คือเราทะเลาะกับคนในบ้านค่ะ ต้นเหตุมาจากปากพล่อยๆทั้งของเราแล้วก็ของเขา คือวันที่เริ่มทะเลาะกันต้นเหตุมาจากหมาที่บ้านตัวนึงค่ะ มันมานอนกันเราบนบ้าน แล้วที่นอนเรามันเป็นเตียงสูง(ไม่มากเท่าไหร่ค่ะ) แล้วที่นี้น้องนอนกลิ้งตกที่นอนตอนตี 4กว่าๆ แล้วน้องดึงหูมุ้งเราขาดเราเลยต้องออกไปหาเชือมาซ่อม แล้วที่นี้พ่อกับแม่เราตื่นค่ะ พ่อก็ไม่ได้อะไรเดินออกมาดูแล้วก็ถามใครเป็นอะไรแล้วลงไปข้างล่าง แต่แม่น่ะค่ะ แม่พูดขึ้นมาว่ามันยังไม่นอนหรอกปานนี้เอาเงินไปเติมเกมเล่นหมด แล้วเราก็เลยพูดสวรไปว่า กี่โมงกี่ยามแล้วใครเขาจะบ้าอยู่ ปัญญาอ่อน เราโมโหมากค่ะที่เขาบอกเราเอาเงินไปเติมเกมทั้งๆที่สถานการ การเงินที่บ้านยังมายืมเงินเก็บเราไปใช้ เรายอมรับว่าเราเติมเกมนะคะ แต่เราไม่ได้เติมนานแล้ว และเราก็ไม่เติมเยอะจนาดนั้น เราเติมแค่เอาของที่เราชอบ แล้วที่นี้เราก็เข้านอนต่อค่ะ แล้วที่นี้เช้าเราลงมาพ่อกับพี่เราบอกให้พูดดีๆกับแม่เขาหน่อยเขาเลี้ยงเรามานะไม่ใช่เราเลี้ยงเขามา เราเข้าใจค่ะว่าให้พูดดีๆเราก็พูดได้ค่ะ แต่แบบเจาพูดในสิ่งที่เราไม่ได้ทำ แล้วพอเราไม่พูดไม่บอกว่าเราไม่ได้ทำเขาก็จะด่าๆๆๆอยู่อย่างงั้นอ่ะค่ะ คือแบบถ้าอยากให้ราพูดดีๆด้วย ก็ช่วยพูดดีๆใส่คนอื่นก่อนมั้ย แล้วก่อนหน้านี้เรามีหน้าที่เก็บตานไปแช่ เอาขยะไปแขวนหน้าบ้าน แล้วที่นี้เราก็เอาจานไปแช่แล้วเราก็รอเขาส่งขยะออกมาให้ แล้วที่นี้เขาไม่ส่งออกมาเราเลยเข้าบ้านไปเข้าห้องน้ำค่ะ แล้วที่นี้เราออกมาจะเอาขยะไปแขวนเขาพูดใส่เราว่า มันหน้าหาอะไรให้กินมั้ย คือแบบ เรารู้ได้ทันทีเลยล่ะค่ะว่าเขาแทบไม่ได้รักเราเลย กับพี่เรามันแทบไม่ต้องทำไรซักอย่าง ส่วนเราต้องทำงานงกๆๆ เราเหนื่อยค่ะ แลเวที่นี้เมื่อวานช่วงเย็นเขามาถามเราว่าจะเอายังไงจะแยกอยู่ไปเลยมั้ย เราเลือกที่จะเงียบค่ะ แล้วเราก็ขึ้นบ้านมาร้องไห้เรานึกถึงทุกคำพูดที่เขาพูดใส่เราแล้วเราก็ร้องไม่หยุดเลนค่ะ แล้วช่วงกินข้าวเย็นเขาเรียกเราลงไปกินข้าวแล้วเราไม่ได้ลงไป แล้วเรามีความรู้สึกว่าทุกึำพูดของเขามันปลอม ปลอมแบบเรียกลงไปเพื่อใเราหายโกรธแล้วใช้งานเราเหมือนเดิมมากกว่า แล้วเขาก็ตะโกนขึ้นมาว่าทุกคนไม่ได้อะไรเราหรอกเราคิดมากไปเองคือเราไม่ได้คิดมากอ่ะ เขาคิดว่าที่เราร้องไห้เป็นเพราะเรารู้สึกผิดแต่มันไม่ใข่อ่ะ เรารู้นทีเลยว่าเขาไม่เคยเขาใจเลยว่าปัญหาที่ทำให้เราเป็นแบบนี้มันอยู่ตรงไหน แล้วพอเรานึกถึงเรื่องนี้เราก้ร้องไห้(ขนาดพิมพ์น้ำตายังไหลเลย) เรารู้สึกเหมือนเป็นแค่คนใช้ในบ้านเลยค่ะ เราเหนื่อยที่เป็นเราเองค่ะ ทุกคนว่ามีวิธีแก้ไขมั้ยคะ (เราเป็นคนเงียบค่ะ เก็บทุกอย่างไว้คนเดียวคิดอะไรก็ไม่พูดค่ะ ยิ่งตอนทะเลาะกันแบบนี้เราทำตัวเหมือนคนใบ้เลยค่ะ)
เราควรทำไงดีคะ