รบกวนเวลาเพื่อนๆสัก20นาทีนะคะ ช่วยให้คำปรึกษาเราหน่อยค่ะ เราทำงานอยู่ต่างจังหวัดตัวคนเดียวไม่รู้จะปรึกษาใครดี
เรากับแฟนคบกันตั้งแต่อายุ17 ตอนนี้21แล้วค่ะ ระหว่างเรียนเรากับแฟนอยู่หอด้วยกันตลอด เลิกเรียนมาเราจะไปทำงานพาทไทม์ ส่วนแฟนเรานอนเล่นเกมอยู่ห้องค่ะ เราก็อยู่กันมาเรือยๆจนเรียนจบ ด้วยความที่ฐานะทางบ้านเราไม่ดีเราต้องหาเลี้ยงตัวเองแล้วก็ช่วยที่บ้านบ้างเวลาขัดสนมากๆ เราเลยเลือกงานที่เงินเยอะไว้ก่อน ตอนเราสมัครงานเค้าจะให้เราไปสาขาต่างจังหวัดจะได้เงินเพิ่มอีกจำนวนนึง เราเลยตัดสินใจเอางานนี้เพื่อตั้งใจมาเก็บเงิน อีกอย่างอยู่ติดกับจังหวัดบ้านเรา ไปกลับใกล้ๆคงไม่เป็นไร แฟนเราก็มาอยู่เป็นเพื่อนค่ะ พอเริ่มงานเช้าเราก็ออกมาทำงานเย็นกลับห้อง ส่วนแฟนเค้าเล่นเกมจนสร้างเป็นอาชีพได้ ก็นอนอยู่ห้องเล่นเกมจับไอดีเกมมาขายรายได้เค้าเดือนละ3-50,000ทุกเดือน พออยู่ไปสักพักแฟนเราจะบวชเราเลยให้แฟนกลับไปอยู่บ้านเตรียมตัวบวชช่วยงานพ่อแม่เค้าที่บ้านซึ่งอยู่จังหวัดติดกันกับที่เราทำงานอยู่ พอแฟนเรากลับไปอยู่บ้านก็ไปเที่ยวทุกวันเลยค่ะ หายไปทั้งวันไปไหนมาไหนไม่เคยบอกเราเลย อยู่กับกลุ่มเพื่อนรวมทั้งผญ.ผช. เราก็คุยกับแฟนเราว่าเราทำงานไม่ค่อยมีเวลาเลย กลุ่มเพื่อนกลุ่มนี้เราไม่เคยรู้จักกับเพื่อนผญ.ก็เว้นระยะห่างให้เราหน่อยนะ เราขอแค่ความสบายใจได้มั้ย อยากไปไหนทำอะไรเราไม่เคยว่า แต่บอกเราบ้าง ไปไหน ทำอะไร อยู่กับใคร ไม่ใช่หายเงียบไปเฉยๆทั้งวัน บอกกันตรงๆให้เราไม่ต้องมานั่งพะวงว่าเค้าจะทำอะไรอยู่ แล้วล่าสุดแฟนเราขึ้นมาอยู่เป็นเพื่อนเรา3วัน จะมารับเราลงไปงานบวชเพื่อนเค้า จะมาพาเราไปรู้จักเพื่อนกลุ่มที่เค้าเที่ยวด้วยเราจะได้สบายใจ เราก็โอเคค่ะตกลงจะไป เราทำงานจันทร์-เสาร์ 08.00-17.00น. ก็ตกลงกันว่ากลับเย็นวันเสาร์หลังเลิกงาน แต่ช่วงประมาณ3โมงนิดๆเพื่อนเค้าโทรตาม โทรจิกๆๆๆชวนจะไปนั่งริมทะเลกัน แต่แฟนเราต้องรอเราเลิกงาน5โมง สุดท้ายแฟนเรามาขอเรากลับก่อน เราก็อึ้งไปเลยค่ะ เค้ายอมทิ้งเราทั้งๆที่อีก1ชั่วโมงนิดๆเราก็จะเลิกงานแล้ว แต่เราก็ดูใจเค้าเหมือนกันค่ะ เราเลยบอกว่าถ้าอยากกลับก็ลงไปก่อนก็ได้ แล้วเค้าก็ไปจริงๆค่ะ หลังจากนั้นเราเลิกงาน5โมงเราก็นั่งรถกลับบ้านที่อยู่จังหวัดติดกันกับที่ทำงาน เราพลอยผู้จัดการเรากลับค่ะ ในใจนั่งรถกลับก็แทบร้องไห้ เวลาแค่ชม.