สวัสดีค่ะ
ขณะนี้เป็นเวลาตีสองกว่าแล้ว
ใช่..เรายังนอนไม่หลับ มีเรื่องอยากระบาย และอยากขอคำแนะนำค่ะ คือเค้ากับแฟนอยู่ไกลกันค่ะ เราทำงานที่กรุงเทพ เขาอยู่ต่างจังหวัดซึ่งห่างกันไปออกประมาณ 700 กิโลได้ (ขอไม่เอ่ยชื่อเราและแฟนนะคะ) ก่อนอื่นต้องบอกเลยว่าเรารู้จักกันผ่าน facebook ค่ะ เราเองแหละที่ไปชอบเขา และเป็นฝ่ายเข้าหาเขา จีบเขาก่อน รู้ทั้งรู้ว่าอยู่ไกลกัน ยังดั้นด้นขอเขามาเป็นแฟนจนได้ และตอนนี้เราก็เป็นแฟนกันแล้วค่ะ 🥰🥰 ตอนนี้เราคบกันได้ 1 ปีกว่าแล้วค่ะ กว่าสองเดือน 55555 ตอนแรกที่เราคบกัน ทุกอย่างมันดีมากๆเลย เราคลิ้กกันมาก เราเข้าใจกันทุกอย่าง แม้กระทั่งความคิด เข้าอกเข้าใจกัน ไม่เคยมีปัญหากันเลย มีความสุขเรื่อยมา จนกระทั่งประมาณ 5 เดือนให้หลังมานี้ บวกกับสถานการณ์บ้านเราตอนนี้ที่มีโควิดระบาดหนักมากๆๆๆๆ ที่ทำให้เราไม่ได้เจอกัน 2 เดือนกว่าแล้ว .... เข้าเรื่องเลยละกัน ปัญหาที่เจออยู่ตอนนี้ไม่รู้มันเกิดขึ้นได้ยังไง และเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ รู้ตัวอีกทีเราทะเลาะกันทุกวัน ไม่เข้าใจกันเหมือนเมื่อก่อน มีแต่ความเสียใจ เครียด เหงา เศร้า ซึม ...ปัญหาส่วนนี้เราขอโทษตัวเองละกันนะคะ คือเราเป็นคนหึงหวงเขามาก (ทั้งที่เกิดมาไม่เคยหึงหวงใครขนาดนี้เลย) ส่วนเขาเป็นคนสังคมค่ะ เรารู้ตั้งแต่แรกจีบเขาแล้วค่ะ ว่าเขาเป็นคนเข้าสังคม ชอบดื่ม ชอบสนุก ซึ่งตอนนั้นเราโอเคมากๆที่เขาเป็นแบบนี้ แต่พอเราเริ่มมาคบกัน เขาก็ยังเหมือนแบบใช้ชีวิตแบบเดิมๆ อยากสนุก อยากมีเพื่อนเยอะๆ เมาจนไม่สนใจแฟนเลย ที่คอยทุกวัน ทุกเวลาที่จะได้คุยกับเขา รอเขาว่าเขาจะว่างเมื่อไหร่ รอเพื่อที่จะได้คุยกัน แต่ก็ต้องขอบคุณเขานะ เขายอมเปลี่ยนตัวเองขึ้นมามาก จากที่ชอบเที่ยว ก็เที่ยวน้อยลง (อาจจะเป็นเพราะร้านเหล้าช่วงนี้ปิดหรือเปล่าก็ไม่รุ้นะ) ตรงนนี้ก็นอมใจเขา ที่เขาไม่ไปไหนมาไหร เพื่อความสบายใจของเรา เพราะเวลาที่เขาไป เราเริ่มจะชอบหาเรื่องเขา ชอบว่าเขาว่าเขาไปกับใคร ที่ไหนยังไง กลัวระแวงเขาไปหมดทุกอย่าง กลัวว่าเขาจะหักหลัง กลัวว่าเขาจะทำกับเราเหมือนที่เขาเคยทำกับคนก่อนๆของเขา กลัวไปหมดทุกอย่างเลย มันเลยเกิดความระแวง แล้วมันก็เป็นสาเหตุที่ทำให้เราทะเลาะกันหนักขึ้นทุกวัน