ศาสนาในโลกของเรานั้นมีมากมาย ศาสนาต่างๆเล่านั้นล้วนมุ่งสอนให้เราปฎิบัติตนเป็นคนดี
โดยส่วนตัวแล้วเมื่อตอนเด็ก ผมดูการ์ดูนเรื่องพระพุทธเจ้าแล้วชื่นชอบมากเลย ตอนนี้ก็ยังชอบอยู่ ชอบในเรื่องราวที่ได้เล่าส่งต่อกันมานาน เป็นเรื่องราวที่ดีและน่าจดจำ แต่ผมก็มองแค่ว่ามันเป็นเพียงแค่กุศโลบายที่ทางสังคมสร้างขึ้นมาเพื่อหวังว่า ไอคนที่มันไม่เกรงกลัวต่อกฎหมาย มันก็คงมีความละอายต่อกฎแห่งกรรมอยู่บ้าง ฉะนั้นแล้วถึงผมจะไม่เชื่อ ไม่ศรัทธาในศาสนาพุทธ แต่ผมก็ไม่ได้ดูถูกดูแคลนความเชื่อของใคร การมีอยู่ของศาสนานี้ในบ้านของเรามันก็ดีอยู่แล้วไม่ว่าผมจะเชื่อหรือไม่ จะจริงไม่จริง มันก็ยังดีอยู่ดี
ผมผ่านการบวชมาครั้งหนึ่งแล้ว เมื่อเรียนจบ มีงานทำได้สักพัก ก็ไปบวช บวชแค่สั่นๆ ครึ่งเดือน ตั้งใจไว้ว่าจะบวช หนึ่งเดือน แต่ได้แค่ครึ่งเดือน ที่เป็นเช่นนั้นเพราะว่า เกี่ยวกับเรื่องฤกษ์งามยามดี พระท่านว่าอย่างงั้น ผมก็ไม่มีปัญหาอะไร ตอนนั้นเมื่อถึงเวลาใกล้บวช ก็ฝึกท่องบทสวดขอบวช มาจนถึงบทหนึ่งที่เป็นคำถามอันตรายิกธรรม (กุฏฐัง คัณโฑ กิลาโส โสโส อะปะมาโร มนุสโสสิ๊ ปุริโสสิ๊ ภุชิสโสสิ๊ อะนะโณสิ๊ นะสิ๊ ราชะภะโฏ อะนุญญาโตสิ๊ มาตาปิตูหิ ปะริปุณณะวีสะติวัสโสสิ๊ ปะริปุณณันเต ปัตตะจีวะรัง) ก็นึกดีใจขึ้นมาเหมือนกันนะ เรานี้เกิดเป็นชาย ร่างกายสมบูรณ์พร้อม ไม่ใช่ทุกคนนะที่อยากบวชแล้วนะได้บวชสมใจ
ในช่วงที่กำลังจะได้บวชนั้นผมได้ ผมได้เห็นบางสิ่งบางอย่าง บอกเลยว่าไม่เคยเห็นที่ไหนมากก่อนเลยเป็นครั้งแรกเลย และเป็นภาพจำฝังใจมาจวบจนทุกวันนี้ ในตอนที่ผมกำลังจะได้บวชนั้นก็ต้องไปกราบลาขอขมาพ่อแม่ญาติผู้ใหญ่ ในพิธีผมก็ไม่ได้รู้สึกอะไรมากหรอก แต่ทุกคนที่อยู่ในงานก็ล้วนปลื้มปิติยินดีเป็นอย่างยิ่ง ผมยังจำวันแรกที่เรียนจบ วันแรกที่ได้งาน ทุกคนภูมิใจกับผมมาก แต่ไม่เคยมีครั้งไหนที่จะภูมิใจถึงขั้นน้ำตาไหลพรากอาบแก้ม แล้วที่แปลกที่สุดเลยก็คือ แม้แต่ป้าของผมก็ร้องกับเค้าด้วย แกไม่มีลูกนะ แกคงจะดีใจแทนแม่ผมแหละ ไม่เคยเห็นมาก่อนเลยครับ ภาพแห่งความปลื้มปิติในวันนั้นมันฝังลึกแน่นลงไปในใจของผมมาจนถึงปัจจุบันนี้
