่ทันได้ขอ ก็ต้องรีบกลับบ้านซะก่อน เราก็รีบกลับมาหาเฟซเขาเลยค่ะถามเพื่อนๆก็ไม่มีใครรู้ ก็เลยหมดหวัง..หลังจากนั้น4วัน อยู่ดีๆเพื่อนผู้ชายเราที่รู้จักเขาอยู่โรงเรียนเดียวกับเเฟนเป็นรุ่นพี่เเฟนปีนึงค่ะ..ใช่ค่ะเเฟนเราเด็กกว่าเรา1ปี >< ..เล่าไปก็เขินไปค่ะ ต่อเลยนะคะ เเล้วเพื่อนเราที่เป็นผู้ชายก็
คุยกับเเก๊งผู้หญิงของเราก็คือมาจีบเพื่อนเราค่ะ เเล้วเพื่อะผู้ชายเขาก็เอาเฟซเเฟนทักมา เราก็ตอบปกติ พอเข้าไปส่องโปรไฟล์ เลยรู้ว่าเป็นเฟซคนที่เราปลื้มคือเเฟนเราค่ะ....อะไรมันจะบังเอิญขนาดนั้นหรือว่าโชคชะตานำพาเรามาพบกัน....ไม่คิดว่าจะได้เจออีก พอรู้ก็เลยคุยมาเรื่อยๆเลยค่ะ เคยเลิกคุยกันไป เมื่อต้นปี 63 ประมาณ1เดือนสาเหตุก็คือเราไม่จริงจังค่ะก็คนเคยพังอะเนอะ เขาเลยเลิกคุยกับเราเราก็เลยปล่อย เขาก็บล๊อคเฟซเราไปเลยตอนนั้น เราก็ไปมีเเฟนใหม่ค่ะคบกันได้เดือนกว่าๆก็โดนเท ..เเล้วอยู่ๆเขาก็ทั้งมาว่าสบายดีไหม... เราก็เลยคุยปกติ เพราะช่วงนั้นอกหักเลยนอยด์ด้วยค่ะ เเล้วเราก็ทำใจได้เพราะมีเขามาคอยคุยคอยปลอบใจคอยทักหาค่ะ จากนั้นเราก็ตกหลุมรักเขามาเรื่อยๆ อินเลิฟ"><" ก็คุยกับเขาเเล้วสบายใจ คุยมา จากต้นปี63-กลางปี64 ค่ะ ก็ได้ตกลงเป็นเเฟนกัน เราก็รู้สึกคลั่งรักมาตลอดเเล้วไม่เคยเบื่อเลย มันอาจจะมีหมดโปรเเต่ พูดความจริงคือไม่เคยรู้สึกเเบบนั้นเลยเขาเสมอต้นเสมอปลายมาตลอด คือเราเชื่อใจเขาค่ะเขาเขื่อใจเรา รับที่เป็นตัวเองได้ทั้ง2ฝ่าย เวลาไม่เข้าใจก็จะเปิดใจคุยกันเลยค่ะไม่ปล่อยข้ามคืน พอคุยเสร็จก็ต้องบอกว่า รักเหมือนเดิมนะ เราชอบพูดน่ารักๆกับเเฟนค่ะ เเบบคะขา เรากับเเฟนไม่เคยพูด กู กันเลย ไม่ใช่เฉพาะช่วงเเรกนะคะ คือเป็นตลอดมา ไม่เคยด่าไม่เคยพูดหยาบใส่กัน เเฟนเขาถามเราว่า เราเคยคิดถึงใครสักคนตลอดเวลาไหมเราก็บอกเคย เเละก็เป็นอยู่ เขาบอกไม่เคยเบื่อไม่เคยรำคาญอะไรเราเลย เราก็เหมือนกันค่ะ คือเราสองคนมักจะเหมือนๆกันความคิดการชอบ มันเลยอาจจะเข้ากันได้ดีรึเปล่า เเต่ว่าอยากรู้ว่า อาการคิดถึงตลอดเวลาเเล้วก็คลั่งรักเนี่ย มันเกิดจากอะไรคะ ทำยังไงถึงจะหายคิดถึง คือคิดถึงเเบบพอดีค่ะ
คิดถึงคนรักตลอดเวลา ไม่เคยเบื่อเลย
เรามีเเฟนค่ะ ก่อนจะคบกันคือดูใจกันมาปีกว่า หมายถึงคุยอะค่ะ ตอนคุยก็คือมีรหัสเฟซค่ะเเฟนก็คุยกับเราคนเดียวเราก็คุยกับเเฟนคนเดียวเป็นรักทางไกลค่ะก่อนจะคุยกันเคยเจอกันเมื่อปี61ตอนนั้นก็รู้สึกถูกชะตาค่ะ ก็คิดในใจเล่นๆว่าอยากคุยอยากทำความรู้จักด้วยจัง เจอกัน2วันเเล้วก็ไม่เจอกันอีกเลยเเล้วมา
