มีเรื่องอยากระบายมากค่ะ

มีเรื่องอยากระบายมากๆค่ะแต่ไม่อยากปรึกษาเพื่อนหรือครอบครัว
เราอายุ22 ส่วนแฟนอายุ24 เราห่างกัน2ปีค่ะ
เราคบกับแฟนมา 4 ปีแล้วค่ะ ตั้งแต่ปี60ยัน64
ช่วงแรกปี 60-62 ที่เราคบกันมันดีมากเลยค่ะไม่มีเรื่องทะเลาะไม่มีเรื่องให้เครียด แต่ช่วง 2 ปีหลัง คือทะเลาะกันบ่อยมากเกือบทุกวันเลยค่ะ แฟนเราเป็นคนหัวรั้นอยากได้อะไรต้องได้เดียวนั้น แฟนมีรถมอไซต์ 150cc คนที่ออกมาเราก็ช่วยจ่ายค่างวดรถ ขับไปก็พาจะมีเพื่อนกลุ่มใหญ่ที่ขับด้วยกัน
ช่วงนึงเขาได้ไปร้านซ่อมรถบ่อยมากไปคลุกคลีเพื่อเขาจะได้รับเขากลุ่ม ตั้งแต่ 500 cc แต่ตัวแฟนเราเนี่ยมีแค่ 150cc แฟนอยากเข้ากลุ่ม เขาลงทุนขายรถมอไซ เพื่อที่จะไปออกตัวบิ๊กไบร์ท 900cc บอกก่อนนะคะ 900cc ที่จะซื้อเป็นรถมือ2ของคนในกลุ่ม ดาวต่อมา 15000 สภาพรถที่ได้มาก็ดีค่ะแต่รถเคยล้มก็ต้องมีลอย ส่วนยางนี่คือหมดสภาพไม่เปลี่ยนให้แต่ก็ไม่มีอะไร ก่อนที่จะออกมาเขาก็ถามเราว่าโอเคไหมผ่อนไหวไหม ซึ่งเราก็บอกเขาไปแล้วไม่น่าไหวหรอกเพราะเราก็ยังเรัยนกันทั้งคู่ งวดละ 66** ถือว่าแพงมากเลยนะคะสำคัญนักศึกษา
เวลาที่เขาไปอยู่ร้านซ่อมรถเขาจะทิ้งเราไว้บ้านป้าเขาค่ะ เพราะบ้านป้าเขามีธุรกิจส่วนตัวซึ่งเราก็ทำกับป้าเขาเพราะเป็นช่วงวันหยุด วันไหนเรียนก็ไปเรียนค่อยกลับมาทำ ตลอดเวลาที่เรามาอยู่บ้านป้าเขาเขาจะไม่ค่อยกลับบ้านป้ามัวแต่ไปอยู่ร้านซ่อมรถไม่ยอมกลับมาทำงานช่วยกัน ก็กลายเป็นเราหาเงินอยู่ฝ่ายเดียว (จริงแล้วเราไม่จำเป็นต้องทำก็ได้เพราะทางบ้านก็ส่งเงินมาให้อยู่ทุกเดียว ที่เรายอมทำเพราะดีกว่าอยู่เฉยๆไม่ได้เงินก็เลยทำค่ะ) เวลาแฟนกลับบ้านมา ก็จะคอยขอเงินเติมน้ำมัน ย้ำว่าทุกคนที่กลับมา (แม่แฟนเป็นคน ตจว ค่ะ ไม่เคยส่งเงินมาเลย มีแต่ป้าให้ตลอด) พอแฟนเริ่มสนิทกับคนที่จะก็จะไม่ค่อยกลับมานอนบ้านเลยค่ะ กลางวันก็ช่วยเขาซ่อมรถ ตกเย็นก็พากันไปกินข้าว กินเหล้า เน้นว่ากินเหล้าเกือบทุกคืนเลยค่ะ ซึ่งเราก็ไม่โอเค เพราะเพื่อนกลุ่มนั้นเป็นคนที่ติดหญิงไปทุกรอบต้องได้หญิง แต่แฟนเราไม่เป็นค่ะ ช่วงที่เขาไปอยู่ที่ร้านซ่อมรถก็จะทะเลาะกับเราบ่อยมาก คือเราไม่รู้เลยว่าเขาแอบคุยกับใครหรือป่าว (มีวันนีงเขากลัวมาก็ทำตัวปกติ เราก็เลยขอเล่นโทรศัพท์หน่อยเราเห็นเขาแชทกับรุ่นพี่รหัสเขาซึ่งเป็นผู้หญิง