เอาตรงๆ นะ เราเพิ่งซื้อกระเป๋าแฟชั่นจากแอปช็อปปี้หรือลาซาด้าแหละ เราซื้อมา4ใบ ใบละหลักสิบ ของโนเนม แต่ดีไซน์ดูแพง แต่ป้าข้างบ้านมาแซะกระเป๋าใบที่เราซื้อว่า "กระเป๋าใบถูกๆ ดูกิ๊กก๊อก ใช้แป๊ปๆเดี๋ยวก็พังแล้ว" แล้วอีกแง่นึงเราลองเอากระเป๋าสตางค์จากกระเป๋าใบเก่าที่แพงกว่ามาลองใส่กระเป๋าใบใหม่ แต่มันใส่ไม่เข้า กระเป๋าตังค์เราก็ใหญ่ กระเป๋าสะพายใบก็เล็ก แล้วป้าก็บอกว่า "บอกแล้วอย่าเลือกใบนี้มา" ก็เราชอบสไตล์แบบนี้แหละ ถึงจะราคาถูกก็จริง แต่พอสะพายจริงให้ลุคดูแพงตัดกับราคาจริงไม่แพ้แบรนด์เนม ปกติเราสะพายแบรนด์ A ที่วัยรุ่นนิยมใช้กันเยอะ แต่ในรูปแบบสะพายข้าง ป้าซื้อมาให้ ราคาหลักพัน เราใช้แค่ใบนี้ใบเดียว แต่ลุคแค่หลักสิบหลักร้อย เหมือนเด็กกะโปโล จะแมตซ์กับชุดสวยสไตล์คุณหนูแต่พอสะพายมันดูหนา เทอะทะ จะหยิบของต้องคอยเปิดซิปแล้วควานหาของที่จะใช้กว่าจะเจอ ไม่เหมือนกับใบที่เราเลือก เปิดและหยิบแป๊ปเดียวก็ได้หล่ะ ง่ายกว่าตั้งเยอะ ที่ป้าไม่อยากให้ใช้ทรงนี้เพราะเสี่ยงโดนล้วงเยอะ แบบซิป safe กว่า แต่เรากลับไม่ชอบอ่ะ เหมือนเด็กผู้ชาย บางทีสะพายก็เหมือนแม่ค้าขายลอตเตอรี่ด้วย เราจะใช้ก็เรื่องของเราจ่ะ นอกจากนี้ยังห้ามใส่ผ้าใบคู่กับเดรส ห้ามใส่กระโปรงสั้นเลยเข่าขึ้นมา ต้องใส่กางเกงขายาวหรือกระโปรงยาวคลุมเข่าลงมาเท่านั้น ถ้าใส่กระโปรงสั้นต้องใส่เลกกิ้งด้วย  ห้ามใส่รองเท้าแตะเดินห้าง ห้ามใส่เสื้อแขนสั้นกับยีนส์จะกระโปรงหรือกางเกงและแนบเนื้อเข้าสถานที่ราชการ ต้องใส่เสื้อคลุมทับ ส่วนท่อนล่างป้าให้ใส่กางเกงขากระบอก  แต่เราไม่ชอบใส่ เราใส่แล้วมันดูบอยไป เพราะปกติป้าชอบแต่งแนวนี้ด้วย แต่เราไม่ชอบให้ใครมาแต่งตามแนวเขา มันไม่ใช่แนว ยิ่งใส่ยิ่งอึดอัด บวกกับสภาพอากาศแบบนี้ด้วย อีกอย่างใส่หมวกเบเร่ต์ก็มองว่าใส่หมวกลูกเสื้อ ใส่กระโปรงสั้นทรงจีบก็บอกว่าเหมือนกระโปรงนักเรียน เราใส่แต่ไม่ใช่ป้าใส่ เพราะฉะนั้น อย่าตัดสินเรื่องแฟชั่น เพราะแฟชั่นป้ากับแฟชั่นเรามันคนละยุค เราจะใส่หรือใช้อะไรมันหนักหัวหรอ??