เริ่มจากเมื่อ7ปีก่อน ด้วยเหตุผลบางอย่างทำให้ผมต้องใช้ชีวิตโสดและย้ายบ้านเพราะผมไม่อยากอยู่กับที่เดิมๆความทรงจำเดิมๆ สิ่งเดิมๆในชีวิตในตอนนั้น ผมจึงซื้อที่และปลูกบ้านใหม่ในที่ๆไกลจากบ้านหลังเก่ามากๆและนั้นก็เป็นจุดเริ่มต้น บ้านหลังใหม่ของผมตั้งอยู่ในที่ล้อมรอบไปด้วยชุมชนมุสลิมอาศัยอยู่เป็นจำนวนมากซึ่งเขามักจะเลี้ยงแมวกัน และตลอดเวลา7ปีที่ผมอยู่ผมต้องเจอทั้งขี้และเยี่ยวในทุกๆที่ภายในบ้านของผมเช่น เยี่ยวแมวในรองเท้า ขี้แมวในห้องน้ำ ขี้ในตะกล้าผ้า ขี้แมวบนพื้นบ้าน บนกรงสุนัข ขี้และเยี่ยวบนเสื้อผ้าของผม แม้แต่บนเบาะรถก็เคย นี้ยังไม่รวมปัญหาอื่นที่พวกมันนำมาให้ เช่น คุ้ยและล้มถังขยะกระจุยกระจายเต็มบ้านผม ขึ้นบนไปกัดกันไปไล่หนูบนฝาจนฝาผมเสียหาย ทุกวันที่กลับจากทำงานมาผมจะเจอกับกองขี้และเยี่ยวแมวไม่ต่ำกว่า3ถึง4กองภายในบ้านให้ผมต้องทำความสะอาด เหมือนบ้านผมเป็นแหล่งมั่วสุมอะไรสักอย่างของพวกมันทั้งแมวคนแถวนั้นและแมวจร ผมพยายามปิดทุกช่องลมที่มันจะสามารถเข้ามาได้แต่ก็ไม่ได้ช่วยอะไร เพราะสุดท้ายมันก็ยังมาขี้มาเยี่ยวในระแวกบ้านผมอยู่และบางครั้งมันก็ตะกุยจนแสลงที่ผมปิดตามช่องลมผมขาดและเข้ามาขี้ในบ้านในอยู่ดี จนมีบางช่วงที่ผมกลับจากทำงานแล้วผมเหนื่อยผมไม่ไหวที่จะทำความสะอาดสิ่งที่พวกมันทิ้งไว้ให้ ผมต้องนอนดมขี้ดมเยี่ยวพวกมันบางครั้งเป็นอาทิตย์ ในวันหยุดทุกครั้งที่ผมเปิดหน้าต่างหรือประตูเผื่อระบายอากาศผมจะเจอพวกมันเดินป่วนเปี่ยนภายในบ้าน ตอนนี้ผมกลายเป็นคนหงุดหงิดง่าย ขี้โมโห ผมเคยตีพวกมันตัวนึงจนขาหักแต่ผมก็ใจไม่แข็งที่จะฟาดมันในครั้งสุดท้ายเผื่อฆ่ามันและก็ปล่อยมันไป สุดท้ายถึงมันจะหายไปพักนึงพอมันหายมันก็กลับมาใหม่ ตอนนี้ผมเหมือนคนเป็นโรคประสาท วันที่ผมอยู่บ้านผมก็ไม่อยากเปิดประตูเปิดหน้าต่างผมไม่อยากให้พวกมันเข้ามาในพื้นที่ของผม วันที่ผมทำงานผมก็ไม่อยากกลับบ้านไปเจอสิ่งที่พวกมันทำไว้ กลางคืนผมก็ต้องฟังมันขู่ กัน กัดกันบนหลังคา ผมไม่กล้าตอนรับแขกที่มาบ้านผมเพราะผมรู้สึกอายที่บ้านผมมีแต่กลิ่นขี้และเยี่ยวของพวกมัน นั้นคือเหตุผลทำไมผมถึงรู้สึกอยากฆ่าพวกมันทุกตัวที่ผมเห็น ความคิดร้ายๆผุดมาในหัวผมหลายครั้งแต่ผมก็ยังไม่กล้าลงมือทำซะที 

ป.ล.สำหรับคนรักแมวหากผ่านมาเห็นต้องขออภัยด้วยที่ให้คุณรู้สึกไม่พอใจ ผมแค่อยากระบาย