เราอายุ20ปีค่ะกำลังเรียนอยู่มหาลัยรัฐปี2แห่ง1 แม่เราเสียตอนเราจะขึ้นปี1 แต่เราก็ไม่อยากทิ้งความฝันในสิ่งที่อยากทำเลยเลือกที่จะเรียนต่อ (กู้ กยศ) ทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย พอมาถึงวันนี้เราท้อมากค่ะ ได้แต่ถามตัวเองอยู่ในใจทำไมเป็นแบบนี้ชีวิตเราทำไมถึงได้แย่ขนาดนี้หนี้800000+ เราก็ต้องเป็นคนรับ บ้านก็ไม่รู้จะโดนยึดเมื่อไหร่ ตอนแม่อยู่แม่เอาบ้านเข้าธนคารค่ะ พ่อก็ทำงานหาเงินได้ไม่เยอะแกก็ต้องแก่ลงเรื่อยๆ เราท้อมากๆจนบางครั้งก็อยากตาย ตอนนี้เงินติดตัวถึง200ก็ยังไม่มี ดีที่ยังเรียนออนไลน์อยู่บ้าน บางครั้งก็คิดน้อยใจในโชคชะตาทำไมถึงได้ใจร้ายขนาดนี้ เราทำงานเราสู้จนจะสู้ไม่ไหวแล้วทำงานไปด้วยเรียนไปด้วยตั้งแต่ผม.6ตั้งแต่แม่ยังไม่เสีย เหนื่อยท้อมากค่ะ หรือว่าการตายจะเป็นทางออกที่ดีที่สุด