อดีตนั้นเราได้เรียนประวัติศาสตร์เกี่ยวกับเสด็จพ่อรัชกาลที่ 5 ท่านต้องเดินทางเพื่อไปเจริญสัมพันธไมตรีกับประเทศตะวันตกหลายประเทศ ทำให้ไทยเรารอดพ้นจากการเป็นเมืองขึ้น ก็อาจเป็นเพราะความเกรงใจในฐานะเพื่อนมิตรสหายนั่นเอง
ดังนั้นสมัยนี้ผู้นำประเทศจึงสำคัญมาก ที่ต้องมีเพื่อนเป็นผู้นำหรือมิตรสหายจากนานาประเทศ การบอยคอตการกลั่นแกล้งหรือแอนตี้โน่น นี่ นั่น ก็จะไม่เกิดขึ้น เพราะคำว่าความเกรงใจนั่นเอง ย้อนมาดูผู้นำในอดีต เช่น เผด็จการซัดดำแห่งอิรัก กัดดาฟี่แห่งลิเบีย ล้วนไม่มีเพื่อนผู้นำจากประเทศทางตะวันตก แถมซัดดำยังคิดจะยึดคูเวต จนทางคูเวตต้องร้องขอให้ทางสหรัฐมิตรประเทศช่วยป้องกันการยึดของซัดดำ ซึ่งต่อมาอิรักก็โดนกล่าวหาจากสหรัฐและสหประชาชาติว่ามีอาวุธเชื้อโรค มีอาวุธนิวเคลียร์ เห็นมั้ยครับว่าหากประเทศใหญ่จะกลั่นแกล้งก็สามารถทำได้ ยิ่งอิรักเองมีแผลแล้วจากที่ยกทหารจะไปยึดคูเวต