1เจ้านาง                                                  เรื่องย่อ                                                 เจ้านางละอองคำ (อัญรินทร์ ธีราธนันพัฒน์) แห่งเมืองนาย น้อยเนื้อต่ำใจที่ เจ้าฟ้าเมืองนาย (ทนงศักดิ์ ศุภการ) ผู้เป็นพ่อไม่รัก ซ้ำถูกกล่าวหาว่าแม่ของตนคบชู้ เมื่อแม่ตายก็ไม่ได้รับเกียรติให้อยู่ในกู่หลวงเมืองนาย แต่ถูกนำกู่บรรจุอัฐิไว้ที่นอกเมือง ละอองคำอาศัยอยู่กับ เจ้านางรุ้งแก้ว (ณธิดา ภัทรชาญไชย) น้องสาวที่มีอายุห่างกันหลายปีที่คุ้มนอกเมือง มิได้อยู่ในคุ้มหลวงเช่นเจ้านางอื่น ๆ มีเพียง เจ้าราบฟ้า (ธนพล นิ่มทัยสุข) พระราชบุตรเมืองนายเท่านั้นที่รักและสัญญากับละอองคำว่าวันใดที่ตนขึ้นเป็นเจ้าหลวงเมืองนายแล้ว ตนจะยกย่องและคืนพระยศให้เจ้านางละอองคำ แต่ความรักของเจ้านางผู้อาภัพก็ถูกกลั่นแกล้งและขัดขวางสารพัดจาก เจ้านางปิ่นเมือง (ชวัลกร วรรธนพิสิฐกุล) ผู้หลงรักเจ้าราบฟ้าเช่นเดียวกัน ซ้ำยังมักใหญ่ใฝ่สูงหวังว่าจะได้เป็นมหาเทวีเจ้าแห่งเมืองนายด้วย

          ในที่สุดเจ้านางปิ่นเมืองก็ทำสำเร็จ โดยใช้อาคมทำให้เจ้าราบฟ้าหลงใหลและทำให้เจ้าพ่อยิ่งชิงชังเจ้านางละอองคำอย่างถึงที่สุด ในช่วงดังกล่าวเมืองนายถูกโจมตีจากฝรั่งดั้งขอซึ่งมีปืนไฟเป็นอาวุธร้ายแรง แม้แต่ดาบสหรีกัญไชย ดาบศักดิ์สิทธิ์คู่เมืองนายก็สู้กับปืนไฟไม่ได้ เจ้านางละอองคำตัดสินใจทิ้งผีปู่ผีย่าด้วยเห็นว่าผีบรรพบุรุษช่วยตัวเองไม่ได้เลย จึงไปซื้อผีต่างวงศ์มาเลี้ยงดู เจ้านางรุ้งแก้วห้ามอย่างไรก็ไม่สนใจ เมื่อเมืองนายแตกพ่ายละอองคำก็ทิ้งผีปู่ย่าลงน้ำเสียหมด ทำให้เจ้าฟ้าเมืองนายโกรธจัดที่ทุกคนในเมืองนายตายหมด แต่ผีเจ้าช่วยละอองคำกับรุ้งแก้วให้อพยพหนีตายไปกับเรือสินค้าที่มาจากสยาม ระหว่างเดินทางนั้นเอง พ่อค้าคิดล่วงเกินละอองคำ ผีเจ้าจึงจัดการกับพ่อค้าและบริวารจนหมดสิ้น ละอองคำได้ครอบครองสมบัติมหาศาลในกำปั่นตั้งรกรากและมีชีวิตใหม่ที่บางกอก

          สมัยรัชกาลที่ 7 ละอองคำกับรุ้งแก้วกลายเป็นสาวสังคมที่ใคร ๆ ก็หลงใหลในความงาม มีผู้ชายฐานะดีมาติดพันมาก แต่ก็ถูกผีเจ้าเล่นงานจนตายหมด ในจำนวนนี้มี โฉม (อรลีฬห์ โสตถิวันวงศ์) ซึ่งสูญเสียคนรักไปด้วยจึงคิดผูกใจเจ็บ พยายามบอกใคร ๆ ว่าละอองคำเป็นผีปอบแต่ไม่มีใครเชื่อ ซ้ำร้าย ฉัตร (รพีภัทร เอกพันธ์กุล) พี่ชายของตนกลับหลงรักละอองคำ รุ้งแก้วขอร้องละอองคำให้เลิกนับถือผี แต่ก็ถูกเล่นงานจนปางตายจนต้องมาอาศัยอยู่กับ แม่ชีน้อม (จิระวดี อิศรางกูร ณ อยุธยา) ที่วัด ซึ่งที่วัดนี้เองพ่อของฉัตรได้บวชเป็นสมภารอยู่ ทำให้ฉัตรหาโอกาสมากราบหลวงพ่อและไปหาละอองคำได้บ่อย ๆ ฉัตรรักละอองคำมาก แต่ละอองคำกลับลืมเจ้าราบฟ้าไม่ได้เลย ในที่สุดละอองคำก็ตัดสินใจมีชีวิตใหม่ยอมแต่งงานกับฉัตร

