คือ ตอนนั้น ตอนเราอยู่ ม.2 ตอนคบกันแรกๆก็ปกติดีรักกันสนใจกันมากคอยอยู่ข้างๆกัน  และพอตอนนั้น เราก็เริ่มทนไม่ได้แล้ว การที่มีแฟนตอนเด็กมันลำบากมากคือ เราก็ไม่ได้คืดอะไรนะ/ม่มีปัญหาอะไรตอนที่คบ พอเวลาผ่านไป เราก็เลิกกัน และก็กลับมาคบกันอีกคืออะไรไม่เข้าใจความรู้สึกตอนนั้นจริงๆเหมือนขาดเขาไปไม่ได้อะ และก็คบมาจนถึงม.3   เริ่มใหม่อีกครั้งไปเลื่อยๆรู้สึกดีนะ พอแฟนไปติดเพื่อนมากๆติดเกมมากๆ ไม่ค่อยมีเวลาให้กัน
คบมา10เดือน พอเวลา ผ่านไปอะไรๆก็เปลื่ยนไปไม่เหมือนเดิมจนตัวเองต้องมาแบกความทุกข์เพราะรักมายาวนาน ร้องไห้กับเขาบ่อยมาก ตอนเข้าได้2-3เดือนอะกว่าจะเข้าใจกันมันยากมาก และเราก็ต้องทนอะไรมาบ้าง ทนและรอเขามาตลอดว่าเมื่อไหร่จะมีเวลาให้เราบ้างก็มีบ้างแหละ แต่ไม่ค่อยมีความสุขเลย  คือความรู้สึกมันแบบลดลงจนเหลือ0 อะ แล้วก็เลิกกัน เพราะว่า เพิ่งรู้ว่าตัวเองไม่มีความสุขในความรักเลย ช่วง2เดือนที่ผ่านมาอะ มันหมดไปแล้ว
จาก100เหลือ0   เราอยากเลิก เพราะไม่มีความสุขกับความรักครั้งนี้  ไม่อยากเพิ่งความรักจากใครแล้ว อยากหาความสุขให้ตัวเองบ้างต่อไปเราก็จะรักตัวเองให้มากขึ้น ก็เพิ่งมารู้ตอนเลิกครั้งที่2 ว่าการมีแฟนตอนเด็กมันลำบากแค่ไหน เอาเวลาไปตั้งใจเรียนดีกว่า เอาเวลาไปทำมาหากินดีกว่าเอาเวลาไปหาความสุขและชีวิตดีๆให้ด้วยตัวเองดีกว่า สำหรับเรา 

ก็ตอนนี้ได้ระบายออกมาอยู่นะ มันดีจริงๆ🤣