เดียวแต่เค้าไม่สามารถรอเราไปด้วยได้ เรากลับไปบ้านเรา แต่เราก็คุยแชทกันปกติค่ะ เราก็ถามเค้าอยู่ไหนแล้ว ทำไรอยู่ชวนคุยปกติ พอวันอาทิตย์ตอนเช้าเราก็ทักหากันปกติ เราก็ถามเค้าเมื่อวานได้กลับบ้านมั้ย ไปงานบวชเพื่อนหรือยัง เค้าก็ถ่ายให้เราดูว่าอยู่งานบวช แล้วก็บอกเราว่าเมื่อคืนกลับบ้านตั้งแต่หัวค่ำ ก็ไม่อะไรผ่านมาเรื่อยๆ จนช่วง1ทุ่มเราก็อยู่กับแม่เรานั่งกินข้าวกันอยู่แม่แฟนเราก็โทรมาหาเรา ถามเราว่าทำอะไรอยู่ เงียบเลย ทะเลาะกันหรือเปล่า เราก็เลยงงค่ะ เราเลยตอบแม่แฟนว่าไม่ได้ทะเลาะนะคะ คุยแชทกันปกติ เรากับแม่แฟนถึงได้รู้ว่าโดนโกหกทั้งคู่ แฟนเราบอกกับแม่เค้าว่าอยู่เป็นเพื่อนเราไม่ได้กลับบ้าน แล้วบอกกับเราว่ากลับบ้านแต่หัวค่ำ ทั้งๆที่จริงแล้วเค้าค้างบ้านเพื่อนกับเพื่อนกลุ่มใหม่ที่เราไม่รู้จัก เราก็ทักหาแฟนเราเลยค่ะ ว่าเธอโกหกเราอีกแล้วนะ ทำแบบนี้ทำไม เราไม่เคยว่าเลย เธอจะไปไหนทำอะไรเราขอแค่ความสบายใจอย่าโกหกกัน ด้วยความโมโหและน้อยใจเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว เราเลยไล่เค้าค่ะ เราไล่เค้าถ้าไม่เลิก
ก็ไม่ต้องมายุ่งกับเราอีก เราเกลียดที่สุดเลยคนโกหก แล้วเค้าก็ไม่มีคำอธิบายอะไรเลยค่ะ เค้าส่งไลค์อันเดียวแล้วก็หายไปเลย พอเช้ามาเรามีสติมากขึ้นเราทักไปหาเค้าค่ะ ทักไปขอโทษที่พูดจาที่แรงเกินไป แต่เค้าอ่านเราไม่ตอบค่ะ จนเราต่างคนต่างหายจากกันไป1เดือน เราก็ทักหาเค้าค่ะว่าเป็นไงบ้าง เค้าก็ตอบว่ายังไม่ชินเท่าไหร่ หลังจากนั้นไม่กี่วันพี่สาวเค้าทักมาบอกกับเราว่าแฟนเราจะขึ้นมาเก็บของ แล้วแฟนเราก็ทักมาว่าจะมาเอาของ มันตรงกับวันเสาร์พอดีทักมาประมาณ3โมง เราก็บอกว่ามาเอาได้เลยเปิดห้องไว้ให้แล้ว เราเองก็กลับมานั่งทำงาน พอ5โมงเลิกงานเราก็เตรียมตัวจะพลอยผู้จัดการเรากลับบ้าน รอจน17.20น.