อยากขอคำปรึกษาจากทุกคนหรือใครพอมีวิธีแนะนำลดความระแวงได้มั้ยคะ 
สวัสดีค่ะ เรื่องนี้เป็นปัญหาที่เกิดขึ้นระหว่างเรากับแฟนตอนนี้ค่ะ ปัจจุบันเราอายุ28ค่ะ ก็เริ่มมีการวางแผนเรื่องการสร้างอนาคตอย่างจริงจังหลายอย่างไว้กับแฟนไว้บ้าง แต่ปัญหาตอนนี้ต้องมาสะดุดกับเรื่องที่เขาคิดมากและคิดไปเองทั้งหมด

    (1)ขอเล่านิสัยของตัวเองก่อนเจอแฟนคนนี้ก่อนนะคะ เราเคยมีแฟนอยู่คนนึงซึ่งได้เลิกลากันไปตอนเราอายุ22(จากกันด้วยดีค่ะ) ซึ่งระหว่างได้เลิกกับแฟนคนนี้ไปนั้นเราก็มีคุยกับผู้ชายบ้างแต่ไม่เคยใช้คำว่าแฟนนะคะ คือเป็นแค่คนคุยทั้งหมดเพราะตัวเราเป็นคนรักสันโดษแฮปปี้กับการใช้ชีวิตอยู่กับเพื่อน ถ้าเริ่มรู้สึกดีกับผู้ชายคนไหนตัวเราเองจะเป็นคนที่ถอยจากความสัมพันธุ์นั้นออกมาไม่อยากใช้สถานะคำว่าแฟนเพราะกลัวความเสียใจอารมณ์แบบFWBค่ะ เคยถูกผู้ชายว่าเราเป็นคนเจ้าชู้หลายครั้งอยู่เหมือนกัน จนกระทั่งเมื่อต้นปีนี้2564นี้ได้เจอกับแฟนคนปัจจุบัน ซึ่งจริงๆเราไม่คิดว่าจะได้เป็นแฟนกับคนนี้เลย เราแพ้ความใจเย็นความเอาใจใส่และอีกหลายอย่างของเขาจนยอมตกลงลองคบกับเขาค่ะ
      (2)นับวันนั้นจนถึงวันนี้ประมาณ5เดือนแล้วเรารู้สึกรักเขาขึ้นทุกวัน เพราะความเสมอต้นเสมอปลายของเขาและอีกหลายอย่างในความสบายใจนี้ แต่ช่วงเดือนนี้เรามีทะเลาะกันบ้าง ทุกครั้งที่ทะเลาะเราและเขาจะเล่าสิ่งในใจที่เป็นปัญหากันอยู่เพื่อจะได้หาวิธีแก้ไขกัน ปัญหาส่วนใหญ่เกิดจากเราเองทั้งหมดเช่นบางครั้งเราเงียบโดยไม่มีเหตุผลบางครั้งอยากอยู่คนเดียวคิดอะไรหลายอย่างเครียดทั้งเรื่องงานในช่วงโควิดนี้ด้วย(ซึ่งอาการเงียบอยากอยู่คนเดียวและคิดมากเราเป็นมานานแล้วค่ะ เป็นตั้งแต่ได้เลิกกับแฟนคนเก่าไป)เรื่องนี้ก็ได้เคลียกันไปไม่มีประเด็น และที่ทะเลาะกันในส่วนเขาเขาได้พูดเรื่องนึงขึ้นมา ซึ้งเราไม่คิดว่าจะเป็นเรื่องใหญ่ขนาดนี้