ปลายปี เมื่อ ธ.ค. 62 ไปเข้าค่ายพอวันกลับก็ได้เจอกันอีกก่อนจะกลับบ้านได้นั่งเข้าเเถว ข้างๆเเฟน หันไปเห็นก็จำได้ว่าเป็นคนที่เราเคยเจอ ก็อยากจะขอเฟซค่ะเเต่ยังไม่ทันได้ขอ ก็ต้องรีบกลับบ้านซะก่อน เราก็รีบกลับมาหาเฟซเขาเลยค่ะถามเพื่อนๆก็ไม่มีใครรู้ ก็เลยหมดหวัง..หลังจากนั้น4วัน อยู่ดีๆเพื่อนผู้ชายเราที่รู้จักเขาอยู่โรงเรียนเดียวกับเเฟนเป็นรุ่นพี่เเฟนปีนึงค่ะ..ใช่ค่ะเเฟนเราเด็กกว่าเรา1ปี >< ..เล่าไปก็เขินไปค่ะ ต่อเลยนะคะ เเล้วเพื่อนเราที่เป็นผู้ชายก็
คุยกับเเก๊งผู้หญิงของเราก็คือมาจีบเพื่อนเราค่ะ เเล้วเพื่อะผู้ชายเขาก็เอาเฟซเเฟนทักมา เราก็ตอบปกติ พอเข้าไปส่องโปรไฟล์ เลยรู้ว่าเป็นเฟซคนที่เราปลื้มคือเเฟนเราค่ะ....อะไรมันจะบังเอิญขนาดนั้นหรือว่าโชคชะตานำพาเรามาพบกัน....ไม่คิดว่าจะได้เจออีก พอรู้ก็เลยคุยมาเรื่อยๆเลยค่ะ เคยเลิกคุยกันไป เมื่อต้นปี 63 ประมาณ1เดือนสาเหตุก็คือเราไม่จริงจังค่ะก็คนเคยพังอะเนอะ เขาเลยเลิกคุยกับเราเราก็เลยปล่อย เขาก็บล๊อคเฟซเราไปเลยตอนนั้น เราก็ไปมีเเฟนใหม่ค่ะคบกันได้เดือนกว่าๆก็โดนเท ..เเล้วอยู่ๆเขาก็ทั้งมาว่าสบายดีไหม... เราก็เลยคุยปกติ เพราะช่วงนั้นอกหักเลยนอยด์ด้วยค่ะ เเล้วเราก็ทำใจได้เพราะมีเขามาคอยคุยคอยปลอบใจคอยทักหาค่ะ จากนั้นเราก็ตกหลุมรักเขามาเรื่อยๆ อินเลิฟ"><" ก็คุยกับเขาเเล้วสบายใจ คุยมา จากต้นปี63-กลางปี64 ค่ะ ก็ได้ตกลงเป็นเเฟนกัน เราก็รู้สึกคลั่งรักมาตลอดเเล้วไม่เคยเบื่อเลย มันอาจจะมีหมดโปรเเต่ พูดความจริงคือไม่เคยรู้สึกเเบบนั้นเลยเขาเสมอต้นเสมอปลายมาตลอด คือเราเชื่อใจเขาค่ะเขาเขื่อใจเรา รับที่เป็นตัวเองได้ทั้ง2ฝ่าย เวลาไม่เข้าใจก็จะเปิดใจคุยกันเลยค่ะไม่ปล่อยข้ามคืน พอคุยเสร็จก็ต้องบอกว่า รักเหมือนเดิมนะ เราชอบพูดน่ารักๆกับเเฟนค่ะ เเบบคะขา เรากับเเฟนไม่เคยพูด กู กันเลย ไม่ใช่เฉพาะช่วงเเรกนะคะ คือเป็นตลอดมา ไม่เคยด่าไม่เคยพูดหยาบใส่กัน เเฟนเขาถามเราว่า เราเคยคิดถึงใครสักคนตลอดเวลาไหมเราก็บอกเคย เเละก็เป็นอยู่ เขาบอกไม่เคยเบื่อไม่เคยรำคาญอะไรเราเลย เราก็เหมือนกันค่ะ คือเราสองคนมักจะเหมือนๆกันความคิดการชอบ มันเลยอาจจะเข้ากันได้ดีรึเปล่า เเต่ว่าอยากรู้ว่า อาการคิดถึงตลอดเวลาเเล้วก็คลั่งรักเนี่ย มันเกิดจากอะไรคะ ทำยังไงถึงจะหายคิดถึง คือคิดถึงเเบบพอดีค่ะ