ขึ้นอยู่กับความต้องการเลยครับ

อย่างเช่น
ถ้าที่บ้าน มี Printer ที่มีความสามารถ WiFi แล้วอยาก ให้ Share ใช้งานได้ทั้งบ้าน
เช่นนี้ควรตั้งค่า Router เป็น Access Point ครับ

คือ Router ตัวใหม่ ตัวอื่น ๆ ที่ซื้อมาเพิ่ม ให้ตั้งค่า Local IP อย่าให้ชน และปิด DHCP  
ผลคือ  IP จะถูกบริหารจาก Router หลัก ที่ชั้น 2

ทั้งบ้าน ก็จะมองเห็นกันหมด ครับ
แชร์อะไรไว้ ก็แบ่งกันได้หมด

ทั้งการ share Printer
ทั้งการ share Folder ไฟล์งานข้ามเครื่อง

เหมาะกับกรณีที่คนใช้งาน ไม่ได้เยอะเกิน 30 คน

---

แต่ สมมุติว่า ที่บ้าน ชั้น 1 หน้าบ้าน คุณทำร้านกาแฟ
แล้วอยากให้ คนที่มานั่งกินกาแฟ ได้ใช้ Net ด้วย
หรือ อาจเป็นการแบ่งให้เพื่อนบ้านใช้ ก็ตามแต่
หรือ บ้านทำเป็นหอพัก แล้วอยากให้แยก วง กันไปใช้งาน แต่ละ Floor ก็วงหนึ่ง ๆ ไปเลย
... ซึ่ง คุณคงไม่อยากให้เขา ใช้งาน Printer ของคุณ / หรือไม่อยากให้เขาเห็นไฟล์ที่คุณแบ่ง Share กันในบ้าน

กรณีนี้ คุณก็ควร ตั้งค่าเป็น Router Mode ครับ (คือ เอาสาย LAN  ขาเข้า เสียบทางช่อง WAN หรือบางยี่ห้อคือช่องที่เขียนว่า INTERNET )
ผลก็คือ Router ก็จะบริหารจัดการ สร้าง IP วงใหม่ ไม่เกี่ยวข้องกับวง ต้นทาง ครับ
(ตัดขาดกันที่ขา  WAN )

---

นอกจากนี้แล้ว การตั้งค่า พวกนี้ ก็ไม่ใช่ว่า จะเปลี่ยนแปลงไม่ได้
วันใดวันหนึ่งจำเป็น ก็เปลี่ยนได้ ครับ
หรือจะเพิ่มวงใหม่ ตอนไหนก็เปลี่ยนใหม่ ก็ได้  (เช่นชั้น 1 อาจ วาง Wireless Router 2  ตัว
ตัวหนึ่ง เป็น Access Point Mode  ใช้กันเองในบ้าน
อีกตัว เป็น Router Mode ให้คนอื่น เพื่อนบ้าน หรือลูกค้าใช้ ... หากมี)


ดังนั้น ควรตั้งค่า แบบใด อยู่ที่ ความต้องการที่อยากได้ แค่นั้นเลยครับ
และ เปลี่ยนได้เสมอ




ความแรง ไม่ได้ต่างกันครับ เพราะไม่เกี่ยวกันเลย
ผิดกันแค่ เรื่อง การบริหาร IP / เรื่องความปลอดภัย(เช่น สร้างวงใหม่ ให้ลูกค้า หรือเพื่อนบ้าน ไม่อยากให้เขามายุ่มย่ามกับ Printer ในบ้าน) / เรื่องการ Share อุปกรณ์  เป็นหลัก ครับ



สาย LAN เปรียบเหมือนท่อน้ำขนาดใหญ่ ท่อความเร็วสูง
การเดินสาย LAN ไปตามจุดต่าง ๆ ในบ้าน  ถ้าสามารถทำได้ ควรทำทิ้งไว้ (ให้มากที่สุด เท่าที่จะสะดวกทำได้) ครับ
แล้วปลายทาง(ปลายสาย) จะเอา Router หรือ Access Point มาใส่หรือไม่ หรือจะปล่อยทิ้งไว้ก่อน ก็ไม่เป็นไร
เมื่อไร อยากใช้ ก็ค่อยเสียบ

---