มันเหนื่อย มันท้อมาก พยายามดีแล้วพยายามทำมาหมดแล้ว เข้าใจหมดแล้วแต่มันไม่ดีขึ้นเลย เรื่องมันเกิดขึ้นมานานแล้วตั้งแต่จำความได้ ไม่เคยได้รับความรัก ความห่วงใยใดใด ถูกเปรียบเทียบและการกดดันมาเสมอ ต้องอย่างนั้น ต้องอย่างนี้ มันเจ็บปวด มันทรมานต่อการถูกเพิกเฉย โดนเราเป็นลูกคนโต และมีน้องชาย อะไรที่น้องต้องการจะต้องถูกประเคนให้ทุกอย่าง เราอยากได้อะไรก็ไม่ได้ มีครั้งหนึ่งโดนน้ำร้อนลวกราดตั้งแต่อกไปถึงขา ผิวหนังลอกติดเสื้อผ้า สิ่งที่พ่อทำคือเดินหาเข็มขัดหรือสายไฟเพื่อที่จะมาฟาดเรา ว่าทำยังไงให้ลวกได้ แต่กับน้องลื่นคางกระแทรกขอบอ่างน้ำ แผลเท่าตะปู ล่นลาน  โว้ยวายรีบพาไปหาหมอ นี่แค่ยกมา 1  เหตุการณ์ อื่นๆอีกมากมาย เขาไม่ได้ใจให้เราเกิด เขาอยากได้ ลูกสาว เราดันเป็นลูกชาย ทุกวันเกิดของน้องชายจะได้รับคงามสนใจจากคนมากมาย มีเค้กมีอะไรตลอด กับผมหรอกจำไม่เคยได้  ต่อให้จำได้ คำตอบคือ....แล้วไงอ่า ได้แต่นั่งกอดหมอนแล้วร้องตลอดมา   ต่อมาถูกส่งเข้าไปอยู่รร.ประจำม.ต้น อยู่หอชาย ถูกกลั่นแกล้ง ทำร้ายร่างกายและจิตใจ ล้อให้อับอาย และถูกบังคับกระทำทางเพศจากเพื่อนชาย ทั้งๆที่คนนั้นมีแฟนเป็นผู้หญิง  โดนบังคับตลอดแทบจะมีเพศสัมพันธ์ เกือบทุกวัน เราก็มีเลือดออกบริเวณทวารหนักแทบตลอดมา ตลอดเวลาที่อยู่ที่รร.  ถูกกลั่นแกล้งถูกกดขี่ ถูกบังคับต่างๆนานา พอม.ปลายย้ายรร. ความรู้สึกทางเพศเราเริ่มสับสน  เราปรึกษาที่บ้านไม่ได้  เพราะพ่อเกลียดกระเทย  ผิดเพศมากๆ  ว่าเราเป็นอะไรแน่ รู้สึกดหมือนตัวเองเป็นตัวประหลาดผิดเพศ ความชอบ รสนิยมทางเพศก็เปลี่ยนไป จากความที่ไม่เคยได้รับความรัก จึงโหยหาความรักจากเพื่อน จากแฟน เรียกร้องความสนใจ เป็นพฤติกรรมที่ติดมา จนเข้ามหาวิทยาลัย มีแฟนบ้างเลิกบ้าง โสดเวลาไม่มีใครเลยเกิดการเที่ยวกลางคืนและหาคู่นอน แบบOne night มากมาย เวลามีเพศสัมพันธ์กะบแฟนเราไม่ได้ป้องกัน สิ่งที่ตามมาคือติดเชื้อHIV  หลังจากนั้นเราก็มีแฟนแล้วไม่ได้ป้องกัน จึงทำให้พวกเขาติดเชื้อจากผม รู้สึกผิดครับแต่ทำอะไรไม่ได้ พบเชื้อเนื่องจากผมอ่ะชอบบริจาคเลือดเป็นประจำ  แต่ได้รับเอกสารจากทางรพ.ว่าให้หยุดบริจาคและไปตรวจซ้ำ จึงพบเชื้อ ตอนนั้นร้องไห้เจ็บปวกเหมือนตายทั้งเป็น ต่อมาเราก็ไม่กล้าคบใคร  เพราะไม่กล้าบอกแฟน กลัวเขารับไม่ได้ หลังจากนั้นเคยมีแฟนอีก 1คน ผมคุยมาตลอด  เขาเลือดปกติ ผมซึ่งมีเชื้ออยู่นั้น เราก็ป้องกัน แต่พอเราต้องย้ายที่ทำงานอยู่ไกลกัน เราก็ติดต่อเขาไม่ได้ หายไปจากการติดต่อ7-8เดือน มาเขาอีกครั้ง  เขาไม่ยอมพูดเงียบ เก็บตัว ถามไปถามมา  เขาบอกว่าโดนเพื่อนหลอก เอาตัวไปให้พวกขี้ยาข่มขืนเพื่อแลกของ(ยาเสพติด)  และทำให้น้องเขาติดเชื้อHIV และเป็นโรคซึมเศร้ากลัวสังคมไปเลยไม่กล้าไว้ใจใครอีก ต่อมาผมหลงรักคนๆหนึ่งมากๆ จนโดนหลอก โกงเงินไปประมาณ20,000 บาท ซึ่งตัวผมเองไม่มีแต่อยากช่วยจึงไปยืมมา  สุดท้ายไม่ได้คืนสักบาท   ตอนนี้ยังถูกคนที่ทำงานรังเกลียจ เหยียดยาม แบ่งพรรคแบ่งพวก ไม่มีเพื่อนที่ทำงานสักคนเดียว  #โรคซึมเศร้า