ตอนนี้ก็ลาสิกขาออกมาแล้วปฎิบัติตนตามกฎระเบียบของสังคมต่อไป พอมองย้อนกลับในช่วงเวลานั้น ในช่วงวัยที่ต้องบวช ตอนนั้นก็เป็นประสบการณ์ที่ดีและน่าจดจำ แต่ยืนยันนะครับว่าบวชเพราะต้องการทำหน้าที่ของตนให้สมบูรณ์ดังที่พ่อแม่หวังไว้ ไม่เกี่ยวกับความศรัทธาเลย ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ก็คงอยากจะทำเช่นเดิม แต่วันนี้ไปเจอข้อมูลอีกตัวหนึ่งเกี่ยวกับบุคคลผู้ห้ามบวช และ หนึ่งในบุคคลที่เป็นข้อห้ามเหล่านั้นก็คือ ผู้นับถือศาสนาอื่น จึงขอเข้าสู่คำถามเลยครับ
***หากย้อนเวลากลับไปได้ รู้ตัวอยู่แล้วว่าไม่ ศรัทธาศาสนาใดๆในโลกเลย แต่ก็ยังอยากบวชอยู่ด้วยจุดประสงค์แค่ว่าต้องการทำหน้าที่ของตนให้สมบูรณ์ดั่งที่พ่อแม่หวังไว้ จะยังบวชได้อยู่หรือเปล่า รบกวนผู้รู้ด้วยครับ***
(มันคงต้องมีแหละคนที่มีแนวคิดอย่างผม แล้วก็ผ่านการบวชมาแล้วเหมือนกัน แต่เขาเหล่านั้นแค่ไม่ได้คิดสงสัยเหมือนผมก็เลยปล่อยผ่านไป ผมก็เลยเชื่อว่าในทางปฎิบัติในทุกวันนี้ทำได้อยู่แล้ว แต่เอาเข้าจริงๆแล้วตามกฎมันทำได้หรือปล่าว)
ไม่ศรัทธาในศาสนาใดเลย แต่อยากบวช
โดยส่วนตัวแล้วเมื่อตอนเด็ก ผมดูการ์ดูนเรื่องพระพุทธเจ้าแล้วชื่นชอบมากเลย ตอนนี้ก็ยังชอบอยู่ ชอบในเรื่องราวที่ได้เล่าส่งต่อกันมานาน เป็นเรื่องราวที่ดีและน่าจดจำ แต่ผมก็มองแค่ว่ามันเป็นเพียงแค่กุศโลบายที่ทางสังคมสร้างขึ้นมาเพื่อหวังว่า ไอคนที่มันไม่เกรงกลัวต่อกฎหมาย มันก็คงมีความละอายต่อกฎแห่งกรรมอยู่บ้าง ฉะนั้นแล้วถึงผมจะไม่เชื่อ ไม่ศรัทธาในศาสนาพุทธ แต่ผมก็ไม่ได้ดูถูกดูแคลนความเชื่อของใคร การมีอยู่ของศาสนานี้ในบ้านของเรามันก็ดีอยู่แล้วไม่ว่าผมจะเชื่อหรือไม่ จะจริงไม่จริง มันก็ยังดีอยู่ดี
ผมผ่านการบวชมาครั้งหนึ่งแล้ว เมื่อเรียนจบ มีงานทำได้สักพัก ก็ไปบวช บวชแค่สั่นๆ ครึ่งเดือน ตั้งใจไว้ว่าจะบวช หนึ่งเดือน แต่ได้แค่ครึ่งเดือน ที่เป็นเช่นนั้นเพราะว่า เกี่ยวกับเรื่องฤกษ์งามยามดี พระท่านว่าอย่างงั้น ผมก็ไม่มีปัญหาอะไร ตอนนั้นเมื่อถึงเวลาใกล้บวช ก็ฝึกท่องบทสวดขอบวช มาจนถึงบทหนึ่งที่เป็นคำถามอันตรายิกธรรม (กุฏฐัง คัณโฑ กิลาโส โสโส อะปะมาโร มนุสโสสิ๊ ปุริโสสิ๊ ภุชิสโสสิ๊ อะนะโณสิ๊ นะสิ๊ ราชะภะโฏ อะนุญญาโตสิ๊ มาตาปิตูหิ ปะริปุณณะวีสะติวัสโสสิ๊ ปะริปุณณันเต ปัตตะจีวะรัง) ก็นึกดีใจขึ้นมาเหมือนกันนะ เรานี้เกิดเป็นชาย ร่างกายสมบูรณ์พร้อม ไม่ใช่ทุกคนนะที่อยากบวชแล้วนะได้บวชสมใจ
