เห้อ คือตอนนี้เรียนปี 1 เเล้วก็ออนไลน์เพราะโควิด พ่อเเม่น้อง ไม่เข้าใจว่าปี 1 เรียนออนไลน์ คือเรียนจริงๆ น้องอยู่ม. 1 เรียนออนไน์คือเหมือนไม่ได้เรียน ไม่ได้สอน เเค่สั่งงาน ทำบ้างไม่ทำบ้าง เเต่เราอ่ะ คือเรียนจริงๆ เเค่เคมีก็ยากมาก ชีวะอีก เเล้วเป็นช่วงปรับตัว เรียนก็ต้องนั่งในห้อง เรียนตั้งเเต่8 โมงครึ่ง บางทีเลิก 4 โมงเย็น เเล้วเเต่ละวิชาก็ชอบให้ไปอ่านมาล่วงหน้า พอเข้าคาบ จะสอบเก็บคะเเนน เราก็ต้องอ่าน ต้องทวน ไหนจะทำการบ้านอีก เเทบจะไม่มีเวลาออกมาข้างนอกเลย เเล้วบ้านเราขายของชำทั่วไป ขายของก็ต้องมีคนเฝ้าร้านตลอด เเล้วยังเลี้ยงกุ้ง เลี้ยงหมู ทำนาอีก เเม่ก็ต้องไปหว่านอาหารกุ้ง ไปเลี้ยงหมู ไปดูนา เเล้วใครจะเฝ้าร้าน น้องอยู่ม. 1 ก็ขายไม่ได้ โง่เป็นควาย พ่อให้ท้าย สรุปเราผิด ที่ไม่ออกมาช่วยเฝ้าร้าน โมโหมากอ่ะ เอาจริง ไม่เข้าใจกันบ้างเลบ น้องก็ปากหมา ไม่อยากจะพูดด้วย บ้านน่าเบื่อมาก ไม่อยากออกจากห้องเลย ไม่อยากออกมาเจอเเม้เเต่เเปปเดียว ตอนนิคืออยากดรอปมาก ไม่อยากเรียนเเล้ว เหนื่อยมาก เหนื่อยใจตั้งเเต่ม. 6 คิดว่าขึ้นปี 1 จะได้ไปอยู่หอ พ้นๆจากที่บ้านสีกที
เจอปัญหาครอบครัวเเบบนี้ ทำยังไงดีคะ?