เค้าก็ยังไม่มา จนเราต้องล็อกห้องและรีบขึ้นรถกลับบ้าน เราให้ผู้จัดการเรารอเราก็เกรงใจ เราเลยเอาของตั้งไว้หน้าห้องแล้วทักบอกเค้าว่ารีบไปเอาของนะเดี๋ยวจะหาย เค้าก็อ่านไม่ตอบ ไปเอาของก็ไม่บอกเราสักคำ เราก็คิดในใจเหมือนกันนะ ครั้งสุดท้ายที่จะเจอกันยังมาไม่ทันเลย เราเสียใจมากๆค่ะแฟนคนแรก เราทำใจแทบไม่ได้เลย หลังจากนั้นก็ต่างคนต่างหายจากกันไปอีก1เดือน เราก็ทักหาเค้าอีกว่าเป็นไงบ้าง รอบนี้เค้าตอบเราว่าสบายดี เราพยายามจะคุยกับเค้า คุยกันได้2-3ประโยค เค้าพูดกับเราว่าบอกไม่ถูกว่าความรู้สึกตอนนี้มันยังไง เราเลยถามกลับไปว่าความรู้สึกมันไม่เหลือแล้วใช่มั้ย เค้าตอบกลับมาว่าบางทีก็อยากมีเรา บางทีก็อยากอยู่คนเดียว เค้าบอกว่าก็อยากกลับมาหาเราแต่ก็กลัวเป็นเหมือนเดิม แล้วเค้าต้องซ้อมเกมเตรียมแข่งเกมไม่มีเวลาว่างหรอก เราเลยตอบไปว่าการใช้ชีวิตของเราคงต่างไปแล้วเนอะ เค้าอ่านเราไม่ตอบเลยค่ะ จนทุกวันนี้เราเลิกกันได้4เดือนแล้ว เค้าใช้ชีวิตปกติ โพสต์มีความสุขดี ล่าสุดเห็นลงสตอรี่เฟสบุ๊คว่า ดีกับผัวแล้วหายหัวเลยนะ แบบนี้เค้ามีใหม่แล้วใช่มั้ยคะ เราสับสนไปหมด เราอยู่กับเค้ามาตั้งแต่ไปไหนมาไหนก็พากันไปมอไซ ตากฝนก็ไปแดดร้อนก็ไป พากันขี่รถไปเที่ยวไปทำบุญ บ้านแฟนเราค่อนข้างมีฐานะค่ะ เมื่อก่อนแฟนเราแทงบอลเล่นสนุ๊กแต่พ่อแม่แฟนไม่ได้ตามใจให้เงินกินรายอาทิตย์ ถ้าเงินหมดก็ต้องกินมาม่าหรือไม่ก็ซื้อกับข้าวอย่างนึง30บาทแบ่งกันกิน บ้านเราแม่เราก็ส่งเสียตลอดนะคะ ค่าใช้จ่ายที่อยู่ห้องด้วยกัน ค่ากิน ค่าน้ำไฟแม่เรากับแม่แฟนออกคนละครึ่งตลอด เรามานั่งคิดๆแล้วน้อยใจมาก กับเพื่อนแฟนเราทุ่มได้ทุกอย่าง ไปเที่ยวนั่งริมหาดไปคาราโอเกะกินเหล้าหมดอาทิตย์ละ10,000แฟนเราออกเองได้หมด แต่กับเราวันเกิดเรา เราอยากไปเที่ยวพักบ้านพักริมน้ำตกคืนละ350เค้าบอกกับเราว่าแพงเสียดายเงิน จะบวชแล้วจะไม่ได้ขายไอดีเกมแล้วไม่อยากใช้เงิน อยู่กันมาจะทำอะไรจะกินอะไรเราหารครึ่งกันตลอดค่ะ บ้านเราไม่ค่อยมีแต่แม่เราไม่เคยให้ไปขอเค้าเลย แม่เราหามาให้มีอะไรก็ช่วยกันคนละครึ่งตลอด เราเองก็ทำงานพาทไทม์หาเงินเพื่อมากินมาใช้เพื่อให้ได้อยู่ด้วยกันต่อ แต่เรารู้สึกว่าแฟนเราใจดำกับเราจังเลยค่ะ บ้านเค้าเพียบพร้อมทุกอย่าง เราเคยคิดนะคะว่าตอนนั้นต่างคนต่างเรียนขอเงินพ่อแม่คงไม่มีเงินมาดูแลเรา แต่ตอนนี้เค้าขายไอดีเกมรายได้เดือนละหลายๆหมื่นเค้าก็ยังขี้เหนียวกับเราอยู่ดี