จากกระทู้ที่แล้ว วันนี้เราตัดสินใจบอกเลิกแฟนแล้วนะคะ เหตุผลเพราะที่ผ่านมาที่เขามีแต่แม่ และรถเราที่เขาใช้ทำงาน เขาทำงานเพิ่มคือทำอสังหาริมทรัพย์ ต้องขับรถไปดูที่ดินทุกวัน ซึ่งทางที่ไปคือเป็นทางถนนลำบากมาก เข้าป่า ลุยนา ถนนดินแดงสารพัด จนรถเรามีรอยขนแมวเต็มไปหมด แล้วใต้ท้องรถเราคือครูดทุกรอบที่เดินทาง (รถเราเป็นฮอนด้าซีวิค ตัว el นะคะ)  แล้วเราก็บอกแฟนอ้อมๆเหมือนเราไม่โอเคนะที่รถเราเป็นแบบนี้ แนะนำให้เขาหากระบะสักคันไว้ขับดูที่ดิน พอรถเราครูดครั้งนึงสีหน้าเราก็เริ่มไปแล้วค่ะ แบบอยากร้องให้ รถคันแรกของเรา เงินเก็บเงินผ่อนของเราทำไมต้องปล่อยให้เป็นสภาพเเบบนี้ จนวันนี้เขาก็พูดสิ่งที่เขาอัดอั้นใจมาก เขาบอกว่าการที่เราทำหน้าไม่โอเคหรือมีปฏิกริยาต่างๆตอนรถครูดบ้างอะไรบ้าง มันเหมือนเรากดดันเขาให้ซื้อรถใหม่ทั้งๆที่เขาไม่ได้อยากเป็นหนี้ก่อนตอนนี้ (ทั้งๆที่เขาก็ซื้อรถไว้สองคัน เอาไปให้แม่หมด ตอนนี้แม่เขาเอาให้พ่อเลี้ยงเขา1คัน แม่เขาใช้1คัน) แล้วเขาก็ทำเหมือนเราเป็นสาเหตุที่ทำให้เขาต้องเป็นหนี้ ถ้าเขาดาวน์รถใหม่ เราตอบว่า ก็รถเทอเองเทอเอาไปให้แม่หมด กลายเป็นเรื่องใหญ่เลยค่ะทีนี้ เขาบอกไม่คิดว่าคำนี้จะออกจากปากของเรา ลองคิดเป็นแม่เธอดูสิ แม่เธอมีความสุขกับรถที่เราให้เธอจะเอาคืนมาหรอ เธอก็รู้ว่าเรารักแม่ขนาดไหน แม่คือทุกอย่าง นู่นนี่นั่น เราเลยบอกเลิกกันเถอะ เราเข้ากันไม่ได้หรอก เขาก็ถามว่าแค่เรื่องรถหรอที่เราต้องเลิกกัน เรามีคำภายในใจอยู่เป็นล้านคำ ถ้าไปพูดสะกิดถึงแม่เขาสักนิดเขาก็จะมองเราเป็นนางมารร้ายไปเลย เราเลยเลือกที่จะเงียบ แล้วก็บอกเลิกเขาค่ะ วันนี้ตี4ก็จะขับรถขนของกลับบ้านต่างจังหวัดค่ะ 700กว่าโล พอเวลาผ่านมาสักพักเห็นเขาเอาไส้กรอกในตู้เย็นมาเวฟทานก็รู้สึกสงสารเขานะคะ เขาเป็นคนดีมากๆ เราทำกับเขาแรงไปไหม เอารถกลับบ้านเขาก็ไม่มีรถใช้เลย แต่ให้เราทนเห็นมันเป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆเราก็ไม่โอเคค่ะ เป็นเพื่อนๆจะทำอย่างไรคะ ตอนนี้ทั้งสับสนและเศร้ามากค่ะ 😭😭😭