      (3)เป็นเรื่องที่เขาบอกว่าไม่รู้จะลบความคิดนี้ออกไปได้ยังไง ตอนที่คุยกันแรกๆตกลงเป็นแฟนกันใหม่ๆเขาแอบมาอ่านแชทของเรากับเพื่อน(สนิท)ช่วงระหว่างเราหลับโดยที่เขาแอบจำรหัสปลดล็อกโทรศัพท์ของเราแล้วก็ค้นทุกอย่าง คือตอนที่ระหว่างคุยกับเขาในตอนนั้นเรายังสับสนตัวเองอยู่เพราะอยู่คนเดียวมานานไม่คิดว่าจะคบกับเขาได้นานขนาดนี้ เราก็มีคุยกับอีกคนนึงไม่ได้คบซ้อนนะคะคืออีกคนเขามาก่อนอยู่แล้วและเราก็ตั้งใจว่าจะเลิกคุยกับคนนี้อยู่แล้วเพราะไม่ชอบเรื่องมือที่สาม คนนั้นก็เป็นFWBนี้แหละค่ะ เราก็แชทเม้ามอยกับเพื่อนตามประสาเพื่อนสนิทแต่แชทก็จะเป็นเรื่องอย่างว่า ซึ้งก็จะออกแนวเรื่องเซ็กน่าจะประมาณนั้นซึ้งเราจำแชทนั้นไม่ได้แล้ว 
     (4)และอีกครั้งที่เราได้ทะเลาะกัน...โดยวันนี้ตั้งแต่เช้า-จนจะเข้านอนก็เป็นวันปกติเหมือนทุกวัน แต่อยู่ดีดีเขาพูดด้วยเสียงที่ร้องไห้ว่า "เค้าไม่ไหวแล้ววะเธอ เค้าลืมเรื่องนี้ไม่ได้ แต่เค้ารักเธอมากนะ แต่เค้าเหมือนจะเป็นคนบ้าแล้ว" เราก็งงว่าเกิดไรขึ้นก็ได้ถามเขาว่าเป็นไร ตอนแรกเขาจะไม่เล่าได้แต่ร้องไห้อย่างเดียว จนยอมเล่าเรื่องที่เขาแอบไปอ่านแชทให้ฟัง เราที่ได้ฟังก็จุกอยู่แต่นั้นเป็นอดีตทั้งหมดไปแล้วซึ่งเราเองก็จำเนื้อหาแชทไม่ได้แล้วด้วย เค้าบอกว่าอาการระแวงว่าเราจะมีคนใหม่และแชทเก่าๆที่เขาเห็นจะเป็นทุกครั้งที่ไม่ได้อยู่ด้วยกัน(เราเช่าห้องอยู่ด้วยกันค่ะ จะไม่เจอกันตอนเขากลับไปทำธุระที่บ้าน)
    (5)เราก็ไม่ไหวจนต้องร้องไห้ตามเพราะกลัวเสียเขาไปเหมือนกันเพราะเรารักเขาจริงๆและอยากใช้ชีวิตคู่กับเขา เราก็ได้พูดทุกอย่างที่เป็นตัวเราในตอนนี้ให้เขาฟังทั้งหมด ไม่ว่าจะเรื่องอนาคตที่แพลนไว้ เรื่องที่เขาทำให้เราไว้ใจ เรื่องที่เขาแก้ไขนิสัยบางอย่างเราได้ แล้วเขาก็ได้ใจเย็นลงกลับมามีสติและได้คุยกันใหม่ว่าเราจะช่วยแก้ไขปัญหานี้กันนะ ตราบใดที่เรายังรักกันอยู่เราต้องช่วยเรื่องนี้กันนะ  
    (6)เอาจริงๆในตอนนี้กลับกลายเป็นเราที่คิดมากที่กลัวการเสียเขาไป ซึ่งเวลาที่เราคิดเราจะไม่สามารถเล่าอาการซับซ้อนของเราให้ใครเข้าใจได้เลย อาการโทษตัวเองย้ำๆจะมีตลอดในแต่ละวัน แต่เอาจริงๆถ้าวันใดถ้าเราเลิกกันจริงๆเราก็ยินดีให้เขาไปเจอคนที่ดีนะคะ เขาเป็นคนดีจริงๆค่ะ แต่วันนี้ขอทำทุกอย่างให้เต็มที่ก่อน (พิมพ์ไปร้องไห้ไปTT)  ก็เลยอยากปรึกษาทุกคนว่าเราจะแก้ไขอาการระแวงนี้ได้มั้ย หรือมีวิธีแนะนำอะไรเพิ่มเติมมั้ยคะ

  ยาวมากไม่รู้มีใครอ่านจบมั้ย  ถ้าแท็กผิดห้องขออภัยล่วงหน้าด้วยนะคะ