ในช่วงที่กำลังจะได้บวชนั้นผมได้ ผมได้เห็นบางสิ่งบางอย่าง บอกเลยว่าไม่เคยเห็นที่ไหนมากก่อนเลยเป็นครั้งแรกเลย และเป็นภาพจำฝังใจมาจวบจนทุกวันนี้ ในตอนที่ผมกำลังจะได้บวชนั้นก็ต้องไปกราบลาขอขมาพ่อแม่ญาติผู้ใหญ่ ในพิธีผมก็ไม่ได้รู้สึกอะไรมากหรอก แต่ทุกคนที่อยู่ในงานก็ล้วนปลื้มปิติยินดีเป็นอย่างยิ่ง ผมยังจำวันแรกที่เรียนจบ วันแรกที่ได้งาน ทุกคนภูมิใจกับผมมาก แต่ไม่เคยมีครั้งไหนที่จะภูมิใจถึงขั้นน้ำตาไหลพรากอาบแก้ม แล้วที่แปลกที่สุดเลยก็คือ แม้แต่ป้าของผมก็ร้องกับเค้าด้วย แกไม่มีลูกนะ แกคงจะดีใจแทนแม่ผมแหละ ไม่เคยเห็นมาก่อนเลยครับ ภาพแห่งความปลื้มปิติในวันนั้นมันฝังลึกแน่นลงไปในใจของผมมาจนถึงปัจจุบันนี้
ตอนนี้ก็ลาสิกขาออกมาแล้วปฎิบัติตนตามกฎระเบียบของสังคมต่อไป พอมองย้อนกลับในช่วงเวลานั้น ในช่วงวัยที่ต้องบวช ตอนนั้นก็เป็นประสบการณ์ที่ดีและน่าจดจำ แต่ยืนยันนะครับว่าบวชเพราะต้องการทำหน้าที่ของตนให้สมบูรณ์ดังที่พ่อแม่หวังไว้ ไม่เกี่ยวกับความศรัทธาเลย ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ก็คงอยากจะทำเช่นเดิม แต่วันนี้ไปเจอข้อมูลอีกตัวหนึ่งเกี่ยวกับบุคคลผู้ห้ามบวช และ หนึ่งในบุคคลที่เป็นข้อห้ามเหล่านั้นก็คือ ผู้นับถือศาสนาอื่น จึงขอเข้าสู่คำถามเลยครับ
***หากย้อนเวลากลับไปได้ รู้ตัวอยู่แล้วว่าไม่ ศรัทธาศาสนาใดๆในโลกเลย แต่ก็ยังอยากบวชอยู่ด้วยจุดประสงค์แค่ว่าต้องการทำหน้าที่ของตนให้สมบูรณ์ดั่งที่พ่อแม่หวังไว้ จะยังบวชได้อยู่หรือเปล่า รบกวนผู้รู้ด้วยครับ*** (มันคงต้องมีแหละคนที่มีแนวคิดอย่างผม แล้วก็ผ่านการบวชมาแล้วเหมือนกัน แต่เขาเหล่านั้นแค่ไม่ได้คิดสงสัยเหมือนผมก็เลยปล่อยผ่านไป ผมก็เลยเชื่อว่าในทางปฎิบัติในทุกวันนี้ทำได้อยู่แล้ว แต่เอาเข้าจริงๆแล้วตามกฎมันทำได้หรือปล่าว)