เราก็เลยบอกหยุดคุยได้มั้ยขอเถอะ เขาตอบเราว่าก็แค่พี่รหัสไม่มีอะไรหรอก) เขากลับมาหาเราแต่เขาไม่ได้กลับมานอนนะคะ เขากลับไปร้านซ่อมรถต่อ เรารู้สึกแบบเคว้งมาก ตกดึกเราก็ทะเลาะกันค่ะเรื่องเดิม เรื่องที่ทะเลาะก็คือทำงานค่ะ เราบอกเขากลับมาช่วยกันทำงานสิจะไก้มีเงิน แล้วดขาก็บอกว่าอยู่นี่ก็ทำงานช่วยพี่เขา (แต่ไม่ได้เงินนะคะ) ตกเย็นที่เขาชอบเลี้ยงข้าวเลยเกรงใจอยู่ช่วย ทะเลาะกันทุกวันเขาเบื่อเลยไม่อยากกลับมา แต่ก็ยังขอเงินเราเติมน้ำมันนะคะ ช้วงหลังเราไม่ค่อยมีเงิน เพราะเงินจ่ายค่างวดรถเขาไปหมดแล้ว เขาแทบจะไม่ออกสักบาทมีแต่เราคนเดียว ทะเลาะกันบ่อยขึ้นเขาเหมือนไม่คัยกับเราเลยค่ะ คืนนั้นเขาไปเที่ยวร้านเหล้ากับพี่รหัสและพวกเพื่อนร้านซ่อมรถ ตอนแรกเราก็ไม่รู้ เผอิญวันนั้นเพื่อนเราชวนไปเราก็เลยไปเราก็ลงรูปที่เราไปกับเพื่อน ละเขาก็ลงรูปคู่กับผู้หญิงคนนั้นที่เป็นพี่รหัส คือก่อนหน้านี้เพื่อนกลุ่ม150cc เขาไปร้านซ่อมรถที่แฟนอยู่ละเหมือนคนในนั้นแซวแฟนเราว่าได้กับอิผู้หญิงคนนั้นแล้ว เพื่อนคนนี้เลยมาเล่าให้เราฟัง คือเราตกใจมากไหนว่าไม่มีอะไร ละนั่งแนบสนิท ทั้งๆที่ยังไม่ได้เลิกกับเรา พอวันนั้นมาเราก็ไม่มีอะไรกับแฟนเราเลยต่างกันต่างอยู่ เขาก็โทรมาวันที่2ที่เลิกกัน เขาโทรมาลาค่ะ เราก็เลยถามเขามีอะไรกันแล้วจริงๆหรอ เขาบอกไม่ได้มี เราก็โมโหก็เลยด่าๆๆ เราบอกเขาเลิกกันไปก็หาเงินมาคืนด้วย เราเอาแหวนทองเราไปจำเพื่อเอาเงินมาใช้และจ่ายค่างวดรถ เราหาคนเดียวไม่พอหรอก เขาบอกจะหามาคืนให้ เราก็เลยบอกถ้าโอนมาก็ส่งสริปให้เพื่อนเราไม่ต้องส่งโดยตรงเพราะจะบล็อคทิ้งให้หมดไม่เหลือ เขาก็บอกโอเคๆ เสื้อผ้าเดียวจะกลับไปเอาพรุ่งนี้ เขาก็ถามจะมากี่โมง เราไปตอนเช้าค่ะ เพร่ะวันนั้นเขามีสอบที่มหาลัยพอดีเลยดันมาเจอกัน เราก็ไม่อมองหน้าเขา เขาก็มากอดเราด้านหลัง เราก็เลยพูดไปอีกทำไมทำแบบนี้ ทั้งๆที่เราดีกับเขาทุกอย่าง เงินไม่มีเราก็หามาให้ อยากได้ไรก็ได้ตลอดไม่เคยมีไรไม่ได้ ทำไมถึงทำแบบนี้ เขาก็เอาแต่ขอโทษๆ เราก็เลยถามเขาสรุปได้กัน ล้วจริงๆใช่ไหม เขาบอกว่าไม่ได้กัน วันนั้นอีผู้หญิงมันป่วย มันเลยดูแลเขาตลอดทั้งคืน นอนเฝ้าหาข้าวหาน้ำ ดูแลมันดั่งเป็นเมีย (ผู้หญิงคนนั้น ติดยา เหล้า เสพ สารพัดเลยค่ะ) (แฟนเราเป็นคนไม่สูบไม่ยุ่งเราเรื่องพวกนี้ และไม่ชอบเอามากๆเลยแต่ดันไปพัวพันกับอินั่น) เราก็นอนอยู่ห้องเขาสักพัก เขาบอกอย่าพึ่งกลับได้ไหมขอไปสอบก่อนเดียวกลับมาหา เราก็เลยบอกถ้าจะไปก็ทิ้งโทรศัพท์ไว้ (โทรศัพท์ที่เขาใช้ก็ของเราเราซื้อใหม่เลยเอาเครื่องเก่าให้) เขาบอกไม่ได้เราก็เลย เอามางั้นก็ไปด้วยกันเราก็ไปนั่งเฝ้าเขาสอบ พอสอบเสร้จกลับมาถึง เขาก็นอนหันหลังให้เราหลับไป ขณะที่เขาหลับเราก็คิด ทำไม ทำไม ต้องเป็นเราคงไม่มีวันได้กลับมารีกกันเราก็เลยเอารูปคู่เรามาตัดทิ้งทั้งหมด พอเขาขาก็บอกเรา โอเคใช่ไหม เราก็ตอบแบบยิ้มหัวเราะ โอเคเลย เราก็บอกเขาขอลบทุกอย่างทิ้งละบล้อคหมด เพราะไม่อยากเห็นทุกสิ่งทุกอย่าง พอเราเก็บของเสร็จกำลังจะออก เขาถามเราว่าอยากอยู่ต่อมั้ย ตอนนั้นคือแบบลังเลมากใจนึงก็อยากอยู่ใจนึงก็ไม่อยาก คือเสียใจมากๆกับเรื่องแบบนี้ สุดท้ายเราก็ใจอ่อนกลับมาคบต่อ แต่เราไม่ได้นอนบ้านป้าเขาแล้วนะคะกลับมานอนบ้านตัวเอง เขาก็มานอนด้วย ช่วงนั้นเพื่อนเขาบวชอยากไปงานบวชเพื่อนเราก็อนุญาตให้ไปอยากไปก็ไป เขาได้ยืมรถรุ่นพี่ในกลุ่มร้านซ่อมมอไซไป เพราะccมันสูงถึงไว แต่เขาบอกว่าต้องเอากลับมาก่อน1ทุ่ม ระหว่างที่เขากลับเขาเอาอิผู้หญิงคนนั้นกลับมาด้วย เราก็ตกใจมากทำไมวะทำไมไหนว่าจะเลิกยุ่ง ที่เรารู้เพราะมันขับเอารถไปคืนละผญรนนี้ก็มาด้วย ละอิผญคนนี้มันถ่ายรูปแฟนเราส่งมาให้เรา แต่เราไม่ได้เข้าไปอ่านมันกดลบก่อน เราเลยถามมีไร มันบอก ทะเลาะกันหรอ เราบอกป่าวไม่ได้ทะเลาะ เราเลยรีบโทรหาแฟน ทำไมถึงไปอยู่ด้วยกันไหนว่าเลิกยุ่งมันบอกว่า แฟนอิผญมันไม่ให้ค้างเลยติดรถกลับ เราก็เลยทักไปหาอิผญ กลับเองไม่เป็นหรอหรือมันยังไง มันตอบเราว่าใครกันแน่อยากให้กลับ เราก็เอะใจ คำตอบทำไมมันไม่เหมือนกันไฃอะไรยังไงกันแน่ ละแฟนเราก็ขับรถ 150cc ไปส่งมันเราก็บอกเสนียดรถกุเงินกุทำไมต้องพามันนั่ง อิผญก็ออกตัวเดียวขับให้ละให้แฟนเราซ้อน (ผู้หญิงที่เราหมายถึงคือรุ่นพี่รหัสมัน ละอิผญคนนี้ก็มีผัวอยู่แล้ว กิ้กมันก็มีคือแบบเยอะอะอิเนี่ย) พอไปส่งเสร้จ แฟนเรากลับบ้านมา อิผญทักมาหาเราบอกขอโทษเราไม่ได้มีไรกันไม่ได้ตั้งใจจะปั่นประสาทเราแต่ก็เห็นๆอยู่มาปั่น อย่างน้อยเราก็โล่งใจที่มันไม่มีไรกัน แต่เราก็ไม่โอเคอยู่ดี แฟนเราก็ต้องหึงห่วงเป็นธรรมดา