เราก็ไม่ได้หวังจะให้เค้าถึงขนาดมาเลี้ยงดูหรือมาให้เราหลอกค่ะ เราก็ทำงานมีเงินเดือนของเรา แต่ถ้าเทียบกับสิ่งที่เค้ามี เราก็ขึ้นชื่อว่าเมีย แต่เรากับด้อยกว่าทุกๆอย่างเลยค่ะ เค้าแทบจะนึกถึงเราเป็นสุดสุดท้าย ตอนนี้แม่แฟนซื้อรถยนต์ให้เป็นของขวัญที่จะบวช แล้วแฟนเราก็เริ่มขายไอดีเกมดีขึ้นเรื่อยๆจนตอนนี้จะถึง3ล้านแล้วค่ะ แต่ก็ยังไม่ได้บวชค่ะติดโควิด ชีวิตเค้ากำลังไปได้ดี แต่เค้ากลับลืมเราคนที่ลำบากมาด้วยกัน เราคิดวนไปวนมาจนนอยไปหมดเลยค่ะ ทุกวันนี้เราก็อยู่คนเดียว มาทำงานต่างที่เพื่อนก็น้อย ส่วนใหญ่ก็คุยกับพี่ที่ทำงานหรือไม่ก็เพื่อนข้างห้อง แต่ไม่ได้สนิทกันมากเราก็ไม่กล้าปรึกษา ใจเราคิดถึงเค้ามากๆค่ะ ตอนนี้เราโดดเดี่ยวมาก เราไม่เคยลืมเค้าได้เลย อยากกลับไปง้อเค้ามากๆ แต่เราก็ไม่อยากเป็นของตายแล้วค่ะ เราได้แต่ให้กำลังใจตัวเองทำงานเก็บเงินสร้างอนาคตของตัวเอง เราจะทำยังไงกับความรู้สึกตัวเองและเรื่องราวที่ผ่านมาดีคะ เรายังไม่รู้เลยเราทำอะไรผิด ทำไมเค้าถึงทำกับเราแบบนี้ ใจเรายังรักเค้ามากๆ ลังเลและสับสนมากค่ะทำยังไงดี
อยู่ต่อ หรือ มูฟออน
เรากับแฟนคบกันตั้งแต่อายุ17 ตอนนี้21แล้วค่ะ ระหว่างเรียนเรากับแฟนอยู่หอด้วยกันตลอด เลิกเรียนมาเราจะไปทำงานพาทไทม์ ส่วนแฟนเรานอนเล่นเกมอยู่ห้องค่ะ เราก็อยู่กันมาเรือยๆจนเรียนจบ ด้วยความที่ฐานะทางบ้านเราไม่ดีเราต้องหาเลี้ยงตัวเองแล้วก็ช่วยที่บ้านบ้างเวลาขัดสนมากๆ เราเลยเลือกงานที่เงินเยอะไว้ก่อน ตอนเราสมัครงานเค้าจะให้เราไปสาขาต่างจังหวัดจะได้เงินเพิ่มอีกจำนวนนึง เราเลยตัดสินใจเอางานนี้เพื่อตั้งใจมาเก็บเงิน อีกอย่างอยู่ติดกับจังหวัดบ้านเรา ไปกลับใกล้ๆคงไม่เป็นไร แฟนเราก็มาอยู่เป็นเพื่อนค่ะ พอเริ่มงานเช้าเราก็ออกมาทำงานเย็นกลับห้อง ส่วนแฟนเค้าเล่นเกมจนสร้างเป็นอาชีพได้ ก็นอนอยู่ห้องเล่นเกมจับไอดีเกมมาขายรายได้เค้าเดือนละ3-50,000ทุกเดือน พออยู่ไปสักพักแฟนเราจะบวชเราเลยให้แฟนกลับไปอยู่บ้านเตรียมตัวบวชช่วยงานพ่อแม่เค้าที่บ้านซึ่งอยู่จังหวัดติดกันกับที่เราทำงานอยู่ พอแฟนเรากลับไปอยู่บ้านก็ไปเที่ยวทุกวันเลยค่ะ หายไปทั้งวันไปไหนมาไหนไม่เคยบอกเราเลย อยู่กับกลุ่มเพื่อนรวมทั้งผญ.