เป็นคนที่โกรธก็ร้องไห้ คิดถึงก็ร้องไห้ รู้สึกผิดก็ร้องไห้ เพราะ เราร้องไห้แล้วรู้สึกดีขึ้น มันเหมือนปล่อยความเครียดออกมากับนำ้ตา แต่ในหลายๆรอบ ก็มักจะโดนปลอบในเวลาที่โกรธ อย่างเช่น ตอนที่โดน bully ก็จะมีเพื่อนมาแบบ เฮ้ย ร้องไห้ทำไม สำออยว่ะ โดนแค่นี้ก็แอคติ้งเก่ง ก็ร้องไห้ เธอโดนว่าอะไรมา ความคิดเรา : what มาว่าทำไม ฉันไม่ได้เศร้าฉัน ฉันไม่ได้อ่อนแอ โกรธอยู่นะ แล้วก็โกรธกว่าเดิมอีก ตัดภาพมาตอนรู้สึกผิด เพื่อนคนอื่น:ตัวเองทำผิดแท้ๆ ทำตัวยังกับผู้เสียหาย me : สำนึกผิดอยู่ไง ไม่ได้เรียกร้องอะไรเลย ตัดภาพมาตอนไปเจออาจารย์เก่าที่ดีกับเรามาก คิดถึงจนร้องไห้ เพื่อน:ฟ้องอาจารย์เรื่องที่โดนแกล้ง น่าสมเพช me:จะทำอะไรก็เรื่องของฉัน ยุ่งอะไร ตัดภาพมาตอนร้องไห้ เพราะ เศร้า ไม่มีใครสนใจ หรือว่าว่าสำออยเลย me : ทีอย่างนี้ไม่พูดกัน ไปพูดตอนไม่ได้เศร้า อิโง่ อยากรู้ว่า แค่ร้องไห้ทำไมคนคิดว่าเศร้า ดูบริบทไม่เป็นหรือไง หรือว่าคิดว่าโกรธต้องหน้าแดง 😡 คิดถึงต้องหน้าชมพูนิดๆ😊 สำนึกผิดต้องไม่พูดอะไร ยืนเงียบๆ เหมือนไว้อาลัย😔 เศร้าก็ต้องร้องไห้อย่างงี้เหรอน่ารำคาญมาก สำหรับคนที่อ่านแล้วรู้สึกว่าเจ้าของกระทู้ไปโมโหอะไรใครมา บอกเลยใช่โมโหมาก โดนแบบนี้ตลอดทุกครั้งที่ร้องไห้ แล้วพวกที่ว่าก็คือ พวกที่คิดว่าตัวเองถูกตลอด คนผิดต้องซ้ำ แต่ขอโทษนะ ฉันไม่ได้ร้องไห้เพราะรู้สึกไม่ดีที่โดนกดขี่ แต่ฉันร้องไห้เพราะสะใจที่คุณโง่ไง ขอส่งข้อความนี้ไปถึง จาร*ว ชัชรั* และพรรคพวก รวมถึง คนที่ชอบดูถูกเหยียดหยามคนชอบร้องไห้ด้วย
ปล.กระทู้นี้ตั้งขึ้นเพื่อให้คนเข้าใจถึงความหมายของการร้องไห้ ไม่ได้มีเจตนาต่อว่า คนที่ดูไม่ออก แต่อยากช่วยปลอบ เพราะเป็นคนดี จึงเรียนมาเพื่อประการฉะนี้ ใครมีความรู้สึกเวลาร้องไห้แล้วโดน bully เหมือนกันสามารถคอมเม้นได้ที่ด้านล่างขอบคุณค่ะ