สวัสดีค่ะ เราคบกับแฟนเรามาเกือบ 5 ปีแล้ว เราไม่ได้อยู่ด้วยกันหรือเจอกันบ่อย เพราะต่างคนก็ต่างทำงานกันคนละจังหวัด แฟนเราไม่เคยมีเรื่องผู้หญิงให้กังวล แต่ปัญหาไม่ได้ตรงนั้น
             ตอนนี้เราทะเลากับแฟนบ่อยมากเรื่องการดื่มและสังสรรค์ของแฟนเราค่ะ เราไม่ได้ห้ามไม่ให้แฟนมีเพื่อนหรือไม่ให้ไปหาเพื่อนนะคะ เรามีการตกลงกันว่าวันจันทร์-ศุกร์แฟนเราจะดื่มถึงสี่ทุ่มแล้วเข้าบ้านมาเพื่อโทรหาเรา เสาร์-อาทิตย์เป็นวัน Relax ของแฟน ซึ่งข้อตกลงจันทร-ศุกร์ ส่วนใหญ่แฟนเราทำไม่ค่อยได้ ชอบไลน์มาขอต่อเวลาตลอด และก็จะเถียงกันเรื่องแฟนเราทำอย่างตกลงไม่ได้ แบบไม่จบสิ้น และแฟนจะชอบว่าเรางี่เง่าให้ยืดหยุ่นเวลากันบ้างทำงานมาก็เหนื่อยแล้ว คือเรามีแอพติดตามกันเพื่อจะดูว่าเราอยู่พิกัดตรงไหนบ้าง ก็จะเห็นว่าพอเลิกงานแล้วแฟนเราก็จะไปอยู่บ้านเพื่อนเพื่อเตรียมดื่มกันตั้งแต่เย็น บางทีก็เลยไปบ้านเพื่อนเลยเข้าบ้านทีเดียวตอนเลิกดื่ม พอเถียงกันเค้าก้อจะบอกว่าเค้าไม่มีใคร เค้าก้ออยู่แต่เพื่อนคุยกันเรื่องงาน 
บางทีเราก็มาคิดว่าที่เราน้อยใจเค้าเรื่องนี้ มันอาจเป็นเพราะเราที่มาทำงานไกลบ้านแล้วไม่มีใคร เลิกงานกลับห้องโดยเป็นแบบนี้ทุกวัน เราอาจต้องการเวลาจากแฟนเรามากเกินไปหรือเปล่า แต่วันทั้งวันเราไม่ได้คุยกันเลยแค่กินข้าวก็ถ่ายรูปส่งไลน์ทิ้งไว้ว่ากินข้าวแล้วหรือถึงบ้านแล้วเท่านั้น แต่นั่นเพราะเราไม่มีใครให้ได้คุยได้ปรึกษา บางวันเจอเรื่องแย่ๆมาเราต้องรอสี่ทุ่ม กว่าจะได้คุยกัน พอได้คุยโทรศัพท์กันไม่ถึง10 นาทีแฟนก็หลับคาสายจนเราต้องวางแบบไม่พอใจ แล้วมันก็เสียความรู้สึกเรื่อยๆมา เสียใจนะที่เราเหมือนไม่ได้สำคัญกับเค้าเลยหรอ มีกันไปทำไมแบบนี้ (แค่ไกลกันก็แย่อยู่แล้วยังจะละเลยกันอีกหรอ)
>>>เลยอยากขอความเห็นกับเรื่องนี้ทีว่าเราคิดไปเองว่าแฟนไม่สนใจหรือแฟนเราละเลยเราจริงๆ