ขอเริ่มตั้งแต่วันพุธนะคะ บรรยายบ้างไม่บรรยายบ้างแล้วกันเนอะถึงตอนนี้ จูนควรรู้และเข้าใจ จดจำสักทีว่าคิวจะรักทิชาแค่คนเดียวตลอดไป ไม่เปลี่ยนใจตอนแรกที่คามีเลียมาถามดาหลา กระเป๋าเป็นสีแดงเข้ม พอตอนลงมาจะจับผิดทิชา กลายเป็นกระเป๋าสีครีมเฉยเลย เจอโป๊ะ 1 นะคะซีนนี้ซึ้งไม่เบาเลยแฮะ ถือเป็นการเปิดใจ เคลียร์ความอัดอั้นและความรู้สึกที่ต่างติดค้างกัน ถึงจะไม่เรื่องใหญ่ของเรื่องแต่เรื่องระหว่างหัวหน้ากับลูกน้องก็สำคัญ (รูปกลางของเซตนี้ ใครนะอยู้ข้างขวาดาหลา ดูจากแขนเสื้อแล้วคนละสีกับที่ดาหลาใส่ หรือจะเป็นโป๊ะ 2 หรือเปล่า)เดี๋ยวๆทิชาคิวกอดกันตรงนี้คิดว่าลับตาคนพอแล้วเหรอ นั่นไงคามีเลียมาแล้วนั่นหยุดความฟินไปก่อนนะคิว ความแตกแล้ววว (แล้วนี่อาจเป็นโป๊ะที่ 3 ตอนที่คามีเลียลงลิฟต์มามันเหมือนเป็นลิฟต์มาจากชั้นสูง รอบข้างเป็นผนังกระจกของตึก แต่พอทิชาตามคามีเลียมาถึงที่รถกลับกลายเป็นชั้นใต้ดิน ทั้งที่ทิชากับคามีเลียเดินแป๊ปเดียว ถึงชั้นใต้ดินเร็วเหมือนว๊าปมาเลย)ทิชาตกหลุมพรางของคามีเลียเข้าจังๆ เพราะแค่คามีเลียขู่นิดเดียว หยอกเล่นหน่อยๆจริงๆแล้วคงไม่คิดจะบอกหรอก แต่ทิชาดันร้อนตัวไปเอง กลัวไปเอง สุดท้าย...เข้ามาบอกเองทั้งหมดซะงั้น โดนที่ไม่คิดจะถามหรือลุ้นให้บอสเบ็นเรีนกคุยก่อนดาหลาก็อีกคน เบ๊อะบ๊ะพอๆกับหัวหน้าเลย แต่เอ...ดาหลาจะไม่รู้ได้ไงว่าบอสเบ็นอยู่ ในเมื่อนั่นคือห้องประชุมแน่นอนต้องมียอสอยู่ด้วยเสมอเวลาประชุมงาน แต่นี่คือดาหลาไม่รู้เลย ใช่เหรอ🤨 ทั้งหัวหน้าและลูกน้องผลัดกันปล่อยไก่ตัวเบอเร่อเลยนะฉากนี้งงกับคิวมากๆแต่ก็ขำแหล่ะ เสื้อมันยาวอยู่ดีๆของมันแล้ว คิวเอาไปผูกเพื่อ...? ติ๊งต๊องหรือเปล่าเราเนี่ย แก้เขินแบบนี้ไม่ได้นะ ต่อหน้าแม่ทิชายิ่งไม่สุภาพซีนกลุ่มเพื่อนไม่เคยผิดหวัง เปลี่ยนเรื่องเศร้าให้ตลกได้ในพริบตาคุณแม่กำลังเสียมารยาทอยู่นะคะ รู้จักมั้ยคะ มารยาบอสจะมาขอคืนดีกันในฐานะเพื่อนธรรมดาอาจจะได้ แต่ถ้าให้คามีเลียพ่วงตำแหน่งที่ปรึกษาคงยากแล้วล่ะ เจ็บแล้วจำและเข็ดค่ะบอส สมน้ำหน้าบอสจริงๆคุณแม่คะ ทิชาไม่ได้เป็นผู้หญิงคนเดียวในประเทศไทยนะคะที่จะมัวแต่เลือกคนที่ดีที่สุดให้ แล้วผช.ก็น้อยกว่าผญ.ไปอีก  คุณแม่จะมามั่นหน้ามั่นใจ ตรรกะโบราณแบบนี้ไม่ได้ค่ะ สงสารทิชา เป็นไงล่ะคะคุณแม่โดนเพื่อนๆรุมล้อเลียน ประชดประชัน เพิ่งคิดได้ว่าตัวเองหัวโบราณ เอ...หรือคิดไม่ได้แต่กลัวเสียหน้าเพราะลูกสาวยังโสดอยู่เก็บเกี่ยวความหวาน ความรักหัวใจเบิกบานเข้าไว้คิวทิชา ต่อไปพายุลูกใหญ่กำลังจะเข้ามาเต็มๆ งานยากแล้วล่ะคุณแม่นี่ก็...เข้ามาจุ้นจ้านวุ่นวายชีวิตลูกอีกแล้ว จัดการวางแผนเสร็จสรรพเลยเนอะ ทำเอาคิวหัวเสีย หงุดหงิดขาดสติไปเลยเอิ่ม...ทนายศักดิ์ ลาออกจากทนายยังทันนะคะ ขืนเป็นทนายต่อไปอัยอายต่อวงการกฎหมายแน่ๆ คนอะไรกินมูมมาม เลอะเทอะ น่าเกียจจังนอกจากจะทำนิสัยน่าเกียจแล้ว ยังช่วยทำให้เรื่องเกิดขึ้นจนได้ ดาหลาอุตส่าห์ห้ามคิวได้แล้วเชียวฉากนี้คุณแม่ทำเกินไปจริงๆ ดูไม่น่าเคารพเอาซะเลย เข้าใจว่าแม่รักลูกนะคะ ใช้เวลา 3 ปีกว่าจะได้มีทิชาเกิดมา รักและหวง ห่วงเป็นธรรมดาของคนเป็นแม่ แต่แม่ไม่ยอมเข้าใจและรับฟัง ยอมรับอะไรเลยในความจริงเกี่ยวกับคิว  ยอสเบ็นก็บอกแล้วว่าคดีคิวศาลยกฟ้อง คิวไม่ผิด คิวโดนใส่ร้าย แต่แม่ก็ยังตรรกะป่วย ไม่ยอมรับแล้วยังแถเพื่อให้ความคิดตัวเองถูกจนทำให้เพื่อนเข้าใจคิวผิดไปอีกแง่นึง แทนที่จะเห็นใจคิว  ก็อย่างว่า...ทำไมถึงเป็นเพื่อนกัน คบกันมาได้🙄เซ็งกับแม่ทิชาจริงจริ๊ง โคตรสงสารคิวอะฉากนี้ฆ่ากันเลยดีกว่า...มาอยู่ท่ามกลางคำพูดดูถูกเหยียดหยามแบบนี้และแล้ว คามีเลียก็เจอคนๆนั้น คนที่น่าจะดีเทียบเท่าหรือมากกว่าบอสเบ็น แต่เอ๊ะ...จะน่าไว้ใจได้แค่ไหน จะทำให้บอสเบ็นรู้สึก...หึงคามีเลียแบบไม่รู้ตัวได้มั้ยนะ ได้แหล่ะ คามีเลีบสู้ๆโป๊ะแตกของจริงสำหรับทิชาและแม่  เมื่อความจริงเปิดเผยประจักษ์ต่อหน้าผู้คนและเพื่อนร่วมงาน คนในออฟฟิศ และขุ่นแม่จอมจุ้น แต่รู้สึกสะใจดีแฮะ เหมือนโดนตบหน้าชาเมื่อคนที่ตนเองต่อต้าน ทิฐิ อคติกพลังจูบกับลูกสาว เหอะๆ สมร้ำหน้า แล้วทำงี่เง่าไปอีก ทิชาอุตส่าห์บอกหลายครั้งละว่าคิวไม่ผิด คิวบริสุทธิ์ก็ไม่รับฟัง เอาแต่ตัวเองเป็นใหญ่เสมอจะเลิกกันมั้ยนะ ทิชากับคิว  มีแต่เรื่องมีแต่อุปสรรค, ในตอนต่อไปงานเข้าคิวอีกระลอก😌