ส่วนแฟนเรามาถึงบ้าน เขาก็ทำตัวปกติเหมือนไม่มีใครเกิดขึ้นเราโมโหด่าเขา ถ้าทำแบบนี้คือไม่เห็นหัวกันนะมันก็บอกขอโทษจะไม่ทำอีกแล้ว  แฟนเราบอกว่ารู้สึกดีกับมันไปแล้วเหมือนคนอกหักขอเวลาทำใจ??? ละเห็นหุเป็นอะไรกุก้มีหัวใจเหมือนกันไม่ใช่ตอไม้ที่จะให้มาตัดเล่น หลังจากนั้นมันก็ลืมอินั่นลืมทุกอย่างกลับมาปกติคบกับเรา อินั่นหายไปเลย
พอกลับมาคบกับเราปกติ เขาได้ออกรถ 900cc ที่บอกไปข้างต้น เขาบอกจะเลิกเรียนหาเงินจ่ายค่างวดรถจะกลับมาทำงาน ก็จริงเขาตะลอดหางานได้งาน ส้วนเราก็เรียนเพราะช่วงนั้นเรียนทุกวัน เวลาเราเรียนเสร้จเราก็จะแวะหาเขากลับบ้านพร้อมกันทุกวันๆ บางวันเราก็กลับไม่ทันไปถึงเขาออกไปแล้ว เขาก็บ่นๆ เพราะเราไปหาเขาต้องรอรถสองแถวซึ่งนานมากกว่าจะมา เขาก็บ่นด่ากลับเองไม่ไปรับหาทางกลับเอง เราแบบอึ้งเลยทำไรไม่ถูกตั้งใจมาหาแต่โดนทิ้งไว้แบบนี้ เฟลไปเลยตอนนั้นเป็นอบบนี้ประมาณ5-6 รอบได้ สุดท้ายเขาก็วนมารับ
ทุกๆเดือนที่จ่ายค่างวดรถ เราจะช่วยเขาออกเดือนละ 16** ซึ่งเราไม่มีปัญหาจ่ายให้ได้ พอหลังทำไปทำมา เพื่อนในกลุ่มที่ขับบอ๊กไบร์ทเขาเปิดขายวอฟเฟิลอยากได้คนช่วยมาเสนอแฟนเราว่าอยากทำมั้ยเราแบบนร้ แฟนเราก็เหมือนจะสนใจ แต่เดินทางไกล รายวันวันละ300 ไปสายก็โดนหัก ซึ่งเราไม่โอเคเงินมันน้อย แถมไกล ไม่คุมกับค่าน้ำมัน แต่แฟนเราก็ขยั้นขยอจะไปทำให้ได้ สุดท้ายก็ได้ทำ แต่คนคุมจะเป็นแฟนของเพื่อน ตอนแรกๆเราก็ดีนะ แต่พอหลังๆเขาเริ่มเยอะ พาเพื่อนมันนั่งกินเบียร์ที่ร้าน ใช้แฟนเราไปซื้อของ เอานู้นเอานี่ ซึ่งแฟนเราไม่เคยปฏิเสธ ไม่เรยเรียกร้องค่าน้ำมัน แต่เขากลับไม่เห็นสิ่งนี้เลยที่ใช้แฟนเราไปทำไรต่อไร เงินก็ได้เท่าเดิม 300 เราก็ไปช่วยแฟนขายวาฟเฟิลเพราะแฟนเราทำคนเดียวไม่ทัน แต่เขาไม่ได้จ้างเรานะ เราแค่อยากช่วยทำเราก็ไปช่วยเขาทุกวัน ตั้งร้าน ขาย ของ แม้กระทั้งล้างของ เราทำหมด อะไรข่วยได้เราก็ช่วย แฟนของเพื่อนก็ไม่มีปัญหา แต่หลังๆมาเริ่มมีเพราะวันนั้นฝนตกแฟนเราเลยออกไม่ได้ แต่แฟนของเพื่อนก็ขยั้นขยอให้ออกมาขายบอกให้ใส่เสื้อกันฝน ทั้งๆที่ตลาดไปขายฝนก็ตก แถมไม่มีเต็นกางกันฝนอีก เขาก็บ่นๆ ให้มาสุดท้ายแฟนเราก็มา เท่ากับมาสายก็โดนหักไป เราหักทุกอย่าง 10นาที 20นาที ก็คือหัก เราก็เลยคุยกับแฟนแบบนี้ไม่โอเคนะ เงินได้มาก็ไม่พอจ่ายค่างวดรถ ไม่ไหวหรอก แฟนก็เริ่มรู้สึกออกสิ้นเดือนที่ทำเลย เพื่อนของแฟนก็โอเคไม่มีปัญหา หมดสัญญาพอดีก็เลิกกิจการไปเหมือนกัน หลังจากออกจากงานก็ไปช่วยแม่เราทำงานแทน เพราะบ้านเราเปิดร้านซ่อมรถ ก็เลยเอาแฟนไปช่วยอีกแรง ดีกว่าอยู่เฉยๆ ทุกอย่างปกติ เงินพอจ่ายแทบเงินเดือนเราทำไปได้2เดือนสถานการโควิดมาร้านแม่เราต้องปิด ไม่มีรายได้เข้าซวยมากช่วงนั้น เดือนถัดมาแฟนเราไม่มีเงินจ่ายค่ารถขาดอยู่ประมาณ 2000 ไม่รู้จะไปยืมใครหาทางออกไม่เจอแฟนก็ไม่ช่วยหา ไม่อะไรเลย มีแต่เรา เราเลยตัดสินใจขายโทรศัพท์เรา ได้มา 11000 เพราะเรายังมีไอแพตอยู่ก็เลยตัดสอนใจขาย พอได้เงินมาเราก็โอนเข้าแฟน ตื่นเช้ามาแฟนนั่งสั่งน้ำมันเครื่องทั้งๆที่ไม่ถามเราเลยสักคำ เราเลยรีบโอนเงินคืนกลับมาทั้งหมด มันบอกไม่ไว้ใจหรอไม่เชื่อใจหรอ เราก็บอกไม่ได้ไม่เชื่อใจแต่ทำไมไม่ถามสักคำ เงินนี้ได้มาเราให้จ่ายแค่ค่ารถ ที่เหลือจะเก็บไว้ซื้อโทรศัพท์สุดท้ายเราก็ไม่ได้ซื้อ เงินหมดก่อนเราไปทำไรก็ไม่รู้เรางงมาก กินข้าวมื้อละ500คือแบบ มีงบ้านรึป่าว สั่งส้มตำกินทุกวันเลยกินคนเดียว เราไม่ได้อยากกินเลย คือแบบพูดไม่ออกเลย
พอเงินเริ่มหมดเขาตัดสินใจสิ่งเดรอเวอรี่ เขาก็บอกเดัยวจะหามาคืนให้ เราก็เลยบอกไปไม่ต้องอะเก็บไว้จ่ายต่ารถเถอะ พอวิ่งไปเขาก็ได้เงินกลับคืนมาคินมา เราก็โอเคด้วย เวลาวิ่งกลับมาจะทะเลาะกันตลอด ทะเลาะกันจนแฟนถามจะเลิกมั้ย เวลาทะเลาะกันเราจะนั่งนิ่งไม่นอบเพราะเดียวบะหนักกว่าเดิม เราเป็นคนยอมเขาตลอด ไม่เคยขัด เราก็พยายามของเราที่สุดแล้ว เขามักจะเอาเราไปเปรียบเทียบกับแฟนเก่า ไม่จำเป็นต้องบอกเขาทำให้ทุกอย่างหมด เราก็เงัยบไม่ตอบแต่ในใจคือแบบ กุทำให้ขนาดนี้แล้วยังไม่เห็นค่ากุอีกหรอ เขาด่าเราแบบเหมือนหมูเหมือนหมา สวนสัตว์มาหมดอะ หลายครั้งเราก็คิดนะว่าอยากเลิกหลายครั้งมากที่คิดแต่ก็ไม่กล้า เขาบ้นเรา ทำไมไม่ช่วยหาเงินทำงานอยู่คนเดียวแทนที่จะช่วยหา เงินที่เขาหามาเราไม่ได้ใช้เลยสักบาทมีแต่เขาใช้เงินเราค่าข้าว ค่าน้ำ ค่าของที่สั่งเราจ่ายหมด เราแบบเห้อออ เหนื่อยมากไม่รู้จะทำยังไงค่อแล้ว ทะเลาะกันทีก็ไม่คุยกันเลย เรามานั่งคิดรู้งี้เลิกตั้งแต่ตอนนั้นแล้ว แต่เรารักเขามากเลยยอมมาโดยตลอด
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่