          ในวันแต่งงานนั้นเองรุ้งแก้วกับธวัช คนรักของเธอได้ลอบเข้าไปในห้องของละอองคำ แล้วนำผีเจ้าไปไว้ใต้ฐานพระ ละอองคำดีใจที่พ้นจากอำนาจของผีเจ้าได้ แต่เธอก็ยังฝันถึงราบฟ้า จึงไปทำบุญและอธิษฐานขอให้ได้พบกับราบฟ้าอีกในชาติต่อ ๆ ไป แต่เพียงไม่นานผีเจ้าก็ออกมาได้ด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ของคนบ้าที่เข้าไปในโบสถ์ ความแค้นของผีเจ้าจึงเล่นงานธวัชจนตาย รุ้งแก้วเสียใจมากที่คนรักตาย แม่ชีน้อมสงสารรุ้งแก้วจึงพาย้ายไปอยู่วัดป่า เพื่อปฏิบัติธรรมตลอดชีวิต

          ฉัตรขอร้องให้ละอองคำเลิกล่าเหยื่อมาสังเวยผีเจ้า หากต้องการก็ให้ฆ่าเขาแทน ละอองคำรู้ซึ้งถึงความรักที่ฉัตรมีต่อตน แต่ก็ทนความทุกข์ทรมานที่ผีเจ้าทำกับตัวเองไม่ได้ จึงเริ่มทำร้ายฉัตร ระหว่างนั้นเอง ฉัตรเขียนจดหมายให้ อัปสร (อุษณีย์ วัฒฐานะ) ลูกสาวของตนนำไปให้หลวงปู่ที่วัด หลวงปู่ได้ติดต่อโฉมมารับหลานไป โฉมส่งอัปสรไปอยู่กับเพื่อนที่อังกฤษ พ่อกับแม่ของเธอถูกปอบผีเจ้าฆ่าตายไป เช่นเดียวกับฉัตร แต่เธอรอดตายเพราะมีของดีที่แม่ชีน้อมเคยมอบไว้ให้ โฉมได้แต่งงานกับอนันต์ เศรษฐีหนุ่มใหญ่ แต่แต่งงานได้ไม่นานก็เสียชีวิต เธอได้ใช้ชีวิตอยู่กับเกษม ผู้เป็นลูกชาย ซึ่งเป็นพ่อม่ายช่วยกันทำธุรกิจอสังหาริมทรัพย์จนเป็นเศรษฐีระดับประเทศ

          หลายปีต่อมา ละอองคำอยู่ในเรือนปั้นหยาอย่างโดดเดี่ยวและออกล่าเหยื่อบ้างเมื่อหิวโหย อัปสรแต่งงานกับพรวุฒิ ทั้งสองอยากกลับเมืองไทย อัปสรคิดถึงแม่จึงมาหาละอองคำ แต่ละอองคำบังคับให้อัปสรยอมรับเป็นทายาทปอบต่อจากตน อัปสรไม่ยอมรับหนีออกมาจากเรือนปั้นหยาได้ ผีเจ้าโกรธละอองคำจึงจัดการฆ่าจนตายและฝากความเป็นปอบไว้ที่แมวดำ ซึ่งอยู่ที่เรือนปั้นหยา หลังจากนั้นก็จัดการฆ่าพรวุฒิตายไปด้วย แต่ครั้นจะเล่นงานอัปสรกลับถูกกายทิพย์ของรุ้งแก้วมาช่วยไว้ได้

