เรามีอะไรกับเพื่อนสนิทตัวเองที่คบกันมานานมากกก
เริ่มเลยคือสนิทกันมาตั้งแต่มัธยม สนิทมาก สนิทสุดๆ
มีเรื่องอะไรคือแชร์กัน คุยกันตลอดเวลา ทุกเรื่อง
แต่ต้องบอกก่อนว่ามันหน้าตาดีมาก เราเคยชอบอยู่ช่วงแรกๆตอนเปิดเทอม แต่ๆๆ.. ติดอยู่อย่างเดียว คือ เราไม่สวย ไม่สวยเลย อ้วน หนัก65 กิโล สนิทกันเพราะมันชอบมาขอลอกการบ้านแล้วก็ทำงานคู่ งานกลุ่ม จากนั้นก็คุยกัน (แบบเพื่อน) บ่อยขึ้น มากๆ คุยโทรสัพย์จนเช้า คุยไลน์ ปรึกษากันทุกอย่าง จนเราเริ่มคิดไปไกล แต่เริ่มเว้นระยะขึ้นหลังจากมันมีแฟน แฟนสวยมาก สวย  สุดท้ายต่างคนต่างมีแฟนกันไป  จนขึ้นปี1 เพื่อนมานัดเจอกันที่ร้านเหล้า กินไปกินมา มันขอกลับก่อนแล้วบอกให้เราไปส่ง เราก็ไปส่ง พอถึงหอปุ๊ป มันก็ชวนไปกินเบียร์บนห้องต่อ (ต้องบอกก่อนว่าปกติก็ไปนั่งกินเบียร์หอมันอยู่แล้วเป็นประจำกับเพื่อนๆที่มหาลัย เพราะเรียนคณะเดียวกัน เอกเดียวกัน)  เราก็เออๆไปกิน พอกินไปจนเริ่มตึงจัด มันก็บอกเราว่าให้นอนพักก่อน เช้าค่อยกลับหอเราไปอาบน้ำไปมอ เราก็เออๆไปเพราะตึงจิง พอเราลงนอน มันก็มานอนข้างๆ ประมาน5นาทีผ่านไป ไม่มีไร สักพักมันคร่อมเรา ทีแรกตกใจมาก แต่พอมันจูบ เราก็เลยยอมโบ๊ะบ๊ะด้วย พอเช้ามามันทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น จนผ่าน1ปีก็ยังโบ๊ะบ๊ะกัน แต่ไม่มีสถานะ กับแฟนมันคนที่คบมาตั้งแต่ม.ปลายมันก็คบๆเลิกๆกันตลอดจนถึงตอนนี้

ใจเราไม่กล้าพอที่จะถามว่า ตกลงคิดอะไรกับกูมั้ย
แต่ถ้าถามไปแล้วคำตอบมันไม่ใช่ ก็คือจบกัน พังไปเลยคำว่าเพื่อน เพราะความรู้สึกพังแน่ แล้วก็มีงานกลุ่มอีกหลายอย่างที่ต้องทำด้วยกัน ต้องเรียนด้วยกันไปจนจบปี4
ไม่อยากเข้าข้างตัวเองว่ามันชอบเราเพราะคำเดียวที่ค้ำคออยู่ที่ ไม่สวยย อ้วนนนน ถ้าเดินไปไหนมาไหนกันสองคน จะไร้ซึ่งคำแซวทันที เพราะเบ้าหน้าเพื่อนกันสุดๆ
แต่อีกใจนึง การที่มาโบ๊ะบ๊ะกับเรานี่อาจจะต้องมีความรู้สึกให้กันซักนิดแหละวะ

เพื่อนๆคิดว่า
1.ควรถามให้จบเลยดีมั้ย
*แต่กลัวคำตอบมาก ถ้าตอบว่าไม่ได้คิดอะไร เราพร้อมพัง เททุกอย่าง ไม่อยากแม้แต่จะเห็นหน้า*

2.โบ๊ะบ๊ะต่อไปอย่างไร้สถานะ ==" ให้พอจิตใจกระชุ่มกระชวยว่ามันต้องรักกูบ้างแหละ



อยากหาทางออกให้เจ็บน้อยที่สุด