โพสนี้ (ระบาย+ขอคำปรึกษา)
พ่อผมชอบผิดคำพูดครับส่วนใหญ่ก็จะเป็นเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ แต่ผมขอยกตัวอย่างอันที่ค่อนข้างหนักสำหรับผมละกัน

ย้อนเมื่อปีที่แล้ว (ปัจจุบันผมอยู่ ม.6) พ่อผมเคยจะพาไปซื้อรถมอไซค์ คือเดิมที่ผมก็มีรถมอไซค์ขับอยู่แล้วเป็น Vespa แต่สภาพค่อนข้างเก่ามาก
ตอนพ่อพาไปผมดีใจมากครับ แล้วผมก็ลังเล ตอนนั้นพ่อให้เลือกระหว่าง Nmax กับ PCX ใจเทไปทาง Nmax แต่พ่อผมเสนอ PCX มาด้วยก็เลยลังเล
ขอกลับไปคิดที่บ้านก่อนแล้วพ่อก็บอกไว้ว่า สัปดาห์หน้ามาดูใหม่ ผมนี้ก็นั่งหาข้อเปรียบเทียบยกใหญ่ พ่อถึงเวลาปุ๋ปพ่อผมก็เงียบผมก็ไม่ได้ท้วงอะไร
จนผ่านไปประมาณสัปดาห์ที่ 3 ผมเลยท้วงพ่อครับ"เมื่อไหร่ผมจะได้รถ"ผมถามไป พ่อผมขึ้นเสียงใส่เลยครับ"รถนะมันไม่ได้หามาง่าย ๆ " แล้วเค้าก็เทศนาเล่าเรื่อง รถคันแรกอะไรของเค้าไป ผมรู้สึกแย่มากวันนั้น จนสัปดาห์ถัดมาพ่อผมก็มาบอกผมว่า ติดปัญหาเรื่องสัญญาพ่อไม่สามารถกู้ได้รอไปถึงสิ้นปี
ผมก็แบบโอเครยังมีหวัง จนรอมาถึงสิ้นปี พ่อกู้ได้แล้วครับแต่ไม่ได้ซื้อมอไซค์มาขับแต่ถอย BMW X2 มาขับเอง ตอนแรกที่เห็นเค้าทำยั่งงั้นผมโกรธมากครับ ได้แต่ปลอบใจตัวเองว่า เค้ามีความฝันของเค้า นั้นมันเงินเค้า อย่าทำตัวเองเป็นศูนย์กลางจักรวาล แต่มันก็แบบนะ นึกอดน้อยใจไม่ได้
ผมควรปรับ Mind set ยังไงให้กลับมาเชื่อใจในคำพูดของเค้าได้อีกทีครับ ทุกวันนี้เค้าพูดออะไรมาผมแทบไม่เชื่อและไว้ใจเลย 

ปล 1.ผมใช้มอไซค์ขับไป รร. ครับระยะทางไปกลับวันละ 25 กม. แล้วอยู่ในเมืองด้วย รถค่อนข้างติด
ปล 2.ผมรู้สึกน้อยใจมากครับเหมือนพ่อไม่แสดงความรับผิดชอบต่อผมเลย อย่างน้อยแค่ให้เค้าพูดว่า"ขอโทษพ่อทำให้ไม่ได้"แค่นั้นผมก็ ok แล้ว