          อัปสรกลับอังกฤษและหนีข่าวที่โฉมเผลอพูดให้คนทั่วไปฟังว่าอัปสรเป็นลูกของปอบละอองคำ อัปสรเลี้ยงดู มนต์ทิพย์ (อัญรินทร์ ธีราธนันพัฒน์) ลูกสาวคนเดียวอย่างโดดเดี่ยว เมื่อมนต์ทิพย์โตเป็นสาวได้พบรักกับ บุญสลัก (ธนพล นิ่มทัยสุข) วิศวกรหนุ่มชาวไทย ทั้งสองต้องการแต่งงานกันที่เมืองไทย แม้ว่าอัปสรจะห้ามปรามอย่างไร แต่ทั้งสองก็ไม่ฟังทุกคนจึงอพยพกลับมาเมืองไทย

          ละอองคำยังคงขอร้องให้อัปสรเป็นทายาทปอบ แต่อัปสรใจแข็งปอบผีเจ้าจึงเปลี่ยนเป้ามาที่มนต์ทิพย์ผู้เป็นลูกสาว พักตร์พริ้ง (สุดารัตน์ เดชากุล) อาของบุญสลักไม่ชอบมนต์ทิพย์ เพราะต้องการให้เขมิกา (ขวัญกวินท์ ธำรงรัฐเศรษฐ์) ได้แต่งงานกับบุญสลัก เขมิกาเป็นลูกสาวของเกษม ผู้ชายที่พักตร์พริ้งเคยหลงรักมาในอดีต พักตร์พริ้งยุยง พวงคราม (มณีนุช เสมรสุต) แม่ของบุญสลักให้เกลียดชังมนต์ทิพย์ ซ้ำยังได้ข้อมูลว่าเป็นลูกสาวของอัปสรซึ่งมีแม่เป็นปอบ มนต์ทิพย์จึงถูกดูแคลนจากครอบครัวของบุญสลัก แต่ด้วยความรักที่มั่นคงทำให้บุญสลักดื้อดึงและรับมนต์ทิพย์ให้อยู่ในบ้าน อัปสรไม่ห้ามปรามเพราะต้องการให้มนต์ทิพย์ ไม่ต้องรับรู้เรื่องปอบละอองคำ เขมิกาได้ทีจะเข้ามาหาเรื่องมนต์ทิพย์อยู่เป็นประจำ โดยมีสาวใช้สองคน คือหวานกับแช่ม ซึ่งรับเงินจากเขมิกาให้สอดส่องและรายงานตนตลอดเวลา มีเพียง ผ่อง (นภาพร หงสกุล) สาวใช้กลางคนที่สงสารมนต์ทิพย์และคอยขัดขวางมิให้สาวใช้อีกสองคนทำอะไรได้

          แฟรงค์ (ธัญนพ ตระกูลโชคดี) เพื่อนสนิทของบุญสลักเป็นนักออกแบบภายในรู้จักกับบุญสลักและมนต์ทิพย์ที่อังกฤษ เขาหลงรักมนต์ทิพย์ แต่ทำใจได้ที่มนต์ทิพย์แต่งงานกับบุญสลัก และยังคอยช่วยเหลือเป็นกำลังใจอยู่เสมอ ในวันแต่งงานเขมิกากับพักตร์พริ้งแสร้งทำเรื่องจนบุญสลักเกือบเข้าหอไม่ทันฤกษ์ ทำให้มนต์ทิพย์น้อยเนื้อต่ำใจ เขมิกาขโมยเครื่องรางของโฉมทำให้ปอบละอองคำฆ่าโฉมตาย เขมิกาผูกใจเจ็บและหาทางแก้แค้นให้ได้ เขมิกาเริ่มไม่กลัวเกรงอำนาจของผีเจ้า เพราะมั่นใจว่าเครื่องรางนี้ทำให้โฉม ย่าของตนอยู่รอดมาถึงวัยชราได้ เธอจึงเริ่มวุ่นวายกับชีวิตของมนต์ทิพย์และสร้างเรื่องว่าบุญสลักจะหย่ากับตน เพราะมนต์ทิพย์เป็นชู้กับแฟรงค์ มนต์ทิพย์จึงกลับมาอยู่กับแม่ตามเดิม