ผช. เราก็คุยกับแฟนเราว่าเราทำงานไม่ค่อยมีเวลาเลย กลุ่มเพื่อนกลุ่มนี้เราไม่เคยรู้จักกับเพื่อนผญ.ก็เว้นระยะห่างให้เราหน่อยนะ เราขอแค่ความสบายใจได้มั้ย อยากไปไหนทำอะไรเราไม่เคยว่า แต่บอกเราบ้าง ไปไหน ทำอะไร อยู่กับใคร ไม่ใช่หายเงียบไปเฉยๆทั้งวัน บอกกันตรงๆให้เราไม่ต้องมานั่งพะวงว่าเค้าจะทำอะไรอยู่ แล้วล่าสุดแฟนเราขึ้นมาอยู่เป็นเพื่อนเรา3วัน จะมารับเราลงไปงานบวชเพื่อนเค้า จะมาพาเราไปรู้จักเพื่อนกลุ่มที่เค้าเที่ยวด้วยเราจะได้สบายใจ เราก็โอเคค่ะตกลงจะไป เราทำงานจันทร์-เสาร์ 08.00-17.00น. ก็ตกลงกันว่ากลับเย็นวันเสาร์หลังเลิกงาน แต่ช่วงประมาณ3โมงนิดๆเพื่อนเค้าโทรตาม โทรจิกๆๆๆชวนจะไปนั่งริมทะเลกัน แต่แฟนเราต้องรอเราเลิกงาน5โมง สุดท้ายแฟนเรามาขอเรากลับก่อน เราก็อึ้งไปเลยค่ะ เค้ายอมทิ้งเราทั้งๆที่อีก1ชั่วโมงนิดๆเราก็จะเลิกงานแล้ว แต่เราก็ดูใจเค้าเหมือนกันค่ะ เราเลยบอกว่าถ้าอยากกลับก็ลงไปก่อนก็ได้ แล้วเค้าก็ไปจริงๆค่ะ หลังจากนั้นเราเลิกงาน5โมงเราก็นั่งรถกลับบ้านที่อยู่จังหวัดติดกันกับที่ทำงาน เราพลอยผู้จัดการเรากลับค่ะ ในใจนั่งรถกลับก็แทบร้องไห้ เวลาแค่ชม.เดียวแต่เค้าไม่สามารถรอเราไปด้วยได้ เรากลับไปบ้านเรา แต่เราก็คุยแชทกันปกติค่ะ เราก็ถามเค้าอยู่ไหนแล้ว ทำไรอยู่ชวนคุยปกติ พอวันอาทิตย์ตอนเช้าเราก็ทักหากันปกติ เราก็ถามเค้าเมื่อวานได้กลับบ้านมั้ย ไปงานบวชเพื่อนหรือยัง เค้าก็ถ่ายให้เราดูว่าอยู่งานบวช แล้วก็บอกเราว่าเมื่อคืนกลับบ้านตั้งแต่หัวค่ำ ก็ไม่อะไรผ่านมาเรื่อยๆ จนช่วง1ทุ่มเราก็อยู่กับแม่เรานั่งกินข้าวกันอยู่แม่แฟนเราก็โทรมาหาเรา ถามเราว่าทำอะไรอยู่ เงียบเลย ทะเลาะกันหรือเปล่า เราก็เลยงงค่ะ เราเลยตอบแม่แฟนว่าไม่ได้ทะเลาะนะคะ คุยแชทกันปกติ เรากับแม่แฟนถึงได้รู้ว่าโดนโกหกทั้งคู่ แฟนเราบอกกับแม่เค้าว่าอยู่เป็นเพื่อนเราไม่ได้กลับบ้าน แล้วบอกกับเราว่ากลับบ้านแต่หัวค่ำ ทั้งๆที่จริงแล้วเค้าค้างบ้านเพื่อนกับเพื่อนกลุ่มใหม่ที่เราไม่รู้จัก เราก็ทักหาแฟนเราเลยค่ะ ว่าเธอโกหกเราอีกแล้วนะ ทำแบบนี้ทำไม เราไม่เคยว่าเลย เธอจะไปไหนทำอะไรเราขอแค่ความสบายใจอย่าโกหกกัน