เวลาที่เขาจะไปไหนมาไหน. เขาชอบพูดอยู่บ่อยๆ ทำไมตอนแรกรับได้ล่ะ ตอนที่มาจีบบอกว่ารับได้หมดทุกอย่าง ทำไมเป็นแฟนกันแล้วเราเป็นแบบนี้ (คงหมายถึงงี่เง่า) อันนี้รู้ตัวค่ะ แต่เขาจะรู้มั้ยสาเหตุหลักๆเลย มันไม่ใช่ว่าคุณไปเที่ยวแล้วเราจะงี่เง่าไม่ให้ไปไหน แต่เพราะเวลาคุณไป คุณไม่สนใจกันเลย ไม่ถาม ไม่ทักหา ไม่คุยด้วย ในขณะที่เฟสออนอยู่ตลอดเวลา เข้าใจแหละว่าเวลาอยู่ในวงเหล้ามันมียทสนทนาที่ทำให้เราไม่ได้ก้มโทสับพิมหาแฟน แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะหายเงียบไปเลยไม่ใช่หรอ เราผิดมั้ยอ่ะแค่ต้องการเวลาจากคุณ เพราะเวลาที่คุณกินเหล้ากับเพื่อน คุณให้เขา 100% อยุ่ถึงไหนถึงกัน แต่แปลกมั้ยเวลาที่วันไหนคุณอยู่ห้องไม่ได้ไปไหน คุณกลับง่วงและนอนตั้งแต่สามทุ่ม ทั้งที่เวลาไปข้างนอก บางครั้งตีสองยังไม่นอนเลย มันเลนเกิดความน้อยใจว่าทำไมถึงไม่สนใจกันขนาดนี้ เมื่อก่อนเราคุยกันแทบทึกวัน ทุกเวลาคลอหากันตลอด หลังๆมานี้แทบจะไม่กล้าทักหาเขาเลย เพราะเวลาที่เราโทรหาเขาก็มักจะบอกตลอดว่าไม่ว่าง นู้นนี่นั่น เออเราก็เข้าใจ แต่ในเวลาที่คุณว่างล่ะ เลื่อนเฟส ดูติ้กต้อก ดูซีรี่ บลาๆๆๆ แล้วเราล่ะ เขาไม่เคยคิดจะทักหากันด้วยซ้ำ ทุกวันนี้แทบจะไม่มีบทสนทนาใหม่ๆเลย มีแต่คำถามเดิมๆซ้ำๆทุกวัน กินข้าวยัง ทำอะไรอยู่ ???... เขาคอยบอกเราทุกครั้งนะ ว่าอย่าเป็นคนคิดมาก อย่าคิดเองเออเอง แต่มันก็อดคิดไม่ได้ เพราะเราอยู่ไกลกัน ไม่ได้รู้เห็นตลอดว่าเขาอยู่ไหนทไอะไร เราต้องไว้ใจกันให้มากๆใช่มั้ย สำหรับตัวเขาเองมีภาระหน้าที่จะต้องแบกรับจะบ้าตายอยู่แล้ว เรายังจะทำให้เขาต้องมาคิดมากปวดหัวกับเรื่องไร้สาระแบบนี้อยู่หรอ ..บางทีก็กลัวนะ กลัวว่าเขาจะเบื่อที่เราเป็นแบบนี้เหมือนจะเข้าใจเขาทุกอย่าง กลับกลายเป็นว่าเราไม่เข้าใจเขาเลย พอจะเดาออกเลยว่าทำไมช่วงหลังๆเราแทบจะไม่ค่อยได้คุยกัน อาจจะเป็นเพราะว่าเราคุยกันแล้วเราไม่ค่อยเข้าใจเขา เขาเลยตีดปัญหาที่จะไม่คุย ไม่ปรึกษาดีกว่า ตัดปัญหาเพื่อที่จะไม่ต้องทะเลาะกับเรา หรืออาจะเป็นเพราะเขากำลังเครียดหลายๆเรื่อง เขาก็เลยกไลังพยายามไม่ให้ตัวเองเครียด หาอะไรทำ หาที่ไป จะได้ไม่ต้องมาคิดฟุ้งซ่านกับปัญหาชีวิต