          อัปสรต้องต่อสู้กับความทุกข์ที่ปอบผีเจ้าและปอบละอองคำกระทำกับตน ด้วยความกลัวว่าปอบละอองคำจะเล่นงานมนต์ทิพย์ อัปสรจึงไปขอร้องปอบเจ้านางที่เรือนปั้นหยา แต่ถูกผีเจ้าจับขังไว้ ชาวบ้านได้ยินเสียงร้อง จึงเข้าใจว่าอัปสรเป็นปอบจึงจะรุมประชาทัณฑ์ แต่บุญสลักกับแฟรงค์มาช่วยไว้ได้ มนต์ทิพย์สงสารแม่และอยากเอาชนะเขมิกาด้วยจึงยอมรับเป็นทายาทปอบ อัปสรห้ามแต่มนต์ทิพย์ไม่ฟัง ตั้งแต่รับเป็นทายาทผีปอบมนต์ทิพย์ก็เปลี่ยนไปเธอเริ่มหาเหยื่อเพื่อสังเวยผีเจ้า แต่ก็เอาชนะเขมิกาไม่ได้ วันหนึ่งเกิดการโต้เถียงกัน พวงครามหกล้มจนขาหักทำให้บุญสลักทะเลาะกับมนต์ทิพย์ ปอบมนต์ทิพย์จัดการฆ่าพักตร์พริ้ง แต่พักตร์พริ้งหนีไปได้จนกลายเป็นบ้าและถูกรถชนตายในที่สุด พวงครามเริ่มกลัวมนต์ทิพย์ ขณะเดียวกันผีเจ้าก็ทำให้บุญสลักลุ่มหลงมนต์ทิพย์มากยิ่งขึ้น แต่ในที่สุดรุ้งแก้วก็เข้ามาเตือนสติทุกคน ปอบผีเจ้าโกรธมาก

          รุ้งแก้วสามารถคลายมนต์สะกดบุญสลัก และปลดปล่อยวิญญาณที่เป็นบริวารของผีเจ้าจนหมดสิ้น บุญสลักสงสารจึงขอให้กินตัวเองแทนการล่าเหยื่อ มนต์ทิพย์เริ่มสับสนและอ่อนแอ รุ้งแก้วขอร้องให้ละอองคำขอขมาต่อผีบรรพบุรุษแห่งเมืองนาย เพื่อจะทำให้ผีเจ้าอ่อนกำลังลงและหันไปบังคับให้เขมิกานับถือตน เขมิกาอยากเอาชนะทุกคนจึงยอมรับผี แต่เขมิกาไม่ยอมอยู่ในอำนาจของผี ผีเจ้าจึงกัดกินเขมิกาจนตาย อัปสร รุ้งแก้ว พวงคราม และบุญสลัก ปฏิบัติธรรมจนสามารถทำให้ละอองคำใจอ่อนยอมขอขมากับผีบรรพบุรุษได้สำเร็จ