ด้วยความโมโหและน้อยใจเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว เราเลยไล่เค้าค่ะ เราไล่เค้าถ้าไม่เลิก ก็ไม่ต้องมายุ่งกับเราอีก เราเกลียดที่สุดเลยคนโกหก แล้วเค้าก็ไม่มีคำอธิบายอะไรเลยค่ะ เค้าส่งไลค์อันเดียวแล้วก็หายไปเลย พอเช้ามาเรามีสติมากขึ้นเราทักไปหาเค้าค่ะ ทักไปขอโทษที่พูดจาที่แรงเกินไป แต่เค้าอ่านเราไม่ตอบค่ะ จนเราต่างคนต่างหายจากกันไป1เดือน เราก็ทักหาเค้าค่ะว่าเป็นไงบ้าง เค้าก็ตอบว่ายังไม่ชินเท่าไหร่ หลังจากนั้นไม่กี่วันพี่สาวเค้าทักมาบอกกับเราว่าแฟนเราจะขึ้นมาเก็บของ แล้วแฟนเราก็ทักมาว่าจะมาเอาของ มันตรงกับวันเสาร์พอดีทักมาประมาณ3โมง เราก็บอกว่ามาเอาได้เลยเปิดห้องไว้ให้แล้ว เราเองก็กลับมานั่งทำงาน พอ5โมงเลิกงานเราก็เตรียมตัวจะพลอยผู้จัดการเรากลับบ้าน รอจน17.20น.เค้าก็ยังไม่มา จนเราต้องล็อกห้องและรีบขึ้นรถกลับบ้าน เราให้ผู้จัดการเรารอเราก็เกรงใจ เราเลยเอาของตั้งไว้หน้าห้องแล้วทักบอกเค้าว่ารีบไปเอาของนะเดี๋ยวจะหาย เค้าก็อ่านไม่ตอบ ไปเอาของก็ไม่บอกเราสักคำ เราก็คิดในใจเหมือนกันนะ ครั้งสุดท้ายที่จะเจอกันยังมาไม่ทันเลย เราเสียใจมากๆค่ะแฟนคนแรก เราทำใจแทบไม่ได้เลย หลังจากนั้นก็ต่างคนต่างหายจากกันไปอีก1เดือน เราก็ทักหาเค้าอีกว่าเป็นไงบ้าง รอบนี้เค้าตอบเราว่าสบายดี เราพยายามจะคุยกับเค้า คุยกันได้2-3ประโยค เค้าพูดกับเราว่าบอกไม่ถูกว่าความรู้สึกตอนนี้มันยังไง เราเลยถามกลับไปว่าความรู้สึกมันไม่เหลือแล้วใช่มั้ย เค้าตอบกลับมาว่าบางทีก็อยากมีเรา บางทีก็อยากอยู่คนเดียว เค้าบอกว่าก็อยากกลับมาหาเราแต่ก็กลัวเป็นเหมือนเดิม แล้วเค้าต้องซ้อมเกมเตรียมแข่งเกมไม่มีเวลาว่างหรอก เราเลยตอบไปว่าการใช้ชีวิตของเราคงต่างไปแล้วเนอะ เค้าอ่านเราไม่ตอบเลยค่ะ จนทุกวันนี้เราเลิกกันได้4เดือนแล้ว เค้าใช้ชีวิตปกติ โพสต์มีความสุขดี ล่าสุดเห็นลงสตอรี่เฟสบุ๊คว่า ดีกับผัวแล้วหายหัวเลยนะ แบบนี้เค้ามีใหม่แล้วใช่มั้ยคะ เราสับสนไปหมด เราอยู่กับเค้ามาตั้งแต่ไปไหนมาไหนก็พากันไปมอไซ ตากฝนก็ไปแดดร้อนก็ไป พากันขี่รถไปเที่ยวไปทำบุญ บ้านแฟนเราค่อนข้างมีฐานะค่ะ เมื่อก่อนแฟนเราแทงบอลเล่นสนุ๊กแต่พ่อแม่แฟนไม่ได้ตามใจให้เงินกินรายอาทิตย์ ถ้าเงินหมดก็ต้องกินมาม่าหรือไม่ก็ซื้อกับข้าวอย่างนึง30บาทแบ่งกันกิน บ้านเราแม่เราก็ส่งเสียตลอดนะคะ ค่าใช้จ่ายที่อยู่ห้องด้วยกัน ค่ากิน ค่าน้ำไฟแม่เรากับแม่แฟนออกคนละครึ่งตลอด เรามานั่งคิดๆแล้วน้อยใจมาก กับเพื่อนแฟนเราทุ่มได้ทุกอย่าง ไปเที่ยวนั่งริมหาดไปคาราโอเกะกินเหล้าหมดอาทิตย์ละ10,000แฟนเราออกเองได้หมด แต่กับเราวันเกิดเรา เราอยากไปเที่ยวพักบ้านพักริมน้ำตกคืนละ350เค้าบอกกับเราว่าแพงเสียดายเงิน จะบวชแล้วจะไม่ได้ขายไอดีเกมแล้วไม่อยากใช้เงิน อยู่กันมาจะทำอะไรจะกินอะไรเราหารครึ่งกันตลอดค่ะ บ้านเราไม่ค่อยมีแต่แม่เราไม่เคยให้ไปขอเค้าเลย แม่เราหามาให้มีอะไรก็ช่วยกันคนละครึ่งตลอด เราเองก็ทำงานพาทไทม์หาเงินเพื่อมากินมาใช้เพื่อให้ได้อยู่ด้วยกันต่อ แต่เรารู้สึกว่าแฟนเราใจดำกับเราจังเลยค่ะ บ้านเค้าเพียบพร้อมทุกอย่าง เราเคยคิดนะคะว่าตอนนั้นต่างคนต่างเรียนขอเงินพ่อแม่คงไม่มีเงินมาดูแลเรา แต่ตอนนี้เค้าขายไอดีเกมรายได้เดือนละหลายๆหมื่นเค้าก็ยังขี้เหนียวกับเราอยู่ดี เราก็ไม่ได้หวังจะให้เค้าถึงขนาดมาเลี้ยงดูหรือมาให้เราหลอกค่ะ เราก็ทำงานมีเงินเดือนของเรา แต่ถ้าเทียบกับสิ่งที่เค้ามี เราก็ขึ้นชื่อว่าเมีย แต่เรากับด้อยกว่าทุกๆอย่างเลยค่ะ เค้าแทบจะนึกถึงเราเป็นสุดสุดท้าย ตอนนี้แม่แฟนซื้อรถยนต์ให้เป็นของขวัญที่จะบวช แล้วแฟนเราก็เริ่มขายไอดีเกมดีขึ้นเรื่อยๆจนตอนนี้จะถึง3ล้านแล้วค่ะ แต่ก็ยังไม่ได้บวชค่ะติดโควิด ชีวิตเค้ากำลังไปได้ดี แต่เค้ากลับลืมเราคนที่ลำบากมาด้วยกัน เราคิดวนไปวนมาจนนอยไปหมดเลยค่ะ ทุกวันนี้เราก็อยู่คนเดียว มาทำงานต่างที่เพื่อนก็น้อย ส่วนใหญ่ก็คุยกับพี่ที่ทำงานหรือไม่ก็เพื่อนข้างห้อง แต่ไม่ได้สนิทกันมากเราก็ไม่กล้าปรึกษา ใจเราคิดถึงเค้ามากๆค่ะ ตอนนี้เราโดดเดี่ยวมาก เราไม่เคยลืมเค้าได้เลย อยากกลับไปง้อเค้ามากๆ แต่เราก็ไม่อยากเป็นของตายแล้วค่ะ เราได้แต่ให้กำลังใจตัวเองทำงานเก็บเงินสร้างอนาคตของตัวเอง เราจะทำยังไงกับความรู้สึกตัวเองและเรื่องราวที่ผ่านมาดีคะ เรายังไม่รู้เลยเราทำอะไรผิด ทำไมเค้าถึงทำกับเราแบบนี้ ใจเรายังรักเค้ามากๆ ลังเลและสับสนมากค่ะทำยังไงดี