ซึ่งตอนแรกเขาอาจจะคิดว่าแฟนเป็นที่พึ่งทางใจและเป็นที่ระบายกับเขาได้ แต่พอเวลาผ่านไป มันกลับตรงกันข้าม แฟนไม่ใช่ที่ๆสบายใจสำหรับเขาแล้ว แบบบนี้ใช่มั้ย ??? เขาเลยเลือกที่จะไม่ค่อยคุย หรือปรึกษาอะไรกับเราเลย ไม่รู้ว่าเป็นเพราะเบื่อเราที่เราเป็นแบบนี้ หรือเป็นเพราะอะไรกันแน่ เราอยากบอกเขาว่าเราเข้าใจเขาทุกอย่าง เราแค่ต้งการความเอาใจใส่ เพราะระหว่างที่เราอยู่ไกลกันมันก้เกินพอแล้ว แล้วยังจะไม่มีเวลาให้กันอีก มันก็เลยน้อยใจบ้าง เราแค่ยากจะบอกว่าที่เราเป็นแบบนี้เรารักคุณมากๆเลยนะ ตอนนนี้เราเริ่มจะนิ่งและไม่พุดอะไรเยอะแล้ว เราอยากให้ความสบายใจคุณ อยากอยู่กับคุณไปนานๆ ถึงแม้ว่าเราจะไม่มีความเข้าใจอะไรกันก้เถอะ แต่ก็พร้อมจะปรับปรุงตัวเองและทำตามความฝันร่วมกันแบบที่เราเคยพูดด้วยกัน....อยากจะถามว่าเราควรทำตัวยังไงต่อไปดี สับสนไปหมดแล้ว 😭😭 ควรไปต่อหรือพอแค่นี้ ถ้าการที่เราต้องปล่อยมือกันแล้วมันทำให้เขาสบายใจก็อยากทำนะ เพราะถ้าเขายังมีเรา เขาก็จะต้องมีแต่เรื่องเครียด เพราะความงี่เง่าของเรา ไม่โทษใครเลย เป็นเพราะเราต่างหากที่ไม่ดีเอง แงงงงงงงง
มีแฟนอยู่ไกล ทำยังไงดี ?????
ขณะนี้เป็นเวลาตีสองกว่าแล้ว
ใช่..เรายังนอนไม่หลับ มีเรื่องอยากระบาย และอยากขอคำแนะนำค่ะ คือเค้ากับแฟนอยู่ไกลกันค่ะ เราทำงานที่กรุงเทพ เขาอยู่ต่างจังหวัดซึ่งห่างกันไปออกประมาณ 700 กิโลได้ (ขอไม่เอ่ยชื่อเราและแฟนนะคะ) ก่อนอื่นต้องบอกเลยว่าเรารู้จักกันผ่าน facebook ค่ะ เราเองแหละที่ไปชอบเขา และเป็นฝ่ายเข้าหาเขา จีบเขาก่อน รู้ทั้งรู้ว่าอยู่ไกลกัน ยังดั้นด้นขอเขามาเป็นแฟนจนได้ และตอนนี้เราก็เป็นแฟนกันแล้วค่ะ 🥰🥰 ตอนนี้เราคบกันได้ 1 ปีกว่าแล้วค่ะ กว่าสองเดือน 55555 ตอนแรกที่เราคบกัน ทุกอย่างมันดีมากๆเลย เราคลิ้กกันมาก เราเข้าใจกันทุกอย่าง แม้กระทั่งความคิด เข้าอกเข้าใจกัน ไม่เคยมีปัญหากันเลย มีความสุขเรื่อยมา จนกระทั่งประมาณ 5 เดือนให้หลังมานี้ บวกกับสถานการณ์บ้านเราตอนนี้ที่มีโควิดระบาดหนักมากๆๆๆๆ ที่ทำให้เราไม่ได้เจอกัน 2 เดือนกว่าแล้ว .... เข้าเรื่องเลยละกัน ปัญหาที่เจออยู่ตอนนี้ไม่รู้มันเกิดขึ้นได้ยังไง และเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ รู้ตัวอีกทีเราทะเลาะกันทุกวัน ไม่เข้าใจกันเหมือนเมื่อก่อน มีแต่ความเสียใจ เครียด เหงา เศร้า ซึม ...