          ผีเจ้าถูกนำเข้าไปสู่มิติอดีตที่เมืองนาย และผีบรรพบุรุษแห่งเมืองนายรุมทำร้ายผีเจ้าซึ่งเป็นผีต่างวงศ์จนพ่ายแพ้ไป มนต์ทิพย์ได้ชวน บุญสลัก แฟรงค์ รุ้งแก้ว กลับไปที่เมืองนายซึ่งเปลี่ยนไปมาก รุ้งแก้วจำริมฝั่งน้ำที่ละอองคำทิ้งผีปู่ย่าที่ตรงนั้นได้ จึงทำการบวงสรวงดวงวิญญาณให้กลับมาอีกครั้ง พร้อมสร้างกู่ให้เป็นอนุสรณ์อย่างสวยงาม บุญสลักบวชอุทิศให้แก่เหยื่อของปอบผีเจ้า มนต์ทิพย์และบุญสลักตั้งใจสร้างครอบครัวใหม่ และครองรักกันอย่างมีความสุข       2มะเมี้ย                                                 เรื่ิงย่อ                                         มะเมียะ เรื่องราวความรักที่ต่างเชื้อชาติ ระหว่างเจ้าน้อยศุขเกษมและมะเมียะ อันกลายมาเป็นตำนานรักที่จบลงอย่างโศกสลด และได้รับการกล่าวขานมาถึงปัจจุบัน เจ้าน้อย เป็นราชบุตรของเจ้าผู้ครองนครเชียงใหม่องค์ที่ 9 ( เจ้าแก้วนวรัฐ ) และ แม่เจ้าจามเทวี ถูกส่งไปเรียนที่พม่า และพบรักกับ มะเมี๊ยะ แม่ค้าขายยามวนหรือบุหรี่ และได้เสียกันเป็นสามีภรรยา โดยที่พ่อแม่พี่น้องทางบ้านของ มะเมี๊ยะ รับรู้ เมื่อ เจ้าน้อย ต้องกลับเชียงใหม่ก็ให้ มะเมี๊ยะ มาด้วย โดยให้ปลอมเป็นชาย เจ้าน้อย รู้แก่ใจว่า มะเมี๊ยะ จะไมได้รับการยอมรับเป็นสะใภ้อย่างแน่นอน ตอนหลัง เจ้าน้อย ก็ต้องบอกความจริง ซึ่งตอนนั้น เจ้าน้อย มีคู่หมั้นอยู่แล้ว เจ้าพ่อและเจ้าแม่บอกถึงความจำเป็นต่างๆ นานาว่าจะรับ มะเมี๊ยะ อยู่ในสถานะนี้ไม่ได้ จึงบอกให้ มะเมี๊ยะ กลับไปบ้านเกิดก่อน เจ้าแก้วนวรัฐและแม่เจ้าจามเทวีก็มอบเงินจำนวนหนึ่งให้ มะเมี๊ยะ นำไปให้พ่อแม่ของเธอ มะเมี๊ยะ หัวใจแทบสลาย แต่ก็ไม่รู้จะทำเช่นไรได้ รู้เหตุผลและสิ่งที่สำคัญเกรงว่า เจ้าน้อย จะเดือดร้อน เธอยินดีกลับมะละแหม่ง เจ้าน้อย ให้สัญญาว่าจะไปรับกลับเชียงใหม่ มะเมี๊ยะ สาวผู้อาภัพรัก แต่มีรักแท้ เฝ้ารอ แต่สามีอันเป็นที่รักก็ยังไม่มารับเธอตามสัญญา เธอบวชชี และเมื่อวันที่ทราบข่าวว่า เจ้าน้อย อภิเษกกับพระคู่หมั้นแล้ว เธอมาเชียงใหม่ขอเข้าพบเป็นครั้งสุดท้าย เพื่อแสดงความยินดี และจะบอกว่า มะเมี๊ยะ จะบวชตลอดชีวิต เจ้าน้อย เองก็เสียใจไม่ยิ่งหย่อนไปกว่า มะเมี๊ยะ เจ้าน้อย ไม่กล้ามาพบให้คนสนิทนำเงินมามอบแก่ มะเมี๊ยะ และแหวนทับทิม 1 วง มะเมี๊ยะ จากไป หลังจากนั้น เจ้าน้อย ก็ร่างกายทรุดโทรมจากการดื่มสุราเพราะความเสียใจ เสียชีวิตในวัยแค่ 33 ปี ส่วน มะเมี๊ยะ เสียชีวิตเมื่อตอนอายุ 75 ปี เพราะความชราในภาพของแม่ชีผู้ทรงศีล                            3ดอกแก้ว                                         เรื่องย่อ                                               เจ้าพระยาวงษานุวัติ หรือ วงศ์ วงษา บุรุษหนุ่มใหญ่อายุประมาณ 40 ปี มีตำแหน่งเป็นเจ้าเมืองพิจิตรเป็นพ่อม่ายเมียตาย เหลือลูกชายไว้ต่างหน้าคนหนึ่งคือ วันชัย ซึ่งถูกส่งเรียนเมืองนอกตั้งแต่เล็ก เจ้าคุณนั้นด้วยความเป็นม่ายตั้งแต่ยังหนุ่ม จึงได้แม่ช้อย เด็กรับใช้ในบ้านเป็นเมีย แต่ไม่ได้ยกย่องเสมอคุณหญิงภรรยาที่ตายไป แม่ช้อยนั้นยังอายุน้อย เจ้าชู้ จริตจะก้านแพรวพราวมีความทะเยอทะยานมักใหญ่ใฝ่สูง จึงได้เป็นชู้กับ หลวงมนูกิจธรรม ทนายความหนุ่มเจ้าเล่ห์ของเจ้าคุณวงษานั่นเอง วันหนึ่งเจ้าคุณได้ไปพักร้อนที่บ้านดงเมือง เพชรบูรณ์ พร้อมกับช้อยและหลวงมนูฯ แต่ฝากคนทั้ง 2 ให้พักอยู่กับกำนันบ้านป่าแดง ส่วนตนเองไปตั้งเต็นท์อยู่ริมห้วย

          ในอาณาเขตไร่บริเวณบ้านกำนันกับคนรับใช้ 1 คน และพรานหนุ่มชื่อ วาด ซึ่งเป็นผู้นำทางเที่ยว พรานวาดนั้นไปหลงรักกิ่ง สาวสวยบ้านป่าแดงลูกสาวยายคอนขี้โรค ซึ่งถูกชาวบ้านกล่าวหาว่าเป็นปอบวาดได้แต่เงื้อ ๆ ง่า ๆ