ปัญหาส่วนนี้เราขอโทษตัวเองละกันนะคะ คือเราเป็นคนหึงหวงเขามาก (ทั้งที่เกิดมาไม่เคยหึงหวงใครขนาดนี้เลย) ส่วนเขาเป็นคนสังคมค่ะ เรารู้ตั้งแต่แรกจีบเขาแล้วค่ะ ว่าเขาเป็นคนเข้าสังคม ชอบดื่ม ชอบสนุก ซึ่งตอนนั้นเราโอเคมากๆที่เขาเป็นแบบนี้ แต่พอเราเริ่มมาคบกัน เขาก็ยังเหมือนแบบใช้ชีวิตแบบเดิมๆ อยากสนุก อยากมีเพื่อนเยอะๆ เมาจนไม่สนใจแฟนเลย ที่คอยทุกวัน ทุกเวลาที่จะได้คุยกับเขา รอเขาว่าเขาจะว่างเมื่อไหร่ รอเพื่อที่จะได้คุยกัน แต่ก็ต้องขอบคุณเขานะ เขายอมเปลี่ยนตัวเองขึ้นมามาก จากที่ชอบเที่ยว ก็เที่ยวน้อยลง (อาจจะเป็นเพราะร้านเหล้าช่วงนี้ปิดหรือเปล่าก็ไม่รุ้นะ) ตรงนนี้ก็นอมใจเขา ที่เขาไม่ไปไหนมาไหร เพื่อความสบายใจของเรา เพราะเวลาที่เขาไป เราเริ่มจะชอบหาเรื่องเขา ชอบว่าเขาว่าเขาไปกับใคร ที่ไหนยังไง กลัวระแวงเขาไปหมดทุกอย่าง กลัวว่าเขาจะหักหลัง กลัวว่าเขาจะทำกับเราเหมือนที่เขาเคยทำกับคนก่อนๆของเขา กลัวไปหมดทุกอย่างเลย มันเลยเกิดความระแวง แล้วมันก็เป็นสาเหตุที่ทำให้เราทะเลาะกันหนักขึ้นทุกวัน เวลาที่เขาจะไปไหนมาไหน. เขาชอบพูดอยู่บ่อยๆ ทำไมตอนแรกรับได้ล่ะ ตอนที่มาจีบบอกว่ารับได้หมดทุกอย่าง ทำไมเป็นแฟนกันแล้วเราเป็นแบบนี้ (คงหมายถึงงี่เง่า) อันนี้รู้ตัวค่ะ แต่เขาจะรู้มั้ยสาเหตุหลักๆเลย มันไม่ใช่ว่าคุณไปเที่ยวแล้วเราจะงี่เง่าไม่ให้ไปไหน แต่เพราะเวลาคุณไป คุณไม่สนใจกันเลย ไม่ถาม ไม่ทักหา ไม่คุยด้วย ในขณะที่เฟสออนอยู่ตลอดเวลา เข้าใจแหละว่าเวลาอยู่ในวงเหล้ามันมียทสนทนาที่ทำให้เราไม่ได้ก้มโทสับพิมหาแฟน แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะหายเงียบไปเลยไม่ใช่หรอ เราผิดมั้ยอ่ะแค่ต้องการเวลาจากคุณ เพราะเวลาที่คุณกินเหล้ากับเพื่อน คุณให้เขา 100% อยุ่ถึงไหนถึงกัน แต่แปลกมั้ยเวลาที่วันไหนคุณอยู่ห้องไม่ได้ไปไหน คุณกลับง่วงและนอนตั้งแต่สามทุ่ม ทั้งที่เวลาไปข้างนอก บางครั้งตีสองยังไม่นอนเลย มันเลนเกิดความน้อยใจว่าทำไมถึงไม่สนใจกันขนาดนี้ เมื่อก่อนเราคุยกันแทบทึกวัน ทุกเวลาคลอหากันตลอด หลังๆมานี้แทบจะไม่กล้าทักหาเขาเลย เพราะเวลาที่เราโทรหาเขาก็มักจะบอกตลอดว่าไม่ว่าง นู้นนี่นั่น เออเราก็เข้าใจ แต่ในเวลาที่คุณว่างล่ะ เลื่อนเฟส ดูติ้กต้อก ดูซีรี่ บลาๆๆๆ แล้วเราล่ะ เขาไม่เคยคิดจะทักหากันด้วยซ้ำ ทุกวันนี้แทบจะไม่มีบทสนทนาใหม่ๆเลย มีแต่คำถามเดิมๆซ้ำๆทุกวัน กินข้าวยัง ทำอะไรอยู่ ???... เขาคอยบอกเราทุกครั้งนะ ว่าอย่าเป็นคนคิดมาก อย่าคิดเองเออเอง แต่มันก็อดคิดไม่ได้ เพราะเราอยู่ไกลกัน ไม่ได้รู้เห็นตลอดว่าเขาอยู่ไหนทไอะไร เราต้องไว้ใจกันให้มากๆใช่มั้ย สำหรับตัวเขาเองมีภาระหน้าที่จะต้องแบกรับจะบ้าตายอยู่แล้ว เรายังจะทำให้เขาต้องมาคิดมากปวดหัวกับเรื่องไร้สาระแบบนี้อยู่หรอ ..บางทีก็กลัวนะ กลัวว่าเขาจะเบื่อที่เราเป็นแบบนี้เหมือนจะเข้าใจเขาทุกอย่าง กลับกลายเป็นว่าเราไม่เข้าใจเขาเลย พอจะเดาออกเลยว่าทำไมช่วงหลังๆเราแทบจะไม่ค่อยได้คุยกัน อาจจะเป็นเพราะว่าเราคุยกันแล้วเราไม่ค่อยเข้าใจเขา เขาเลยตีดปัญหาที่จะไม่คุย ไม่ปรึกษาดีกว่า ตัดปัญหาเพื่อที่จะไม่ต้องทะเลาะกับเรา หรืออาจะเป็นเพราะเขากำลังเครียดหลายๆเรื่อง เขาก็เลยกไลังพยายามไม่ให้ตัวเองเครียด หาอะไรทำ หาที่ไป จะได้ไม่ต้องมาคิดฟุ้งซ่านกับปัญหาชีวิต ซึ่งตอนแรกเขาอาจจะคิดว่าแฟนเป็นที่พึ่งทางใจและเป็นที่ระบายกับเขาได้ แต่พอเวลาผ่านไป มันกลับตรงกันข้าม แฟนไม่ใช่ที่ๆสบายใจสำหรับเขาแล้ว แบบบนี้ใช่มั้ย ??? เขาเลยเลือกที่จะไม่ค่อยคุย หรือปรึกษาอะไรกับเราเลย ไม่รู้ว่าเป็นเพราะเบื่อเราที่เราเป็นแบบนี้ หรือเป็นเพราะอะไรกันแน่ เราอยากบอกเขาว่าเราเข้าใจเขาทุกอย่าง เราแค่ต้งการความเอาใจใส่ เพราะระหว่างที่เราอยู่ไกลกันมันก้เกินพอแล้ว แล้วยังจะไม่มีเวลาให้กันอีก มันก็เลยน้อยใจบ้าง เราแค่ยากจะบอกว่าที่เราเป็นแบบนี้เรารักคุณมากๆเลยนะ ตอนนนี้เราเริ่มจะนิ่งและไม่พุดอะไรเยอะแล้ว เราอยากให้ความสบายใจคุณ อยากอยู่กับคุณไปนานๆ ถึงแม้ว่าเราจะไม่มีความเข้าใจอะไรกันก้เถอะ แต่ก็พร้อมจะปรับปรุงตัวเองและทำตามความฝันร่วมกันแบบที่เราเคยพูดด้วยกัน....อยากจะถามว่าเราควรทำตัวยังไงต่อไปดี สับสนไปหมดแล้ว 😭😭 ควรไปต่อหรือพอแค่นี้ ถ้าการที่เราต้องปล่อยมือกันแล้วมันทำให้เขาสบายใจก็อยากทำนะ เพราะถ้าเขายังมีเรา เขาก็จะต้องมีแต่เรื่องเครียด เพราะความงี่เง่าของเรา ไม่โทษใครเลย เป็นเพราะเราต่างหากที่ไม่ดีเอง แงงงงงงงง